Het debat over het verhogen van het federale minimumloonniveau gaat door in 2016, met enkele voorstellen die het voorgestelde minimum koppelen aan $ 10 per uur, en andere die een aanzienlijk hoger doel nastreven van $ 15 per uur, een niveau dat al is bereikt geïmplementeerd door de stad Seattle. Er zijn geen sterke argumenten, zowel voor als tegen een verhoging, en de argumenten met betrekking tot de voors en tegens van het verhogen van het minimumloon lijken te worden verhit naarmate het voorgestelde minimumloon stijgt.

Volgens een analyse uitgevoerd door Aaron Pacitti, een assistent-professor in de economie aan het Siena College, het huidige federale minimumloon van $ 7. 25 uur, gecorrigeerd voor inflatie, komt overeen met zijn niveau in 1956, en het minimumloon bereikte zijn piek gecorrigeerd voor het inflatiepeil al in 1968, toen het het equivalent was van $ 10. 89 per uur in de dollars van vandaag. Als het minimumloon vanaf dat moment hoger was gestegen, in lijn met de inflatie, zou het in 2016 rond de $ 16 per uur zijn, hoger dan het meeste dat iemand voorstelt om het te verhogen.

Pros

Het belangrijkste argument voor het verhogen van het minimumloon is dat het de algehele levensstandaard voor minimumlonen zou verbeteren door hen een meer geschikt inkomensniveau te bieden om de kosten te beheersen. van het leven neemt toe. Een rapport van het Congresbudget van het Congres van 2013 voorspelde aanzienlijke levensstandaards voor 16-17 miljoen werknemers, uitgaande van een minimumloon van $ 10 per uur. 10, waaronder naar schatting 900.000 mensen die boven de armoedegrens staan. Sommige voorstanders van het verhogen van het minimumloon schatten een veel groter aantal individuen en gezinnen die aan de armoede ontsnapten. Een gerelateerd potentieel voordeel is een voorspelde vermindering van de behoefte aan federale en staatsoverheidsuitgaven aan financiële hulp voor arme en mensen met lage inkomens.

Een immaterieel voordeel dat zich zou kunnen vertalen in tastbare voordelen voor zowel bedrijven als werknemers is een verbeterd moreel van de werknemers als gevolg van hogere lonen. Bedrijfseigenaren merken vaak de uitdaging om voldoende aanmoediging te bieden om werknemers aan te sporen maximaal werk te verrichten, en dat dit vooral problematisch is bij laagbetaalde werknemers die vinden dat hun inspanningen er zelfs niet in slagen om hen uit de armoede te houden. Het vergroten van het moreel van de werknemers zou gemakkelijk kunnen worden vertaald in tastbaardere voordelen, zoals meer werknemersbehoud en lagere wervings- en opleidingskosten. Werknemers die meer geneigd zijn om langer bij een bedrijf te blijven, kunnen profiteren van een grotere vooruitgang en van een algehele vermindering van de werkgerelateerde verplaatsingskosten.

Een stimulans voor de economische groei is een ander potentieel voordeel van het verhogen van het minimumloon, aangezien de consumentenbestedingen doorgaans toenemen met stijgingen van de lonen.Een hoger minimumloon zou meer discretionaire dollars in de zakken van miljoenen werknemers stoppen, geld dat dan naar detailhandelaren en andere bedrijven zou stromen.

Tegens

Een ander probleem dat voortkomt uit een verhoogd minimumloon is het potentiële verlies van banen. Veel economen en bedrijfsleiders die erop wijzen dat arbeid een van de belangrijkste kosten van zakendoen is, stellen dat bedrijven zullen worden gedwongen banen te schrappen om hun winstgevendheid te behouden. In het CBO-rapport van 2013 wordt geschat dat het minimumloon wordt verhoogd naar $ 10. 10 uur zou resulteren in het verlies van ongeveer 500.000 banen. Het aantal kan aanzienlijk hoger zijn als bedrijven een grote stap zetten naar het uitbesteden van meer banen naar goedkopere arbeidsmarkten buiten het land.

Een mogelijk negatief effect dat minder snel zichtbaar is, is de mogelijkheid dat een hoger minimumloon zou leiden tot meer concurrentie op de arbeidsmarkt voor minimumloonbanen. Het netto resultaat van een verhoogd minimumloon kan een groot aantal overgekwalificeerde werknemers zijn die minimumloonposities innemen die normaal gesproken naar jonge of anderszins onervaren werknemers gaan. Dit zou jonge, minder ervaren nieuwkomers op de arbeidsmarkt kunnen belemmeren om werk te vinden en ervaring op te doen om hun carrière vooruit te helpen.