Een valutaoorlog verwijst naar een situatie waarin een aantal landen opzettelijk de waarde van hun binnenlandse valuta willen afschrijven om hun economie te stimuleren. Hoewel valutadepreciatie of devaluatie een veel voorkomend verschijnsel is op de valutamarkt, is het kenmerk van een valutaoorlog het aanzienlijke aantal landen dat gelijktijdig betrokken kan zijn bij pogingen om hun valuta op hetzelfde moment te devalueren.

Zijn we in een oorlog met valuta?

Een valutaoorlog is ook bekend bij de minder bedreigende term 'concurrerende devaluatie'. In het huidige tijdperk van zwevende wisselkoersen, waar valutawaarden worden bepaald door de marktkrachten, wordt devaluatie gewoonlijk door de centrale bank van een land bewerkstelligd door middel van economisch beleid dat de valuta lager kan drukken, zoals het verlagen van de rente of in toenemende mate, "kwantitatieve versoepeling ( QE)." Dit introduceert meer complexiteiten dan de valutaoorlogen van decennia geleden, toen vaste wisselkoersen meer voorkwamen en een natie haar valuta kon devalueren door het eenvoudige middel om de "peg" te verlagen waarnaar haar valuta was vastgelegd.

"Valuta oorlog" is geen term waar losjes over wordt gelogen in de deftige wereld van de economie en het centrale bankwezen, reden waarom de voormalige Braziliaanse minister van Financiën, Guido Mantega, in september 2010 een dergelijk horzelnest bewoog toen hij waarschuwde dat er een internationale valutaoorlog was uitgebroken. Maar met meer dan 20 landen met lagere rentetarieven of geïmplementeerde maatregelen om het monetaire beleid van januari tot april 2015 te versoepelen, is de vraag van een miljard dollar - zitten we al midden in een valutaoorlog?

Waarom een ​​valuta afschrijven?

Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar een sterke valuta is niet noodzakelijk in het belang van een land. Een zwakke binnenlandse valuta maakt de export van een land concurrerender op de wereldmarkten en maakt tegelijkertijd de invoer duurder. Hogere exportvolumes stimuleren de economische groei, terwijl prijzige importen ook een vergelijkbaar effect hebben, omdat consumenten kiezen voor lokale alternatieven voor geïmporteerde producten. Deze verbetering van de ruilvoet vertaalt zich over het algemeen in een lager tekort op de lopende rekening (of een groter overschot op de lopende rekening), een hogere werkgelegenheid en een snellere bbp-groei. Het stimulerende monetaire beleid dat gewoonlijk resulteert in een zwakke valuta heeft ook een positief effect op de kapitaal- en huizenmarkten van de natie, die op hun beurt de binnenlandse consumptie stimuleren door het welvaartseffect.

Bedelaar uw buurman

Omdat het niet moeilijk is om groei na te streven door valutadepreciatie - openlijk of verkapte - zou het geen verrassing moeten zijn dat als natie A zijn valuta devalueert, natie B snel zal volgen, gevolgd door natie C, enzovoort.Dit is de essentie van concurrerende devaluatie.

Dit fenomeen staat ook bekend als 'bedelaar uw buurman', wat lang niet het Shakespeare-drama is waar het op lijkt, maar feitelijk verwijst naar het feit dat een natie die een beleid van concurrerende devaluatie volgt, heftig zijn eigen belangen nastreeft de uitsluiting van al het andere.

Amerikaanse dollar stijgt

Toen de Braziliaanse minister Mantega in september 2010 waarschuwde voor een valutaoorlog, verwees hij naar de groeiende onrust op de valutamarkten, aangewakkerd door het kwantitatieve versoepelingsprogramma van de Amerikaanse Federal Reserve dat de dollar verzwakte, China's voortdurende onderdrukking van de yuan, en interventies van een aantal Aziatische centrale banken om te voorkomen dat hun valuta's appreciëren. Ironisch genoeg is de Amerikaanse dollar sinds begin 2011 gestegen ten opzichte van bijna alle belangrijke valuta's. De handelsgewogen Dollar-index handelt op dit moment op het hoogste niveau in meer dan een decennium. Elke belangrijke valuta is het afgelopen jaar (op 17 april 2015) gedaald ten opzichte van de dollar, met de euro, de Scandinavische valuta, de Russische roebel en de Braziliaanse real in deze periode met meer dan 20% gedaald.

Het VS-beleid voor sterke dollar

De Amerikaanse economie heeft de effecten van de sterkere dollar tot nu toe zonder al te veel problemen doorstaan, hoewel een opmerkelijk probleem het aanzienlijke aantal Amerikaanse multinationals is dat heeft gewaarschuwd voor de negatieve impact van de sterke dollar. dollar op hun inkomsten.

De VS hebben over het algemeen een beleid van "sterke dollar" gevoerd met wisselend succes in de loop van de jaren. De situatie in de VS is echter uniek, omdat het de grootste economie ter wereld is en de Amerikaanse dollar de mondiale reservevaluta is. De sterke dollar vergroot de aantrekkelijkheid van de VS als een bestemming voor buitenlandse directe investeringen (FDI) en buitenlandse portefeuille-investeringen (FPI). Het is niet verrassend dat de VS in beide categorieën vaak een eersteklas bestemming is. De VS is ook minder afhankelijk van de export dan de meeste andere landen voor economische groei, vanwege de gigantische consumentenmarkt die verreweg de grootste ter wereld is.

Huidige situatie

De dollar stijgt in de eerste plaats omdat de VS ongeveer de enige grote natie is die klaar is om zijn monetaire stimulusprogramma af te wikkelen, nadat hij de eerste uit de poort is om QE te introduceren. Deze doorlooptijd heeft de Amerikaanse economie in staat gesteld om op een positieve manier te reageren op de opeenvolgende ronden van QE-programma's van de Federal Reserve. In zijn recente update van de World Economic Outlook voorspelde het Internationaal Monetair Fonds dat de Amerikaanse economie met 3% zou groeien in 2015 en 2016, de snelste groei van de G7-landen.

Vergelijk dit met de situatie in andere mondiale grootmachten zoals Japan en de Europese Unie, die relatief laat waren voor de QE-partij. Landen als Canada, Australië en India, die de rente binnen een paar jaar na het einde van de Grote Recessie van 2007-09 hadden verhoogd, hebben het monetaire beleid vervolgens moeten versoepelen omdat het groeitempo is vertraagd.

Beleidsafwijking

Dus aan de ene kant hebben we de VS, die de benchmark federale fondsrente in 2015 wel eens zou kunnen verhogen, de eerste stijging sinds 2006. Aan de andere kant is er de rest van de wereld, die grotendeels streeft naar eenvoudiger monetair beleid. Deze divergentie in het monetaire beleid is de belangrijkste reden waarom de dollar over de hele linie apprecieert.

De situatie wordt nog verergerd door een aantal factoren:

De economische groei in de meeste regio's is de afgelopen jaren onder de historische normen gebleven; veel experts schrijven deze ondermaatse groei toe aan de gevolgen van de Grote Recessie.

• De meeste landen hebben alle opties uitgeput om de groei te stimuleren, aangezien de rentetarieven in talrijke landen al bijna nul zijn of op historisch dieptepunt liggen. Zonder verdere renteverlagingen en fiscale stimuleringsmaatregelen geen optie (aangezien de begrotingstekorten de laatste jaren intensief zijn onderzocht), is valutadaling het enige resterende instrument om de economische groei te stimuleren.
• Het rendement op staatsobligaties voor korte tot middellange looptijden is voor een aantal landen negatief geworden. In deze extreem laagrenderende omgeving trekken Amerikaanse staatsobligaties, die 1.86% ophogen voor een looptijd van 10 jaar en 2. 52% voor 30 jaar vanaf 17 april 2015, veel belangstelling, wat leidt tot een hogere dollarvraag .
• Negatieve effecten van een valutaoorlog

Valutadevermindering is niet het wondermiddel voor alle economische problemen. Brazilië is hiervan een voorbeeld. De Braziliaanse real is sinds 2011 met 48% gedaald, maar de steile valutadevaluatie kon andere problemen, zoals het storten van ruwe olie en grondstoffenprijzen, en een steeds groter corruptieschandaal niet compenseren. Als gevolg hiervan wordt door het IMF voorspeld dat de Braziliaanse economie 1% zal krimpen in 2015, na nauwelijks te zijn gegroeid in 2014.

Dus wat zijn de negatieve gevolgen van een valutaoorlog?

Valutadevaluatie kan de productiviteit op de lange termijn verlagen, omdat de invoer van kapitaalgoederen en machines te duur wordt voor lokale bedrijven. Als de devaluatie van de valuta niet gepaard gaat met echte structurele hervormingen, zal de productiviteit uiteindelijk lijden.

• De mate van valuta-afschrijving kan groter zijn dan gewenst, wat uiteindelijk kan leiden tot stijgende inflatie en kapitaaluitstroom.
• Een valutaoorlog kan leiden tot meer protectionisme en het opwerpen van handelsbelemmeringen, die de wereldhandel zouden belemmeren.
• Een concurrerende devaluatie kan een toename van de wisselkoersvolatiliteit veroorzaken, wat op zijn beurt weer leidt tot hogere afdekkingskosten voor bedrijven en mogelijk buitenlandse investeringen afschrikt.
• De bottom line

Ondanks enig bewijs dat het tegenovergestelde kan suggereren, lijkt het erop dat de wereld momenteel niet in de greep is van een valutaoorlog. Recente rondes van eenvoudig geldbeleid door tal van landen over de hele wereld zijn pogingen om de uitdagingen van een laaggroeiende, deflatoire omgeving aan te pakken in plaats van een poging om de concurrentie te stelen door stille valutadepreciatie.

Openbaarmaking: de auteur heeft op het moment van publicatie geen posities ingenomen in de effecten die in dit artikel worden genoemd.