De markt voor vreemde valuta (forex) is verreweg de grootste financiële markt ter wereld. Volgens de driejaarlijkse enquête van de Bank for International Settlements (BIS) bedroeg de wereldwijde wisselkoersomzet in april 2010 gemiddeld maar liefst $ 4. 0 biljoen per dag, een stijging van 20% ten opzichte van $ 3. 3 biljoen drie jaar eerder. In een steeds meer geglobaliseerde economie, kan het belang van de valutamarkt niet worden onderschat aan de gemiddelde consument. De koers waartegen onze binnenlandse valuta kan worden geruild op de wereldwijde forexmarkt, bepaalt de prijs die we betalen voor een toenemend aantal producten, het prijskaartje voor onze vakanties, het rendement op onze investeringen (ROI) en zelfs de rente op onze leningen en deposito's.
En toch, ondanks het belang van deze markt - waar valutabewegingen de lotgevallen van iedereen van de grootste natie tot de kleinste consument kunnen dicteren - blijft valutarisico een grotendeels ongereguleerde onderneming. Hoewel buitenlandse valuta van oudsher wordt beschouwd als het exclusieve domein van de grootste banken en bedrijven, hebben recente trends dit idee verdreven, waardoor het steeds belangrijker wordt dat buitenlandse valuta onder de reguleringsruimte valt.
Speculatie Rampant
Transacties op de valutamarkt kunnen grofweg worden ingedeeld in twee soorten: commercieel en speculatief. Een commerciële transactie is er een die wordt ondersteund door een onderliggende economische activiteit, zoals betaling voor een import of een lening aan een buitenlandse entiteit. Een speculatieve transactie daarentegen is een transactie die puur wordt ondernomen om winst te maken met valutatransacties.
Speculatieve transacties overtreffen aanzienlijk commerciële transacties op het gebied van buitenlandse valuta, en zij hebben in de loop van de jaren een groter aandeel in het forex handelsvolume veroorzaakt. Ook was het volume van de valutahandel in de jaren zeventig slechts ongeveer zes keer de waarde van de wereldwijde handel in goederen en diensten. Maar tegen 1995, dagelijkse forex handelsvolume van $ 1. 2 biljoen was ongeveer 50 keer deze waarde.
Het forex handelsvolume is sindsdien meer dan drievoudig gestegen, grotendeels aangedreven door speculatie. Een onderzoek op basis van de BIS-enquête van 2010 wees uit dat de verhouding tussen de wisselkoersomzet en het bruto binnenlands product (BBP) - een goede maatstaf voor speculatieve activiteit - varieerde van ongeveer 14 voor de Verenigde Staten en Japan tot 200 voor het Verenigd Koninkrijk en meer dan 300 voor Singapore. Ondanks de stijging van de dagelijkse valutavolumes met 20% tussen 2007 en 2010, daalden de commerciële transacties door bedrijven en overheden in deze periode zelfs met 10%. Commerciële transacties waren goed voor slechts 13% van het totale dagelijkse forex volume in 2010, het laagste aandeel sinds 2001.
Op een verontrustende toon constateerde de studie ook dat de sterke stijging van de forex handelsactiviteit grotendeels werd aangestuurd door "andere financiële instellingen", een brede categorie met kleinere banken, institutionele beleggers, verzekeringsmaatschappijen, centrale banken en retailbeleggers.Twee grote groepen die de groei binnen deze categorie stimuleren, zijn hoogfrequente handel (HFT) en online handel door particuliere beleggers, die goed waren voor 25% en 8-10% van de $ 1. 5 biljoen spot forex markt, respectievelijk.
Retailtraders - Pas op voor deze trends
Online forex trading door particuliere beleggers is enorm gegroeid sinds 2007, met dergelijke transacties die bijdroegen aan ongeveer $ 125 miljard tot $ 150 miljard aan dagelijkse forex omzet. De verleiding om geld te verdienen door te speculeren op wisselkoersschommelingen is duidelijk een krachtige. Maar voordat je op deze speculatieve bandwagon springt, overweeg dan de valkuilen. Afgezien van de voor de hand liggende nadelen, zoals enorme verliezen als gevolg van buitensporige hefboomwerking en frauduleuze activiteiten, moet de retailbelegger ook de volgende risicofactoren hanteren:

• Verhoogde volatiliteit : de sterke stijging van de speculatieve activiteit, met name de handel in hoge frequenties gedomineerd door geautomatiseerde of algoritmische handel, kan bijdragen tot een hogere valutabewegheid, waardoor het risico van wegloopverliezen voor de kleine belegger of handelaar.
• Information Disadvantage : Retailbeleggers hebben een duidelijk nadeel in de grotendeels ongereguleerde wereldwijde forexmarkt, omdat zij geen toegang hebben tot informatie over grote commerciële transacties en kapitaalstromen die alleen beschikbaar zijn voor de grootste spelers die de markt domineren. Deze informatie-asymmetrie maakt het voor de gemiddelde retailbelegger moeilijk om een ​​voordeel te behalen ten opzichte van professionals.

