a:

In abstract politiek economisch opzicht houdt klassiek conservatisme zich bezig met het behoud van bestaande sociale instellingen. Een van de politieke verschijnselen van de 20e eeuw was een verschuiving tussen liberalen en conservatieven omdat het om vrij ondernemerschap ging; moderne progressieven begonnen een socialistisch platform te adopteren, waardoor vrije klassieke klassieke liberalen gedwongen werden tot conservatieve kampen.

Hoewel de term 'conservatief' in de Verenigde Staten een iets andere betekenis heeft dan de meeste van de wereld, neigen politieke conservatieven in westerse democratieën er gunstiger uit te zien naar de vrije markteconomie. Conservatieven en liberalen hebben beide de neiging om Keynesiaanse fiscale prikkels en grote regeringen te ondersteunen, alleen met verschillende accenten. Conservatieven geven de voorkeur aan belastingverlagingen en een grote nationale defensie, terwijl liberalen de voorkeur geven aan projecten voor overheidsuitgaven en sociale programma's. Vrije markteconomie is het meest correct geassocieerd met libertariërs.

Vrije markten in de Verenigde Staten

Veel van de belangrijkste figuren van de Amerikaanse revolutie werden beïnvloed door klassieke liberalen zoals Adam Smith, David Hume en John Locke. In feite is de Onafhankelijkheidsverklaring geschreven in 1776, hetzelfde jaar bracht Smith de beroemdste verdediging uit van vrije markten die ooit zijn geschreven: 'The Wealth of Nations'.

Op deze manier groeiden de VS en de vrije markteconomie samen op . Vrijemarkteconomisch redeneren past bij de Amerikaanse nadruk op individualisme en gelijke behandeling onder de wet.

De politiek in de VS werd gedomineerd door twee concurrerende partijen sinds de tijd van Thomas Jefferson, met een kleine regering en Alexander Hamilton, met een machtige regering. Sindsdien hebben Amerikaanse politieke partijen verschillende keren de conservatieve en liberale principes geruild. <<<<<<<<<<<<<<< Voor het eerst had vrije markteconomie geen sterke bondgenoot in beide partijen.

In reactie, conservatieve Republikeinen verlaten Hamilton en omarmd Jefferson als hun held. Conservatieven en libertariërs werden verenigd in oppositie tegen de New Deal en het communisme. Uiteindelijk ontstond een nieuw conservatisme dat werd benadrukt door politici als Barry Goldwater en Ronald Reagan.