a:

Opties zijn contracten die de koper het recht geven een waarde te kopen of verkopen tegen een bepaalde prijs. Ze kunnen worden verhandeld op futures en aandelen. Op de futuresmarkt zijn er bijvoorbeeld opties op ruwe olie, goud, zilver, maïs, sojabonen, aardgas, 30-jarige staatsobligaties (T-obligaties), tienjaars schatkistbiljetten (T-notes), de S & P 500 en de Dow Jones Industrial Average (DJIA), om er maar een paar te noemen.

Op de aandelenmarkt kunnen opties worden verhandeld op individuele aandelennamen, exchange-traded funds (ETF's) en exchange-traded notes. Sommige op de beurs verhandelde fondsen en bankbiljetten bootsen de prestaties na van munten, volatiliteitsproducten en indexen.

Een straddle is een optiestrategie die probeert te profiteren van een opportuniteit in volatiliteit. Een koper van een straddle koopt meestal een at-the-money-call en koopt tegelijkertijd een at-the-money put. De strategie start aanvankelijk delta-neutraal. De koper van een straddle verwacht dat de impliciete volatiliteit zal toenemen in de onderliggende waarde. Aan de andere kant anticipeert een verkoper of schrijver van een straddle op impliciete volatiliteit om in de onderliggende waarde te vallen.

Stel dat u bijvoorbeeld een lange straddle-positie wilt invoeren in een aandelenoptie. Als de aandelenkoers voor $ 20 wordt verhandeld, koop je een call en een putoptie voor $ 20, dat wil zeggen tegen het geld, met dezelfde vervaldatum. U profiteert als de impliciete volatiliteit stijgt. Deze positie profiteert als de aandelenkoers een grote beweging heeft naar boven of naar beneden. Dezelfde strategie kan worden toegepast op andere te activeren activa, zoals indices, grondstoffen, valuta's, futures en ETF's.