a:

Yasuo Hamanaka omringt nog steeds een gevoel van mysterie, a. k. een. Mr. Copper, en de omvang van zijn verliezen. Vanuit zijn bief aan het hoofd van de metaalhandelsdivisie van Sumitomo beheerde Hamanaka 5% van de wereldwijde kopervoorraad. Dit klinkt misschien als een klein percentage, gezien het feit dat 95% van de koperen voorraad in de wereld in handen bleef. Koper is echter een niet-liquide grondstof, wat betekent dat het niet gemakkelijk over de hele wereld kan worden overgedragen om aan tekorten te voldoen. Een stijging van de koperprijzen als gevolg van een tekort in de VS zal bijvoorbeeld niet onmiddellijk worden weggenomen door zendingen uit landen met een teveel aan koper. Het verplaatsen van koper van opslag naar levering naar opslag kost weer voldoende om prijsverschillen teniet te doen. De uitdagingen in het schuifelen van koper over de hele wereld en het feit dat zelfs de grootste spelers slechts een klein percentage van de markt in handen hebben, maakten de 5% van Hamanaka behoorlijk significant.

AD:

Sumitomo bezat grote hoeveelheden koper die waren opgeslagen en opgeslagen in fabrieken, evenals talrijke termijncontracten. Hamanaka gebruikte Sumitomo's grootte en grote kasreserves om zowel via de London Metal Exchange (LME) de markt in te korten en samen te persen. Als 's werelds grootste metaalbeurs bepaalt de LME de wereldkoperprijs. Hamanaka hield deze prijs kunstmatig hoog gedurende bijna het volledige decennium voorafgaand aan 1995 en, als gevolg daarvan, verhoogde premiumwinsten op de verkoop van het fysieke bezit van Sumitomo.

AD:

Naast de verkoop van zijn koper profiteerde Sumitomo van commissies op andere kopertransacties die door het bedrijf werden afgehandeld. Commissies worden berekend als een percentage van de waarde van het product dat wordt verkocht en geleverd. In dit geval verhoogden de kunstmatige prijzen van Hamanaka de waarden, waardoor Sumitomo grotere bedragen kon incasseren.

De manipulatie van Hamanaka bleef niet onopgemerkt. Veel speculanten en hedgefondsen wisten van Hamanaka en het feit dat hij lang was in zowel fysieke koperen posities als futures. Wanneer iemand Hamanaka probeerde te korten, zou hij echter meer geld in zijn posities storten, waardoor de prijs gehandhaafd bleef en de shorts duurder waren, simpelweg door diepere zakken te hebben. Hamanaka had longposities in contanten waardoor iedereen die koper kopte om de goederen af ​​te leveren of hun positie met een premie te sluiten. Hamanaka heeft enorm geholpen door het feit dat de LME, in tegenstelling tot de VS, geen verplichte positiemelding had en geen statistieken die open belangstelling vertoonden. In feite wisten handelaren dat de prijs te hoog was, maar ze hadden geen exacte cijfers over hoeveel Hamanaka controleerde en hoeveel geld hij in reserve had. Uiteindelijk sneden de meeste hun verliezen en liet Hamanaka zijn zin hebben.

AD:

Niets duurt eeuwig, en dat geldt ook voor de hoek van Hamanaka op de kopermarkt. De marktomstandigheden veranderden in 1995 dankzij de heropleving van de mijnbouw in China. Omdat de prijs al wegliep van de fundamentals, was de prijs van koper aanzienlijk hoger dan het had moeten zijn. Sumitomo had goed geld verdiend met zijn prijsmanipulatie, maar het bleef achter, omdat het bedrijf nog lang op koper stond in een tijd dat de markt op weg was naar een grote daling. Erger nog, het verkorten van zijn positie - dat wil zeggen, het afdekken met shorts - zou Sumitomo's belangrijke longposities geld sneller doen verliezen omdat het bedrijf in wezen tegen zichzelf had gespeeld.

Hoewel Hamanaka moeite had om uit te komen met de meeste onrechtmatig verkregen winsten, begonnen de LME en de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) onderzoek te doen naar de manipulatie van de kopermarkt wereldwijd. Sumitomo reageerde door Hamanaka uit zijn handelspost te "overbrengen". Het verwijderen van Mr. Copper was genoeg om de shorts in ernst te brengen. Koper stortte neer en Sumitomo kondigde aan dat het meer dan $ 1 had verloren. 8 miljard en dat de verliezen konden oplopen tot $ 5 miljard, omdat de long-posities werden afgerekend in een slechte markt. Sumitomo beweerde ook dat Hamanaka een frauduleuze handelaar was en dat zijn acties volkomen onbekend waren voor het management. Hamanaka werd beschuldigd van het smeden van een van de handtekeningen van zijn supervisor op een formulier en veroordeeld. De reputatie van Sumitomo was bezoedeld, omdat veel mensen dachten dat het bedrijf niet onkundig kon zijn van de greep van Hamanaka op de kopermarkt, vooral omdat het er jarenlang van profiteerde.

Handelaren voerden aan dat Sumitomo van Hamanaka's wandaden had moeten weten omdat het bedrijf meer geld naar Hamanaka gooide telkens als speculanten probeerden zijn prijs te schudden. Sumitomo reageerde door JPMorgan Chase en Merrill Lynch als financiers van de regeling te betrekken, en onthulde dat de banken leningen hadden verstrekt die gestructureerd waren als futures-derivaten. Sumitomo, JPMorgan Chase en Merrill Lynch werden tot op zekere hoogte allemaal schuldig bevonden. Het gevolg was dat de zaak van JPMorgan Chase over een vergelijkbare aanklacht, gerelateerd aan het Enron-schandaal en Mahonia Energy, pijn deed. Ondertussen diende Hamanaka zijn zin zonder commentaar. Sinds de manipulatie van de kopermarkt zijn nieuwe protocollen toegevoegd aan de LME om een ​​herhaling minder waarschijnlijk te maken.

(Lees voor meer informatie over dit onderwerp de grootste voorraadboobs aller tijden en de 6 grootste verliezers van Trading.)

Deze vraag werd beantwoord door Andrew Beattie.