a:

Positieve economie is objectief en op feiten gebaseerd, terwijl normatieve economie subjectief is en op waarde is gebaseerd. Positieve economische verklaringen hoeven niet correct te zijn, maar ze moeten kunnen worden getest en bewezen of weerlegd. Normatieve economische verklaringen zijn gebaseerd op meningen, zodat ze niet kunnen worden bewezen of weerlegd.

Hoewel dit onderscheid eenvoudig lijkt, is het niet altijd eenvoudig om onderscheid te maken tussen het positieve en het normatieve. Veel algemeen geaccepteerde uitspraken die mensen als feit beschouwen, zijn in feite gebaseerd op waarde.

Bijvoorbeeld, de verklaring, "de overheid moet basisgezondheidszorg bieden aan alle burgers", is een normatieve economische verklaring. Er is geen manier om te bewijzen of de overheid gezondheidszorg zou moeten 'bieden'; deze verklaring is gebaseerd op opvattingen over de rol van de overheid in de levens van individuen, het belang van gezondheidszorg en wie ervoor moet betalen.

De verklaring 'door de overheid geleverde gezondheidszorg verhoogt de overheidsuitgaven' is een positieve economische verklaring, omdat deze kan worden bewezen of weerlegd door gegevens over gezondheidszorguitgaven te onderzoeken in landen als Canada en Groot-Brittannië, waar de overheid gezondheidszorg biedt.

Meningsverschillen over openbaar beleid draaien meestal rond normatieve economische verklaringen, en de meningsverschillen blijven bestaan ​​omdat geen van beide partijen kan bewijzen dat het correct is of dat zijn tegenstander onjuist is. Een duidelijk begrip van het verschil tussen positieve en normatieve economie moet leiden tot een betere beleidsvorming als beleid gebaseerd is op feiten (positieve economie), geen meningen (normatieve economie). Desalniettemin zijn talrijke beleidslijnen over kwesties die variëren van internationale handel tot welvaart op zijn minst gedeeltelijk gebaseerd op normatieve economie.