a:

In de logica verwijst een nulhypothese naar een zeer algemene aanname dat er geen significante correlatie bestaat tussen twee verschillende waarnemingen. Een nulhypothese kan nooit definitief worden bewezen; het kan alleen worden afgewezen of niet worden afgewezen op basis van het bewijsmateriaal. Geen nulhypothese is oorspronkelijk sterk of zwak; het is een standaardaanname. Als een nulhypothese niet meteen wordt afgewezen, kan deze als sterker worden beschouwd dan een nulhypothese die is afgewezen.

Bekijk het volgende voorbeeld: Financiële statistici willen de relatie testen tussen het handelsvolume van een aandeel en de daaropvolgende koersbeweging. De nulhypothese zou kunnen zijn dat het handelsvolume de prijs niet beïnvloedt.

De nulhypothese begrijpen

De term 'null' werd oorspronkelijk gebruikt om de algemeen geaccepteerde weergave te beschrijven. Het werd bijvoorbeeld eens algemeen aanvaard dat de aarde het centrum van het zonnestelsel was. Als een fysicus de hypothese wilde voorstellen dat de zon het centrum van het zonnestelsel was, zou de nulhypothese kunnen worden geschreven als: "De hemellichamen vertonen geen rotatiekarakteristieken die consistent zijn met de positie van de zon."

< ! --2 ->

Een eenvoudiger manier om de nulhypothese te definiëren, is dat deze het tegenovergestelde is van de voorgestelde, alternatieve hypothese. Elk geldig wetenschappelijk experiment heeft een nulhypothese nodig die kan worden afgewezen en vervangen door het alternatief. Het is een belangrijk onderdeel van statistieken en econometrie.

Null-hypothese in statistische financiering

Marktonderzoekers gebruiken de hele tijd expliciete of impliciete nulhypothesen. Een marketingfirma zou kunnen voorstellen dat een verhoging van 20% in tv-marketing zal resulteren in een verkoopstijging van 50%. De nulhypothese zou zijn dat een toename van 20% in tv-marketing niet zal resulteren in een verkoopstijging van 50%.

Null-hypothesen en statistische experimenten in finance worden veel complexer dan dit eenvoudige voorbeeld. Sommige zijn erg moeilijk te verwerpen, dus statistici en economen gebruiken significantietests. Normaal gesproken zijn de resultaten aanzienlijk als ze een kans van 95% genereren dat de nul kan worden afgewezen.