Werkgevers verstrekken over het algemeen een overlijdensrisicoverzekering voor hun werknemers en de dekking is meestal een veelvoud van het jaarsalaris van de werknemer. Soms is de hoeveelheid dekking die een bedrijf biedt echter onvoldoende, vooral als de werknemer een grote familie heeft of grote financiële verplichtingen heeft. In dergelijke situaties kan een aanvullende levensverzekering het tekort aan dekking overbruggen en extra bescherming bieden.

Termijn is niet voldoende

De meeste consumenten kopen een van de twee soorten dekkingsopties: een overlijdensrisicoverzekering of een levensverzekeringsovereenkomst. Bij een overlijdensrisicoverzekering ontvangt de verzekerde een dekking voor een bepaalde periode, die de verzekeringsduur wordt genoemd. Zowel werkgevers als privébedrijven bieden een overlijdensrisicoverzekering aan. Omdat de dekking alleen van toepassing is gedurende een bepaalde periode, kost een overlijdensrisicoverzekering over het algemeen minder dan een volledige levensverzekering, die een persoon voor zijn of haar hele leven dekt.

Een belangrijk probleem bij overlijdensverzekeringen is dat de meeste verzekeringnemers voor deze verzekering op hun werkgever vertrouwen en daardoor onvoldoende dekking hebben. Uit een studie van de Life Insurance and Market Research Association (LIMRA) in 2015 bleek dat 65% van de werknemers met een door de werkgever gesponsorde groepsverzekering denkt dat ze meer verzekeringen nodig hebben dan de werkgever biedt. Een typisch werkgeversplan biedt een dekking die gelijk is aan één tot twee keer het jaarsalaris van de werknemer. Bijvoorbeeld, een werknemer die jaarlijks $ 60.000 verdient, kan een beleid van $ 120.000 gratis krijgen. Voor een enkele werknemer of een werknemer met één afhankelijke persoon kan dit voldoende zijn. Een werknemer met een groter gezin kan echter meerdere keren zoveel dekking nodig hebben om voor een partner of kinderen te zorgen als hij of zij onverwachts sterft. Aanvullende verzekeringen kunnen de hiaten van een door de werkgever gesponsord plan invullen.

Het hele leven is duur

Het beleid voor het hele leven heeft vergelijkbare dekkingsproblemen met dekkingstekorten. De meeste levensverzekeringen hebben betrekking op individuen voor hun hele leven en vormen een contante waarde, waardoor de verzekerde het beleid kan uitbetalen indien nodig. Aangezien een volledige levensverzekering een completere dekking biedt, kost het echter veel meer dan een overlijdensrisicoverzekering. Voor een persoon met een groot gezin kan het verkrijgen van de juiste hoeveelheid hele levensverzekeringen onbetaalbaar zijn. Over het algemeen biedt de aanschaf van een aanvullende termijnverzekering een meer kosteneffectieve optie.

Aanvullende verzekering voor werkgevers heeft beperkingen

Consumenten kopen vaak aanvullende verzekeringen via hun werkgever. Een voordeel hiervan is dat de medewerker de medische examenvereisten omzeilt die een particuliere verzekeraar zou vereisen.Door de werkgever gesponsorde aanvullende verzekering kan echter beperkingen hebben, dus het is belangrijk om de dekking zorgvuldig te onderzoeken. Ten eerste kan de dekking een vorm van een accidentele dood en verkwisting (AD & D) verzekering zijn, die alleen de begunstigden betaalt als de werknemer sterft aan een ongeval of een ledemaat, gehoor of gezichtsvermogen als gevolg van een ongeval verliest. Ten tweede kan de door de werkgever gesponsorde dekking een vorm van een begrafenisverzekering zijn. In dit geval dekt de verzekering alleen de begrafenis- en begrafeniskosten van de werknemer en kan deze een limiet hebben van tussen de $ 5.000 en $ 10.000. Tenslotte, en misschien wel het belangrijkste, zijn de meeste door de werkgever gesponsorde aanvullende plannen niet overdraagbaar. Als de werknemer zijn of haar baan vrijwillig verlaat of wordt beëindigd, wordt de dekking daarom beëindigd en moet die persoon dekking aanvragen bij een nieuwe baan of via een privébedrijf.

Aanvullende privéverzekering biedt oplossing

Sommige werkgevers bieden werknemers de mogelijkheid om aanvullende levensverzekeringen te kopen die de dekking vergroten en geen bepalingen bevatten, zoals een AD & D- of begrafenisverzekering. Deze optie kan ideaal zijn voor werknemers met grotere gezinnen, hoewel een dergelijke verzekering meestal de overdraagbaarheid van particuliere verzekeringen mist. Aangezien de gemiddelde werknemer korter dan vijf jaar bij een werkgever blijft, kan het kopen van een aanvullende verzekering via een particuliere vervoerder een veel betere optie zijn. Medewerkers kunnen bepalen hoeveel ze nodig hebben boven het door de werkgever verstrekte bedrag en de juiste hoeveelheid dekking kopen. Als werknemers hun bedrijf verlaten, houden zij de aanvullende dekking. Bovendien, als levenssituaties veranderen voor werknemers, kunnen ze hun dekkingsgraad dienovereenkomstig aanpassen.