De betalingsbalans (BOP) is de methode die landen gebruiken om alle internationale monetaire transacties in een specifieke periode te volgen. Gewoonlijk wordt de BOP elk kwartaal en elk kalenderjaar berekend. Alle transacties uitgevoerd door zowel de private als de publieke sector worden verantwoord in de BOP om te bepalen hoeveel geld er in en uit een land gaat. Als een land geld heeft ontvangen, staat dit bekend als een tegoed, en als een land geld heeft betaald of gegeven, wordt de transactie geteld als een afboeking. Theoretisch zou de BOP nul moeten zijn, wat betekent dat activa (credits) en schulden (debits) in evenwicht moeten zijn, maar in de praktijk is dit zelden het geval. Zo kan de BOP de waarnemer vertellen of een land een tekort of een overschot heeft en uit welk deel van de economie de discrepanties voortkomen.

Het saldo van de verdeelde betalingen

De BOP is onderverdeeld in drie hoofdcategorieën: de zichtrekening, de kapitaalrekening en de financiële rekening. Binnen deze drie categorieën zijn onderverdelingen, die elk een ander type internationale monetaire transactie vertegenwoordigen.

De zichtrekening

De zichtrekening wordt gebruikt om de instroom en uitstroom van goederen en diensten naar een land te markeren. De winsten op beleggingen, zowel publiek als privaat, worden ook op de lopende rekening gestort.

Binnen de lopende rekening bevinden zich kredieten en afschrijvingen op de handel in goederen, waaronder goederen zoals grondstoffen en fabrikaten die worden gekocht, verkocht of weggegeven (mogelijk in de vorm van steun). Diensten verwijzen naar ontvangsten uit toerisme, transport (zoals de heffing die in Egypte moet worden betaald als een schip het Suezkanaal passeert), engineering, bedrijfskosten (bijvoorbeeld van advocaten of managementconsultants) en royalty's uit octrooien en auteursrechten. Gecombineerd vormen goederen en diensten samen de handelsbalans van een land (BOT). De BOT is meestal het grootste deel van de betalingsbalans van een land, aangezien deze de totale invoer en uitvoer omvat. Als een land een tekort op de handelsbalans heeft, importeert het meer dan het uitvoert en als het een handelsoverschot heeft, exporteert het meer dan het importeert.

Ontvangsten uit inkomstengenererende activa zoals aandelen (in de vorm van dividenden) worden ook opgenomen in de lopende rekening. Het laatste onderdeel van de lopende rekening is unilaterale overdrachten. Dit zijn kredieten die meestal geldovermakingen van werknemers zijn. Dit zijn salarissen die worden teruggestuurd naar het land van herkomst van een nationale werknemer in het buitenland, evenals buitenlandse hulp die rechtstreeks wordt ontvangen.

De hoofdrekening

Op de kapitaalrekening worden alle internationale kapitaaloverdrachten geregistreerd. Dit verwijst naar de verwerving of vervreemding van niet-financiële activa (bijvoorbeeld een fysiek actief zoals grond) en niet-geproduceerde activa die nodig zijn voor productie, maar niet zijn geproduceerd, zoals een mijn die wordt gebruikt voor de winning van diamanten.

De kapitaalrekening is onderverdeeld in de geldstromen die vertakken van schuldvergeving, de overdracht van goederen en financiële activa door migranten die een land verlaten of binnenkomen, eigendomsoverdracht op vaste activa (activa zoals apparatuur die wordt gebruikt in de productie proces om inkomsten te genereren), de overdracht van ontvangen gelden naar de verkoop of verwerving van vaste activa, schenkings- en successierechten, overlijdensheffingen en ten slotte onverzekerde schade aan vaste activa.

De financiële rekening

In de financiële rekening worden internationale geldstromen met betrekking tot investeringen in zaken, onroerend goed, obligaties en aandelen gedocumenteerd. Hieronder vallen ook activa van de overheid, zoals buitenlandse reserves, goud, speciale trekkingsrechten (SDR's) die bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) worden aangehouden, particuliere activa die in het buitenland worden gehouden en directe buitenlandse investeringen. Activa in eigendom van buitenlanders, privé en officieel, worden ook opgenomen in de financiële rekening.

The Balancing Act

De lopende rekening moet worden afgewogen tegen de gecombineerde kapitaal- en financiële rekeningen; echter, zoals hierboven vermeld, gebeurt dit zelden. We moeten ook opmerken dat, met fluctuerende wisselkoersen, de verandering in de waarde van geld kan toevoegen aan BOP-verschillen. Wanneer er een tekort op de lopende rekening is, wat een tekort op de handelsbalans is, kan het verschil worden geleend of gefinancierd door de kapitaalrekening.

Als een land een vast activum in het buitenland heeft, wordt dit geleende bedrag gemarkeerd als uitstroom van een kapitaalrekening. De verkoop van dat vaste activum zou echter worden beschouwd als een instroom van lopende rekeningen (inkomsten uit beleggingen). Het tekort op de lopende rekening zou dus worden gefinancierd. Wanneer een land een tekort op de lopende rekening heeft dat wordt gefinancierd door de kapitaalrekening, ziet het land feitelijk af van kapitaalgoederen voor meer goederen en diensten. Als een land geld leent om het tekort op de lopende rekening te financieren, lijkt dit in de BOP een instroom van buitenlands kapitaal.

Liberalisering van de rekeningen

De opkomst van wereldwijde financiële transacties en handel aan het einde van de 20e eeuw heeft BOP en macro-economische liberalisatie in veel ontwikkelingslanden gestimuleerd. Met de opkomst van de economische opleving van de opkomende markten - waarin de kapitaalstromen naar deze markten vanaf het einde van de jaren tachtig tot de Aziatische crisis zijn verdrievoudigd van USD $ 50 miljoen tot $ 150 miljoen - werden de ontwikkelingslanden ertoe aangezet beperkingen op kapitaaltransacties en transacties met financiële rekeningen op te heffen. voordeel van deze kapitaalinstroom. Veel van deze landen hadden een restrictief macro-economisch beleid, waardoor regelgeving buitenlandse eigendom van financiële en niet-financiële activa belette. De regelgeving beperkte ook de overdracht van fondsen naar het buitenland.

Met de liberalisering van de kapitaal- en financiële rekeningen begonnen de kapitaalmarkten te groeien, waardoor niet alleen een meer transparante en geavanceerde markt voor beleggers mogelijk werd, maar ook directe buitenlandse investeringen (FD). Investeringen in de vorm van een nieuwe energiecentrale zouden bijvoorbeeld een land meer blootstellen aan nieuwe technologieën en efficiëntie, waardoor het totale bbp van de natie uiteindelijk zou toenemen door grotere productievolumes mogelijk te maken.Liberalisering kan ook minder risico's faciliteren door meer diversificatie op verschillende markten mogelijk te maken.

De ondergrens

De betalingsbalans is verdeeld in de lopende rekening, de kapitaalrekening en de financiële rekening. Theoretisch zou de BOP nul moeten zijn.