a:

De winst in hulpprogramma's varieert sterk van land tot land en van regio tot regio. Dit is deels te wijten aan toetredingsbelemmeringen en andere wettelijke beperkingen op de concurrentie, zowel lateraal als horizontaal. In 2014 varieerde de gemiddelde nettowinstmarge in de nutssector doorgaans van 8-10% op basis van statistieken van Yahoo Business.

Om een ​​beeld te krijgen van het type bereik in de winstmarges in de sector, vergelijkt u de gegevens van december 2014 tussen twee verschillende elektriciteitsbedrijven: Spark Infrastructure Group en Atlantic Power Corporation. Spark Infrastructure Group levert elektrische energie en infrastructuur in heel Australië en rapporteerde een nettowinstmarge van meer dan 50%. De Atlanta Power Corporation daarentegen voert generatieve projecten uit in het oosten van de Verenigde Staten en Canada en had een nettowinstmarge van -72%.

Ondanks deze brede assortimenten ervaart de nutssector als geheel relatief hoge winstmarges. Nutsbedrijven hebben pseudo-monopolies in de regio's waar zij actief zijn, waardoor het voor concurrenten moeilijk wordt om naar winstgevende gebieden te verhuizen en concurrentie voor energie-inkomsten aan te wenden. Een deel hiervan is te wijten aan de extreem hoge niveaus van kapitaalinvesteringen die nodig zijn om energie te leveren, maar het grootste deel komt van lokale en federale overheidsbeperkingen op nieuwe projecten.

Doorgaans betekenen winsten een signaal naar andere bedrijven of ondernemers dat een kostbare dienst tegen een hogere kostprijs in een bepaalde regio wordt geleverd. Dit trekt concurrenten aan en werkt uiteindelijk om de winst te verminderen en producten te verbeteren. Dit is moeilijk in de sector van de nutsvoorzieningen en de geschiedenis zit vol met politici over de hele wereld, die beweren dat de marges tussen energiereuzen te hoog zijn.