Retail Forex Regulation
Hoewel de regelgeving in forex-markten in eerdere jaren vrijwel afwezig was, heeft de snelle groei van forex-handel onder retailbeleggers geleid tot toenemende controle en regulering door instanties zoals de Commodity Futures Trading Commission (CFTC). Op grond van de Commodity Exchange Act (CEA) heeft de CFTC rechtsmacht over leveraged-forex-transacties die worden aangeboden aan particuliere klanten in de Verenigde Staten. De wet staat alleen gereguleerde entiteiten toe om op te treden als tegenpartijen voor valutatransacties met particuliere klanten en vereist dat alle online forex-dealers worden geregistreerd en voldoen aan strikte financiële normen die worden opgelegd door de National Futures Association (NFA).
Voor een handelaar in de detailhandel is het grootste risico van niet-regulering dat van illegale activiteiten of regelrechte fraude. Frauduleuze activiteiten omvatten buitensporige commissies gegenereerd door het "karnen" van klantaccounts, hogedruk "ketelruimtetactieken", Ponzi-schema's en misrepresentatie. Met bijna 26.000 mensen in de VS die tussen 1990 en 2007 $ 460 miljoen aan valuta-gerelateerde zwendel verloren hadden, leidde de toenemende incidentie van forex-fraude ertoe dat de CFTC in augustus 2008 een speciale taskforce opzette om het probleem op te lossen.
Strenge regelgeving die in 2010 in de VS werd geïntroduceerd om retailextra handelaren te beschermen, heeft de valutafraude in de natie grotendeels weggevaagd. Het regelgevingsbeeld is echter gemengd in andere landen. In Japan, 's werelds meest actieve retail-forexmarkt, reguleert de Financial Services Authority (FSA) alle markten, inclusief buitenlandse deviezen.De FSA is proactief in het reguleren van retail forex trading. Dit heeft bijvoorbeeld de maximale leverage verlaagd die in augustus 2011 beschikbaar kan worden gesteld aan forexhandelaren in de detailhandel tot 25: 1, nadat ze een jaar eerder zijn geknipt tot 50: 1. In het Verenigd Koninkrijk en continentaal Europa is de regulering beperkt en heeft de hefboom weinig grenzen, met niveaus tot 200: 1 niet ongewoon.
Maar de regulering van de retail-forexmarkt, die minder dan 5% van de wereldwijde gemiddelde wereldwijde forex omzet vertegenwoordigt, is slechts het topje van de ijsberg. Hoe zit het met de kwestie van niet-regulering in de gigantische institutionele forexmarkt?
Regelgeving ook vereist voor institutionele beleggers
Aan institutionele zijde reguleren lokale centrale banken hun valutamarkten losjes. Er bestaat echter geen enkele wereldwijde regulator om de wereldwijde valutamarkt te controleren. Maar de institutionele forexmarkt heeft ook regelgeving nodig om een ​​aantal redenen, waaronder:

1. Hogere afdekkingskosten : toegenomen wisselkoersvolatiliteit als gevolg van buitensporige speculatie leidt tot hogere kosten die bedrijven en andere commerciële spelers maken om hun valutarisico af te dekken.
2. Systemisch belang van grote banken : Hoewel forex tradingverliezen niet prominent aanwezig waren in de grootste handelsverliezen die bedrijven en financiële instellingen tot nu toe hebben geplaats, bestaat het potentieel wel voor verliezen van miljarden dollar bij verkeerde valutaweddenschappen. Hoewel valutahandel een nulsomspel is, zou een groot verlies van een grote bank een golfeffect kunnen hebben op de wereldeconomie vanwege het systeembelang.
3. Onnodige verrijking van enkelen ten koste van miljoenen : overdreven of ongerechtvaardigde wisselkoersbewegingen kunnen een negatieve invloed hebben op de economie van een land. Hoewel dergelijke bewegingen in sommige gevallen kunnen worden gerechtvaardigd door onderliggende economische grondslagen, kan tijdelijke zwakte in een valuta genadeloos door speculanten worden uitgebuit, waardoor deze in een zelfvullende profetie in een vrije val terechtkomt. Dit kan leiden tot kapitaalvlucht en een langdurige recessie versneld door scherp hogere rentevoeten om de valuta te verdedigen. Dit scenario speelde de afgelopen twintig jaar verschillende keren uit; een opmerkelijk voorbeeld is de ineenstorting van de Thaise baht in juli 1997 en de daaropvolgende Aziatische crisis. Terwijl valutaspeculanten de winst binnenhaalden, leden miljoenen mensen in de getroffen landen enorme erosie aan rijkdom en lange periodes van werkloosheid.

De bottom line
Een regelgevende heffing zoals de Tobin-belasting kan ongebreidelde forexspeculatie door retail- en institutionele handelaren belemmeren en de kosten van meer forexregulering kunnen compenseren. Elk voorstel om regulering voor de institutionele valutamarkt in te voeren, zal echter hoogstwaarschijnlijk zwaar worden weerhouden door grote valutahandelaren. Als eigenaar van een bedrijf of investeerder, kunt u af en toe een gerechtvaardigde behoefte hebben om forex te verhandelen om het valutarisico voor uw bedrijfs- of beleggingsportefeuille af te dekken. Maar pas op voor de risico's van speculatieve forex trading - zowel openlijk als verborgen.
Met hefboomwerking zo hoog als 50: 1 beschikbaar op de belangrijkste valutaparen in de VS.S., het voor de hand liggende risico voor een Amerikaanse retailextra handelaar is het weglopersverlies in een markt die in toenemende mate wordt gedomineerd door speculatieve activiteiten en grote instellingen. Relatieve niet-regulering van de institutionele valutamarkt - die goed is voor meer dan 95% van de dagelijkse wisselkoersomzet - vormt echter extra risico voor de retailbelegger. Deze omvatten hogere valuta-volatiliteit en informatie-asymmetrie, die aantoonbaar kan worden verbeterd met regulering van de institutionele markt. Verhoogde regelgeving heeft mogelijk grotendeels fraude in de detailhandel in de forexsector geëlimineerd, maar niet-regulering van de institutionele valutamarkt draagt ​​aanzienlijk bij aan de kans om tegen de retail-forexbelegger te worden gestapeld.