a:

De interne rentabiliteit (IRR) is de kerncomponent van kapitaalbudgettering en bedrijfsfinanciering. Bedrijven gebruiken het om te bepalen welke disconteringsvoet de huidige waarde van toekomstige kasstromen na belasting gelijk aan de initiële kosten van de kapitaalinvestering maakt. Of, om het eenvoudiger te zeggen: met welke disconteringsvoet zou de netto contante waarde (NPV) van een project $ 0 zijn? We verwachten dat projecten die ons bedrijf laten groeien ons in de loop van de tijd wat rendement zullen opleveren, dus wat is het laagste rendement dat we kunnen verdragen? Het laagste niveau is altijd de kapitaalkosten om het project te financieren.

Als een project naar verwachting een IRR groter heeft dan het percentage dat wordt gebruikt om de kasstromen te verdisconteren, dan voegt het project een waarde van toe, IRR minder dan de discontovoet, vernietigt waarde. Dit beslissingsproces om een ​​project te accepteren of te verwerpen staat bekend als de IRR-regel.

Een voordeel van het gebruik van IRR, uitgedrukt in een percentage, is dat het rendement normaliseert - iedereen begrijpt wat een 25% -tarief betekent, vergeleken met het hypothetische dollar-equivalent (de manier waarop de NPV wordt uitgedrukt). Helaas zijn er ook enkele kritieke nadelen bij het gebruik van de IRR om projecten te waarderen.

In de eerste plaats moet u altijd het project kiezen met de hoogste NPV , niet noodzakelijkerwijs de hoogste IRR - omdat aan het einde van de dag uw financiële overzichten gemeten in dollars, niet in procenten. Als u te maken krijgt met twee projecten, project A met 25% IRR en Project B met 50% IRR, maar Project A heeft een hogere NPV, kiest u Project A. Het tweede grote probleem is dat mathematisch, de IRR veronderstelt dat u altijd kunt doorgaan naar herinvestering van elke extra cashflow op dezelfde IRR, wat zelden het geval is. Een meer conservatieve benadering is de Modified IRR (MIRR), die herinvestering veronderstelt tegen de discontovoet.

De IRR-formule

De IRR kan niet gemakkelijk worden afgeleid. De enige manier om het met de hand te berekenen is met vallen en opstaan, omdat je probeert te komen tot een snelheid die de NPV gelijk maakt aan nul. Daarom beginnen we met het berekenen van NPV:

NPV = Σ { Cashflow na belasting / (1 + r) ^ t } - Initiële investering > Uitgesplitst, wordt de cashflow van de periode na belastingen op het moment

t met een bepaald tarief verdisconteerd, r . De som van al deze gedisconteerde kasstromen wordt vervolgens gecompenseerd door de initiële investering, die gelijk is aan de huidige NPV. Om de IRR te vinden, moet u "reverse engineeren" wat r vereist is, zodat de NPV gelijk is aan nul. Financiële rekenmachines en software zoals Microsoft Excel bevatten specifieke functies voor het berekenen van IRR, maar elke berekening is alleen zo goed als de gegevens die deze genereren.Om de IRR van een bepaald project te bepalen, moet u eerst een schatting maken van de initiële investering (de kosten van de kapitaalinvestering) en vervolgens alle toekomstige toekomstige kasstromen. In bijna alle gevallen is het aankomen op deze invoergegevens complexer dan de daadwerkelijke uitgevoerde berekening.

IRR berekenen in Excel

Er zijn twee manieren om IRR te berekenen in Excel:

met behulp van een van de drie ingebouwde IRR-formules

• die de kasstromen van onderdelen uitwisselt en elke stap afzonderlijk berekent en vervolgens gebruikt die berekeningen als invoer voor een IRR-formule. Zoals we hierboven hebben beschreven, is er geen gemakkelijke manier om het met de hand te doorbreken, omdat de IRR een afleiding is.
• De tweede methode verdient de voorkeur omdat de beste praktijken voor financiële modellering vereisen dat berekeningen transparant en gemakkelijk te controleren zijn. Het probleem met het stapelen van alle berekeningen in een formule is dat u niet eenvoudig kunt zien welke getallen waar naartoe gaan, of welke getallen gebruikersinvoer of hardcodes zijn.

Hier is een eenvoudig voorbeeld. Wat het eenvoudig maakt, is onder andere dat de timing van kasstromen zowel bekend als consistent is (een jaar uit elkaar).

Stel dat een bedrijf de winstgevendheid van Project X evalueert. Project X heeft $ 250.000 aan financiering nodig en zal naar verwachting $ 100.000 aan cashflow na belastingen genereren in het eerste jaar, en vervolgens met $ 50.000 groeien voor elk van de komende vier jaar.

U kunt een schema als volgt splitsen (als de tabel moeilijk te lezen is, klik met de rechtermuisknop en klik op "beeld weergeven"):

De initiële investering is altijd negatief, omdat het een uitstroom vertegenwoordigt. U geeft nu iets uit en anticipeert later op resultaten. Elke volgende kasstroom kan positief of negatief zijn; het hangt volledig af van de inschatting van wat het project in de toekomst oplevert.

In dit geval ontvangen we een IRR van 56,7%. Gezien onze veronderstelling van een gewogen gemiddelde kosten van kapitaal (WACC) van 10%, voegt het project waarde toe.

Houd rekening met de beperkingen van IRR: de werkelijke dollarwaarde van het project wordt niet weergegeven. Daarom hebben we de NPV-berekening apart uitgegeven. Vergeet ook niet dat de IRR veronderstelt dat we constant kunnen herinvesteren en een rendement van 56,7% kunnen ontvangen, wat onwaarschijnlijk is. Om deze reden hebben we uitgegaan van stijgende rendementen tegen de risicovrije rente van 2%, wat ons een MIRR van 33% oplevert.

De bottom line

De IRR helpt managers bepalen welke potentiële projecten waarde toevoegen en zijn de moeite van het ondernemen waard. Het voordeel van het uitdrukken van de projectwaarde als een percentage is de duidelijke hindernis die het biedt - zolang de financieringskosten lager zijn dan het percentage van het potentiële rendement, voegt het project waarde toe.

Het nadeel van deze tool is dat de IRR slechts zo nauwkeurig is als de aannames die ervoor zorgen dat deze wordt gebruikt, en dat een hogere snelheid niet noodzakelijkerwijs het project met de hoogste toegevoegde waarde betekent. Meerdere projecten kunnen dezelfde IRR hebben, maar een dramatisch ander rendementsprofiel vanwege de timing en de omvang van de kasstromen, de hoeveelheid gebruikte hefboom of verschillen in aannames bij terugkeer. Een andere factor om in gedachten te houden: de veronderstelling van IRR van een constante herinvesteringsratio, die mogelijk hoger is dan een conservatieve risicovrije rente.