a:

Rente is gewoon de kosten van het lenen van geld. Zoals met elk goed of dienst in een vrije markteconomie, komt prijs uiteindelijk neer op vraag en aanbod. Wanneer de vraag zwak is, rekenen geldschieters minder om hun geld af te staan; wanneer de vraag sterk is, kunnen ze de vergoeding verhogen. Vraag naar leningen ebt en stroomt mee met de conjunctuurcyclus. Tijdens een recessie zijn minder mensen op zoek naar nieuwe hypotheken of leningen voor hun startende bedrijven. Gretig om de kredietverlening te verhogen, stellen banken hun geld "in de uitverkoop" door het tarief te verlagen.

AD:

Het aanbod verandert ook als de economische omstandigheden fluctueren. In dit opzicht speelt de overheid een belangrijke rol. Centrale banken zoals de Federal Reserve van de Verenigde Staten hebben de neiging om tijdens een recessie overheidsschuld te kopen, waardoor de stagnerende economie wordt gepompt met contanten die kunnen worden gebruikt voor nieuwe leningen. De toename van het aanbod, in combinatie met de verminderde vraag, dwingt de tarieven naar beneden. Precies het tegenovergestelde gebeurt tijdens een economische hausse.

AD:

Het is belangrijk op te merken dat kortlopende leningen en langlopende leningen beïnvloed kunnen worden door zeer verschillende factoren. Het kopen en verkopen van effecten door een centrale bank heeft bijvoorbeeld een veel grotere impact op leningen op korte termijn, zoals creditcardtarieven en autoleningen. Voor langere notes, zoals een 30-jarige staatsobligatie, kunnen de vooruitzichten voor inflatie een belangrijke factor zijn. Als consumenten vrezen dat de waarde van hun geld snel zal afnemen, zullen ze een hogere rente eisen voor hun 'lening' aan de overheid.

AD: