Wat is het verschil tussen de solvabiliteitsratio en de leverage ratio?

Rentabilteit en hefboomeffect (April 2024)

Rentabilteit en hefboomeffect (April 2024)
Wat is het verschil tussen de solvabiliteitsratio en de leverage ratio?
Anonim
a:

De solvabiliteitsratio, oftewel CAR, is specifiek voor banken, terwijl een gemeenschappelijke leverage ratio door beleggers wordt gebruikt om vrijwel elk type bedrijf dat zij willen onderzoeken te evalueren. De CAR wordt gebruikt om het financiële risico te beoordelen waaraan een bank is blootgesteld via de bestaande leningen. De verhouding is risicogewogen en uitgedrukt als een percentage van de totale blootstelling. Toezichthouders volgen de CAR van elke bank om te controleren of de bank voldoet aan de regelgeving en kan veilig een bepaald verlies aan stand houden. De CAR is ontworpen om te zorgen voor stabiele, efficiënte bank- en kredietdiensten. Het huidige minimaal acceptabele CAR-niveau is ongeveer 8%.

Niet alleen een enkele leverageratio, maar verschillende financiële leverage-statistieken kunnen worden gebruikt om de financiële gezondheid van een bedrijf te meten. Twee van de meest overwogen hefboomratio's zijn de debt-to-equity ratio en de langetermijnschuld / kapitaalratio.

De debt-to-equity ratio is een van de maatstaven die wordt gebruikt om te meten hoeveel financiële hefboom een ​​bedrijf heeft. Deze verhouding wordt berekend door de totale verplichtingen te delen door het eigen vermogen. De ratio toont beleggers het aandeel van schuldfinanciering in aandelenfinanciering. Hoge ratio's van schulden / eigen vermogen wijzen erop dat een groot deel van het vermogen van de onderneming met schulden is gefinancierd, een belangrijk punt voor beleggers, aangezien hogere rentekosten correleren met hogere volatiliteit voor een aandeel. De ratio's van schulden / eigen vermogen zijn sectorgevoelig en moeten dienovereenkomstig worden vergeleken.

De langetermijn debt-to-capitalization ratio is een variatie op de debt-to-equity ratio. De aanpassing in de berekening van de ratio wordt gedaan door alleen rekening te houden met langetermijnschulden in plaats van totale schuld. Het onderzoeken van de langetermijn debt-to-capitalization ratio stelt analisten in staat om een ​​duidelijk beeld te krijgen van hoeveel financiële hefboom een ​​bedrijf gebruikt en hoeveel risicoblootstelling het heeft, vooral in vergelijking met zijn belangrijkste concurrenten. Analisten geven de voorkeur aan relatief lagere ratio's, die duiden op financiële deugdelijkheid en beheersbare schulden.