a:

Beleggingsvergoedingen voor gemeenschappelijke fondsen om hun bedrijfskosten te dekken, zoals de kosten voor het inhuren en behouden van beleggingsadviseurs die de beleggingsportefeuilles van fondsen beheren en eventuele andere managementvergoedingen die niet zijn opgenomen in de andere kosten categorie. Beheervergoedingen worden gewoonlijk onderhoudskosten genoemd. Beheerkosten zijn vervat in de kostenratio die beleggingsfondsen aandeelhouders in rekening brengen, naast andere wettelijke en administratieve kosten. De beheerskosten variëren afhankelijk van de efficiëntie van een fonds bij het runnen van zijn activiteiten en het profiel van de portefeuille.

Componenten van beheervergoedingen

Omdat een beleggingsfonds vergelijkbaar is met elk ander bedrijf, maakt het kosten om zijn activiteiten te handhaven. Beheervergoedingen vertegenwoordigen uitgaven die worden betaald uit de activa van een beleggingsfonds voor het beheer van de beleggingsportefeuille van het fonds. De kosten van aanwervingsmanagers zijn het grootste onderdeel van beheerskosten; het kan variëren tussen 0. 5 en 1% van het beheerd vermogen van het fonds, of AUM. Hoewel dit percentage klein lijkt, is het absolute bedrag in miljoenen US dollar voor een beleggingsfonds met $ 1 miljard aan AUM. Afhankelijk van de reputatie van het management, kunnen hoogopgeleide beleggingsadviseurs kosten in rekening brengen die de algehele kostenratio van een fonds behoorlijk hoog maken.

Beheervergoedingen kunnen ook administratieve uitgaven omvatten die geen deel uitmaken van de categorie overige uitgaven. Deze administratieve kosten omvatten administratiekosten, klantenservice, diverse kantoorbenodigdheden en andere diverse uitgaven. Vanaf 2015 is er een tendens om de administratieve kosten te verlagen en de efficiëntie te verbeteren, omdat beleggingsfondsen geconfronteerd worden met toenemende concurrentie met exchange-traded funds of ETF's.