a:

Het lijdt geen twijfel dat de rentetarieven een enorm macro-economisch belang hebben. Veel economen en analisten zijn van mening dat de termijnstructuur van rentetarieven, beter bekend als de "rendementscurve", recessies kan voorspellen. Uitgebreid onderzoek van de Bank for International Settlements, of BIS, suggereert dat de rendementscurve "informatie geeft over de waarschijnlijkheid van toekomstige recessies in alle landen." Oostenrijkse economen stellen met name dat manipulatie van de rentetermijnstructuur in feite recessies veroorzaakt, wat niet alleen correlatie maar ook oorzakelijk verband impliceert.

De opbrengstcurve

De traditionele rentecurve is gebaseerd op de rentetarieven variërend van 30-jaars schatkistobligaties (T-obligaties) en driemaands schatkistpapier (T-bills). In normale omstandigheden is de rente die wordt betaald op effecten met een langere looptijd groter dan de rentevoet die wordt betaald op kortlopende effecten.

Er zijn veel mogelijke verklaringen voor dit fenomeen. De ene is dat mensen het geld van vandaag de voorkeur geven aan toekomstig geld, dus hogere tarieven worden in de toekomst meer op geld in rekening gebracht. Een andere suggereert dat het riskant is om geld uit te lenen en dat het risico toeneemt naarmate de vervaldatum verder in de toekomst komt.

Hoe dan ook, het wordt als ongebruikelijk beschouwd en erg bearish om de rentecurve "omgekeerd" te laten worden. Dit betekent dat de kortetermijnrente hoger is dan de langetermijnrente; met andere woorden, er lijkt veel vraag te zijn om geld op te slokken in Treasurys voor de lange termijn omdat mensen pessimistisch zijn over toekomstige rendementen elders in de economie.

Correlaties

In bijna elke na WOII-recessie, binnenlands of wereldwijd, volgde de recessie een omgekeerde rentecurve. Soms vond deze omkering plaats zes maanden voor de recessie en soms duurde het drie jaar.

Het omgekeerde is echter niet altijd waar. Er waren kwartalen waar de rentecurve omgedraaid en een economie niet volgde met een recessie. Twee voorbeelden hiervan werden in 1972 en ook in 1990 in Duitsland gezien. Economen noemen dit 'valse alarmen'.

Termijnstructuur van productie

Volgens Oostenrijkers manipuleert de centrale bank rentetarieven voor bedrijven om kapitaal verkeerd toe te wijzen. De onjuiste rendementscurve stuurt gebrekkige signalen over sparen en beleggen, die uiteindelijk leiden tot wijdverspreide verliezen en economische recessie.