a:

Als u een faillissement aanvraagt, met name een faillissement van Hoofdstuk 7, wordt onroerend goed dat als een deel van uw nalatenschap wordt beschouwd, onderworpen aan liquidatie om bepaalde schuldeisers te helpen betalen. U verliest niet alles, omdat sommige van uw bezittingen kunnen worden geclaimd als vrijgesteld van claims van schuldeisers.

U wordt gevraagd om een ​​lijst (of schema) van vrijgestelde goederen in te dienen nadat u een faillissementsaanvraag heeft ingediend. Op deze lijst beschrijft u de items die worden geclaimd, vermeldt u de wet die de vrijstelling toestaat en verstrekt u een schatting van de reële marktwaarde van elk geclaimd bezit. Er zijn limieten gesteld aan de waarde van items die kunnen worden vermeld en vrijstellingsniveaus verschillen van staat tot staat. Er zijn ook federale vrijstellingsniveaus en in sommige staten kunt u beslissen welke u wilt gebruiken.

Deze vrijstellingen worden tijdens de 341-vergadering aan uw schuldeisers voorgelegd, waarna zij 30 dagen de tijd hebben om bezwaar te maken tegen de geclaimde artikelen. Als u waarschijnlijk waardevolle bezittingen, zoals uw huis of auto, kwijtraakt, is het wellicht in uw belang om een ​​hoofdstuk 13 in te dienen. Dit komt omdat hoofdstuk 13-archieven zelden leiden tot verlies van eigendom en in plaats daarvan u op een drie- tot vijfjaarlijks afbetalingsplan voor de meeste van uw schulden.

Curatoren hebben enige discretie over welke van uw bezittingen onderhevig zijn aan liquidatie. Ze kunnen besluiten om het te verlaten (dat wil zeggen, het uit de liquidatie laten), vooral als het maar nauwelijks buiten de standaard vrijstellingslimieten valt.

Niet alle eigendommen kunnen worden geclaimd als vrijgesteld op elk niveau, zoals tweede huizen, tweede voertuigen, aandelen, obligaties, verzamelobjecten, familietitels en muziekuitrusting.