a:

De informatieratio meet de excess return en het risico ten opzichte van een specifieke benchmark. Het wordt hoofdzakelijk gebruikt om de prestaties van de actieve beheerder van het beleggingsfonds te meten. Door het gebruik van de informatieverhouding kan een belegger zien hoeveel de actieve manager beter zou kunnen presteren dan de benchmark, en het geeft ook aan hoe lang de actieve manager de benchmark zou kunnen overtreffen. Een lage informatieverhouding is een signaal dat een beleggingsfonds ondermaats presteert en niet moet worden gezien als een levensvatbare investering. Een hogere informatieverhouding betekent dat de actieve manager beter in staat was beter te presteren dan de benchmark - en voor een langere periode.

Als een beleggingsfonds een lage informatieverhouding heeft, betekent dit dat de actieve beheerder van dat beleggingsfonds ofwel geen overtollige of abnormale rendementen kan produceren, of niet in staat is geweest om overtollige rendementen gedurende een aanhoudende periode te produceren van tijd. Als de informatieverhouding laag genoeg is, betekent dit dat de manager niet in staat is om buitensporige opbrengsten te produceren voor een bepaalde periode.

Als de informatieratio van een beleggingsfonds negatief is, betekent dit dat het beleggingsfonds helemaal geen overtollige rendementen heeft kunnen produceren. Een informatieverhouding van minder dan 0. 4 betekent dat het beleggingsfonds niet voldoende lange rendementen kan genereren gedurende een voldoende lange tijd zodat het beleggingsfonds een goede investering kan zijn. Een belegger mag niet beleggen in een beleggingsfonds met een informatieverhouding van minder dan 0. 4. Als de informatieratio tussen 0. 4 en 0. 6 ligt, wordt deze beschouwd als een goede investering en een informatieverhouding tussen 0. 61 en 1 wordt als een grote investering beschouwd.