Het is gemakkelijk om kredietbureaus en ratingbureaus in verwarring te brengen, vooral omdat kredietbureaus soms 'kredietrapportagentschappen' worden genoemd. Om onderscheid te maken tussen de afzonderlijke doeleinden van kredietbeoordelingsbureaus en kredietbureaus, is het nuttig om te kijken naar het type kredietinteractie dat elk betreft en hoe de twee rapporteren over kredietwaardigheid.
Wat is een kredietbeoordelingsbureau?
Kredietbeoordelingen, verschillend van kredietrapporten of kredietscores, verschaffen beleggers informatie over de aard van schuldverplichtingen, vastrentende waarden en de emittenten van schuldgerelateerde beleggingen. Kredietratings worden samengesteld en verspreid door informatiemakelaars die bekend staan als ratingbureaus, waarvan er drie grote internationale spelers zijn: Fitch, Moody's en Standard & Poor's.
Ratingbureaus zijn ontstaan uit de behoefte van beleggers om het risico-beloningspotentieel van bepaalde beleggingen te vergelijken en als een manier om inzicht te krijgen in de financiële stabiliteit van bedrijven die van deze beleggers willen lenen of preferente aandelen willen uitgeven. Kredietratings worden ook uitgegeven voor verzekeringsmaatschappijen als een manier om hun financiële solvabiliteit te vertegenwoordigen.
Credit ratings worden uitgegeven in letters, zoals AAA of CCC, zodat beleggers snel naar een schuldinstrument kunnen kijken en het risico kunnen inschatten. De beoordelingen verschillen tussen de drie grote instanties, dus het is belangrijk om te weten welke de brieven levert. Kredietbeoordelingen zijn gebaseerd op een groot aantal variabelen en omvatten een aantal op de markt gebaseerde, historisch geschatte bedrijfsinformatie. De beoordelingen variëren van bedrijfskenmerken tot onderliggende beleggingen en zijn allemaal ontworpen om een beeld te geven van de waarschijnlijkheid dat de leningnemer wordt terugbetaald.
Wat zijn kredietbureaus?
Hoewel kredietratings voornamelijk zijn opgesteld voor beleggers over bedrijven en overheden, worden kredietrapporten en kredietscores in de eerste plaats opgesteld voor overheden en kredietverstrekkers over individuele kredietnemers. De agentschappen die informatie over de kredietwaardigheid van consumenten verzamelen en verspreiden, worden kredietbureaus of kredietbeoordelingsbureaus genoemd.
Toevallig wordt de kredietbureau-industrie ook gedomineerd door drie grote actoren: Experian, Equifax en TransUnion. Een interessant kenmerk van het businessmodel van het kredietbureau is hoe informatie wordt uitgewisseld. Banken, financieringsmaatschappijen, detailhandelaren en verhuurders sturen consumentenkredietinformatie gratis naar de kredietbureaus, waarna de kredietbureaus zich omdraaien en consumenteninformatie rechtstreeks aan hen verkopen.
Kredietbureaus bundelen en analyseren rapporten over consumentenkrediet waaruit kredietscores zijn afgeleid.In tegenstelling tot credit ratings die in letters worden uitgegeven, worden credit scores als een cijfer uitgegeven, meestal tussen 300 en 850. Uw credit score heeft invloed op de geleende bedragen die u kunt kwalificeren, de rentetarieven die u betaalt op die schulden, en soms uw huur en werkgelegenheid kansen. U kunt eenmaal per jaar kosteloos toegang krijgen tot uw eigen kredietrapporten van elk kredietbureau. Zowel kredietbeoordelaars als kredietbureaus zijn sterk gereguleerd en worden sinds de Grote Recessie van 2007-2009 strenger gecontroleerd.
Wat is het verschil tussen het rendement van aandelen en het rendement van een obligatie?
Onderzoek en begrijp de verschillende betekenissen van de beleggingsterm "rendement" zoals deze wordt toegepast op aandelenbeleggingen en obligatiebeleggingen.
Wat is het verschil tussen het eigen vermogen en het eigen vermogen van een onderneming?
Begrijpt het verschil en de onderlinge samenhang tussen het eigen vermogen van een onderneming en het werkelijke totale nettovermogen van de onderneming.
Wat is het verschil tussen het rendement op het totale vermogen en een rentepercentage?
Leren het verschil tussen het rendement op het totale vermogen en een rentepercentage; de eerste is een rentabiliteitsratio, en de laatste is een kostentarief.