Algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) winst per aandeel (EPS) is de meest algemeen erkende standaard voor bedrijfswinstmeting, maar sommige bedrijven rapporteren regelmatig aangepaste cijfers die de methodologie weerspiegelen die door bedrijfsmanagement wordt gebruikt voor interne analyse. Verschillen tussen GAAP en niet-GAAP-inkomsten kunnen problematisch zijn, omdat het omstandigheden creëert waarin neerwaartse risico's kunnen worden verdoezeld door minder zorgvuldige of ervaren beleggers. Studies hebben aangetoond dat bedrijven eerder wijzigingen melden die de winst per aandeel verbeteren dan die welke de winst verlagen, hoewel niet-GAAP-cijfers doorgaans niet worden gepresenteerd in een poging om beleggers te misleiden.

Het jaar 2015 markeerde het grootste verschil tussen GAAP en niet-GAAP sinds 2008 en dit werd voornamelijk gedreven door afschrijvingen in de energie- en basismaterialenindustrie. Beleggers moeten goed letten op niet-GAAP-rapportagetrends, omdat bredere lacunes in de EPS-rapportage in het verleden samenvielen met recessievoorwaarden. Hoewel divergentie in 2015 voornamelijk kan worden verklaard door de instorting van de grondstoffenprijzen, is het verschil tussen GAAP en niet-GAAP-winst voor de Standard & Poor's 500 (S & P 500) -index in de jaren voorafgaand aan 2015 over het algemeen groter geworden.

GAAP

GAAP werd ingesteld door de Financial Accounting Standards Board (FASB) om expliciete richtlijnen te creëren voor het herkennen, meten, presenteren en openbaar maken van financiële bedrijfsresultaten. De belangrijkste functie van GAAP is het creëren van uniformiteit, betrouwbaarheid en transparantie in financiële rapportage, die vertrouwen en begrip bij beleggers en analisten ondersteunt. Dit draagt ​​bij aan het goed functioneren van de kapitaalmarkten, omdat waardering is gebaseerd op deugdelijke principes.

Niet-GAAP

Er zijn enkele gevallen waarin GAAP-accounting geen betrouwbare indicator is van de kernactiviteiten van een bedrijf. Eenmalige kosten in verband met een bijzondere waardevermindering van activa, met acquisities verband houdende kosten of herstructurering moeten worden opgenomen in GAAP-resultaten, maar dergelijke uitgaven zijn vaak noncash en zijn mogelijk in de toekomst niet aanwezig. Toekomstige inkomsten en cashflow zijn belangrijke elementen voor de waardering van aandelen, dus analisten en beleggers moeten inzicht hebben in de blijvende kostenstructuur van een bedrijf om te controleren op niet-terugkerende kosten.

Afwijking

Niet-GAAP EPS voor de S & P 500 klom elk jaar van 2009 tot 2015 en steeg van $ 60 per aandeel tot bijna $ 120 per aandeel over de periode. GAAP-cijfers volgden een over het algemeen vergelijkbaar pad, hoewel deze niet-gecorrigeerde waarden jaar-op-jaar (YOY) in 2012 en 2015 daalden. GAAP EPS steeg van bijna $ 50 in 2009 naar iets minder dan $ 90 in 2015. Hoewel het verschil niet gestaag bleef stijgen ten opzichte van de herstelcyclus, 2012, 2014 en 2015 waren de jaren met de grootste discrepantie.Dit viel samen met slechte groeipercentages van reële inkomsten voor de S & P 500.

Energie- en grondstoffenbedrijven leidden in 2015 tot een verschil tussen GAAP en niet-GAAP-resultaten. Grondstoffen-, olie- en aardgasprijzen daalden aanzienlijk in 2015, wat aanzienlijke schade aanrichtte de bedrijfswinsten van bedrijven die grondstoffen winnen en verkopen. Deze voorwaarden dwongen die bedrijven ook om de waarde van hun activa opnieuw te beoordelen. Balansherzieningen worden uitgedrukt als niet-kasbedrijfskosten. Dergelijke kosten moeten worden opgenomen in GAAP-resultaten, maar ze zijn over het algemeen uitgesloten van niet-GAAP-rapportage. Dit was de belangrijkste oorzaak van de oplopende discrepantie in het jaar, die het grootste was sinds 2008. Analisten gaven aan dat het verschil tussen GAAP en niet-GAAP-resultaten vergelijkbaar was met historische waarden bij het controleren op de impact van schommelingen in grondstofprijzen.

Er blijven echter zorgen bestaan ​​dat een groeiende divergentie tussen reële en aangepaste inkomsten zou kunnen wijzen op het begin van negatieve trends. Aantekeningen van Bank of America Merrill Lynch-analisten gaven aan bezorgd te zijn over het aantal niet-goedkeurende bedrijven die gecorrigeerde cijfers rapporteren in 2015. Gegevens tonen aan dat de kloof tussen reële en gecorrigeerde EPS historisch is toegenomen omdat afschrijvingen aan het begin van recessies versnellen, wat het belang van tracking onderstreept dit figuur.