Waarom verschillen de schuld / eigen vermogenratio's van bedrijfstak tot bedrijfstak?

Geld Als Schuld, Nederlands ondertiteld (April 2025)

Geld Als Schuld, Nederlands ondertiteld (April 2025)
AD:
Waarom verschillen de schuld / eigen vermogenratio's van bedrijfstak tot bedrijfstak?

Inhoudsopgave:

Anonim

Enkele van de belangrijkste redenen waarom de debt / equity (D / E) -ratio sterk verschilt van bedrijfstak tot sector, en zelfs tussen bedrijven binnen een bedrijfstak, omvatten verschillende kapitaalintensiteitsniveaus tussen bedrijfstakken en of de aard van het bedrijf maakt het dragen van een hoog schuldenniveau relatief gemakkelijker te beheren.

De industrieën die doorgaans de hoogste D / E-ratio's hebben, zijn onder andere hulpprogramma's en financiële services. Groothandels en dienstverlenende industrieën zijn doorgaans degenen met de laagste.

AD:

De verhouding schuld / eigen vermogen

De D / E-ratio is een basisstatistiek die wordt gebruikt om de financiële situatie van een bedrijf te beoordelen. Het geeft het relatieve aandeel van eigen vermogen en schulden aan dat een bedrijf gebruikt om zijn activa en activiteiten te financieren. De ratio toont de hoeveelheid financiële leverage die een bedrijf gebruikt.

De formule die wordt gebruikt om de ratio te berekenen, verdeelt de totale verplichtingen van een bedrijf door het totale bedrag aan eigen vermogen van de onderneming.

AD:

Waarom de schuld / eigenheidsratio's uiteenlopen

Een van de belangrijkste redenen waarom de D / E-ratio's variëren, is het kapitaalintensieve karakter van de sector. Kapitaalintensieve industrieën, zoals olie- en gasraffinage of telecommunicatie, vereisen aanzienlijke financiële middelen en grote hoeveelheden geld om goederen of diensten te produceren.

De telecommunicatie-industrie moet bijvoorbeeld heel veel investeren in infrastructuur, duizenden kilometers kabels installeren om klanten van service te voorzien. Naast die initiële kapitaaluitgaven, hebben noodzakelijk onderhoud, upgrades en uitbreiding van servicegebieden extra grote kapitaaluitgaven nodig. Industrieën zoals telecommunicatie of nutsbedrijven vereisen dat een bedrijf een grote financiële verplichting aangaat voorafgaand aan het leveren van zijn eerste goed of dienst en het genereren van inkomsten.

AD:

Een andere reden waarom de D / E-ratio's variëren, is gebaseerd op de vraag of de aard van het bedrijf betekent dat het een hoog schuldenniveau kan beheren. Nutsbedrijven brengen bijvoorbeeld een stabiel inkomen mee; de vraag naar hun diensten blijft relatief constant, ongeacht de algemene economische omstandigheden. Bovendien opereren de meeste openbare nutsbedrijven als virtuele monopolies in de regio's waar zij zaken doen, zodat zij zich geen zorgen hoeven te maken dat zij door een concurrent uit de markt worden gehaald. Dergelijke bedrijven kunnen grotere bedragen aan schulden met minder echte risicoblootstelling dragen dan een bedrijf met inkomsten die meer onderhevig zijn aan schommelingen in overeenstemming met de algehele gezondheid van de economie.

De hoogste schuld / aandelenratio's

De financiële sector heeft over het algemeen een van de hoogste D / E-ratio's, maar wordt gezien als een maat voor de blootstelling aan financiële risico's, dit kan misleidend zijn.Geleend geld is het aandeel van een bank in de handel. Banken lenen grote hoeveelheden geld om grote hoeveelheden geld uit te lenen, en ze werken meestal met een hoge mate van financiële hefboomwerking. D / E-ratio's hoger dan 2 zijn gebruikelijk voor financiële instellingen.

Andere industrieën die gewoonlijk een relatief hogere verhouding vertonen, zijn kapitaalintensieve industrieën, zoals de luchtvaartindustrie of grote productiebedrijven, die een hoge mate van schuldfinanciering gebruiken als een gebruikelijke praktijk.

Belang van relatieve schuld en vermogen

De D / E-ratio is een belangrijke statistiek die wordt gebruikt om de algehele financiële soliditeit van een bedrijf te onderzoeken. Een toenemende ratio in de tijd geeft aan dat een bedrijf zijn activiteiten steeds vaker financiert via schuldeisers in plaats van met eigen middelen, en dat het een relatief hogere rentekostenlast heeft voor zijn vermogen. Beleggers geven doorgaans de voorkeur aan bedrijven met lage D / E-ratio's, omdat hun belangen hierdoor beter worden beschermd in geval van liquidatie. Buitengewoon hoge ratio's zijn onaantrekkelijk voor kredietverstrekkers en kunnen het moeilijker maken om extra financiering te verkrijgen.

De gemiddelde D / E-ratio van S & P 500-bedrijven is ongeveer 1. 5. Een ratio lager dan 1 wordt als gunstig beschouwd, omdat dit aangeeft dat een bedrijf meer op eigen vermogen dan op schulden vertrouwt om zijn bedrijfskosten te financieren. Verhoudingen hoger dan 2 zijn over het algemeen ongunstig, hoewel bedrijfs- en vergelijkbare bedrijfsgemiddelden in aanmerking moeten worden genomen bij de evaluatie. De D / E-ratio kan ook aangeven hoe succesvol een bedrijf is in het aantrekken van aandelenbeleggers.