Wat is de denkfout van het gebroken venster?

Earthlings Documentaire met Nederlandse ondertiteling (September 2024)

Earthlings Documentaire met Nederlandse ondertiteling (September 2024)
Wat is de denkfout van het gebroken venster?
Anonim
a:

De misvatting van het gebroken raam werd voor het eerst uitgedrukt door de grote Franse econoom Frederic Bastiat. Bastiat gebruikte de gelijkenis van een gebroken raam om aan te geven waarom vernietiging de economie niet ten goede komt.

In het verhaal van Bastiat breekt de zoon van een man een glasruit, wat betekent dat de man zal moeten betalen om het te vervangen. De toeschouwers bekijken de situatie en besluiten dat de jongen de gemeenschap daadwerkelijk een dienst heeft gedaan omdat zijn vader de glazenmaker (raamreparatie man) moet betalen om de kapotte ruit te vervangen. De glazenmaker zal dan vermoedelijk het extra geld aan iets anders spenderen, waardoor de lokale economie op gang komt. (Zie Economics Basics voor meer informatie.)

De toeschouwers gaan geloven dat brekende ramen de economie stimuleren, maar Bastiat wijst erop dat verdere analyse de denkfout blootlegt. Door het raam te breken, heeft de zoon van de man het beschikbare inkomen van zijn vader verminderd, wat betekent dat zijn vader geen nieuwe schoenen of een ander luxe goed kan kopen. Zo kan het kapotte raam de glazenmaker helpen, maar tegelijkertijd berooft het andere industrieën en vermindert het de hoeveelheid die aan andere goederen wordt uitgegeven. Bovendien is het vervangen van iets dat al is gekocht een onderhoudskost, in plaats van een aankoop van echt nieuwe goederen, en onderhoud stimuleert de productie niet. Kortom, Bastiat suggereert dat vernietiging - en de kosten ervan - niet in economische zin betalen.

De misvatting van het gebroken raam wordt vaak gebruikt om het idee in diskrediet te brengen dat oorlogvoeren de economie van een land stimuleert. Net als bij het gebroken raam zorgt oorlog ervoor dat middelen en kapitaal worden gesluisd vanuit industrieën die goederen produceren naar industrieën die dingen vernietigen, wat tot nog meer kosten leidt. Volgens deze redenering is de wederopbouw die na de oorlog plaatsvindt voornamelijk onderhoudskosten, wat betekent dat landen veel beter af zouden zijn en helemaal niet vechten.

De misvatting van het gebroken raam toont ook de verkeerde conclusies van de toeschouwers; door alleen rekening te houden met de man met het kapotte raam en de glazenmaker die het moet vervangen, vergeet de menigte om de ontbrekende derde partij (zoals de schoenenmaker). In die zin komt de denkfout voort uit het nemen van een beslissing door alleen naar de direct betrokken partijen op korte termijn te kijken, in plaats van alle partijen (direct en indirect) betrokken op de korte en lange termijn te bekijken.

Zie Macro-economische analyse voor gerelateerde metingen.