a: > Delta meet de gevoeligheid van een optie ten opzichte van de onderliggende waarde. Het meet de koers van verandering in de prijs van een optie met betrekking tot een prijsverandering in de onderliggende waarde. Delta vertelt een belegger over de relatie tussen een verandering in de optieprijs met betrekking tot een verandering in de onderliggende activaprijs. Een optie met een delta van 0. 9 verplaatst bijvoorbeeld 90 cent voor elke beweging van $ 1 in de onderliggende aandelen.

De waarde van delta wordt beïnvloed door tijdverval en impliciete volatiliteit. Naarmate de tijd tot het vervallen van een optie afneemt, neemt de delta van niet-geldelijke opties af, terwijl de delta van in-the-money-opties toeneemt. Naarmate de impliciete volatiliteit stijgt, geloven beleggers dat de prijs van de onderliggende waarde een grotere prijsverandering zal hebben, wat de waarde van delta zal veranderen. Over het algemeen zorgt een toename van de impliciete volatiliteit ervoor dat de delta opschuift naar 0. 5, wat betekent dat een optie 50 cent beweegt voor elke beweging van $ 1 in de onderliggende waarde.

Als een call-optie diep in het geld komt en dichter bij expiratie komt, komt de waarde van delta dichter bij 1. Als put-optie wordt dieper in het geld en dichter bij expiratie, de waarde van delta komt dichterbij -1.

Een lange voorraadpositie heeft een delta van 1, terwijl een korte voorraadpositie een delta van -1 heeft. Omdat de delta van een lange voorraadpositie wordt begrensd door 0 en 1, kan een optie die waarde niet overschrijden. Aan de andere kant wordt de delta van een korte voorraadpositie begrensd door 0 en -1, dus een optie kan niet lager zijn dan die waarde.