a:

Liquidatie is het proces waarbij de activa en verplichtingen van een bedrijf worden beëindigd, gerealiseerd en vervolgens gedistribueerd. In veel gevallen houdt het bedrijf op te bestaan. Het liquidatieproces wordt soms vrijwillig geïnitieerd door leden van het bedrijf. Andere keren wordt het gedwongen door het verzoek van een schuldeiser aan de rechtbank wegens niet-naleving van contractuele betalingen.

Vrijwillige vereffening

Vrijwillige vereffening valt eigenlijk in twee subcategorieën: die met een solvabiliteitsverklaring en die zonder. Een anderszins solvente onderneming kan bepalen dat zij door vereffening in staat is om haar schulden binnen een bepaalde periode te betalen. De bestuurders kunnen dan een formele solvabiliteitsverklaring uitbrengen en haar aandeelhouders kunnen de aanwijzing van een vereffenaar voor hun rekening nemen. Dit wordt soms een '' vrijwillige liquidatie van leden '' genoemd. Aandeelhouders kunnen ervoor kiezen een vereffening in te stellen zonder dat de bestuurders een verklaring hebben afgelegd. In deze gevallen wordt de vereffenaar benoemd door de concurrente schuldeisers van de vennootschap, niet door de aandeelhouders.

Verplichte liquidatie

Als een delinquent bedrijf niet vrijwillig failliet gaat, kunnen zijn schuldeisers een verzoek indienen bij een rechtbank om liquidatie te vorderen. Deze verzoekschriften kunnen ook worden ingediend door de onderneming, haar bestuurders of anderen die door de balans worden getroffen, hoewel deze gevallen zeldzamer zijn. Meestal start een onbeveiligde schuldeiser een verplicht liquidatieproces. De rechtbank bepaalt vervolgens of activa moeten worden verkocht om crediteuren terug te betalen.

Verplichte zakelijke liquidatie is anders dan "gedwongen liquidatie" door een makelaarskantoor. Een gedwongen liquidatie betreft een delinquente klant wiens posities onvrijwillig zijn afgesloten om blootstelling te verminderen en te voldoen aan wettelijke margevereisten.