De consumentenprijsindex of CPI en de producentenprijsindex, of PPI, zijn economische indicatoren, en hoewel beide prijsfluctuaties voor goederen en diensten kwantificeren, verschillen ze in de samenstelling van hun doelsets van goederen en diensten en in de soorten prijzen die voor die verschillende goederen en diensten worden verzameld.
De PPI meet de gemiddelde verandering in de verkoopprijzen voor de gehele binnenlandse markt voor grondstoffen en diensten. Deze goederen en diensten worden gekocht door consumenten van hun primaire producenten, indirect gekocht van verkopers in de detailhandel en gekocht door de producenten zelf. De industrieën die de PPI samenstellen omvatten mijnbouw, productie, landbouw, visserij, bosbouw, aardgas, elektriciteit, bouw, afval en schroot. Aangezien de PPI bedoeld is om de output van Amerikaanse producenten te evalueren, is invoer uitgesloten. Het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics meldt dat elke maand 10.000 PPI's voor individuele producten en groepen producten worden vrijgegeven.
Daarentegen zijn de streefdoelen van goederen en diensten die in de CPI worden geëvalueerd, uitgaven van binnenlandse en internationaal geïmporteerde consumentgerelateerde diensten voor inwoners van stedelijke of grootstedelijke gebieden, inclusief professionals, zelfstandigen, de armen, de werklozen en de gepensioneerden, evenals de stedelijke loontrekkers en bedienden. De CPI omvat geen landelijke of niet-stedelijke gebieden, boerenfamilies, mensen in de strijdkrachten en die in instellingen, zoals gevangenissen en psychiatrische ziekenhuizen. De CPI meet voedsel en dranken, huisvesting, kleding, transport, medische zorg, recreatie, educatie en communicatie en andere goederen en diensten zoals tabaks- en rookproducten, knipbeurten, begrafenissen en andere soorten persoonlijke diensten.
De soorten prijzen die worden geïnd voor de beoogde goederen en diensten van de PPI verschillen van die van de CPI. Aangezien de PPI de door de producent ontvangen inkomsten evalueert, omvat deze niet de verkoop- en accijnzen in de prijs omdat deze geen inkomsten voor de producent vertegenwoordigt. De CPI omvat echter ook verkoop- en accijnzen, omdat deze factoren van invloed zijn op de prijzen van de goederen of diensten, die de consument rechtstreeks raken, omdat deze de verkoopprijs verhoogt of verlaagt.
Ten slotte is de CPI een van de leidende economische indicatoren voor inflatie, aangezien hij de verandering in de kosten van een bundel consumptiegoederen en -diensten in de loop van de tijd berekent. Een hogere verkoopprijs duidt op een daling van de consumentenaankopen en een stijging van de inflatie, die uiteindelijk leidt tot aanpassingen in inkomen en de kosten van levensonderhoud. Omgekeerd dient de PPI als een leidende indicator voor de CPI, zodat producenten die geconfronteerd worden met invoerinflatie de stijging van hun productiekosten doorberekenen aan de retailers en consumenten.De PPI dient ook als een echte maatstaf voor de output; het wordt niet beïnvloed door de vraag van de consument.
Wat zijn enkele beperkingen van de consumentenprijsindex (CPI)?
Onderzoekt enkele van de basisbeperkingen van de veel gebruikte economische indicator, de consumentenprijsindex of CPI en onderzoekt de kritiek op de nauwkeurigheid ervan.
Welk gebied van de consumentenprijsindex (CPI) moet ik gebruiken als er geen CPI is voor het gebied waarin ik woon?
Leren welke gegevens door het Bureau of Labor Statistics worden gepubliceerd en hoe de verschillende datasets van de consumentenprijsindex op basis van uw locatie kunnen worden gebruikt.
Wat is de relatie tussen de PPI en de CPI?
Laten we eerst eens kijken naar wat deze twee acroniemen betekenen: de PPI is de producentenprijsindex en de CPI is de consumentenprijsindex. Beide indices berekenen de prijsverandering van een reeks goederen en diensten, maar er zijn twee fundamentele verschillen tussen de producentenprijsindex en de consumentenprijsindex.