Vorig jaar was het moeilijk voor Californische pistachekwekers. Het gewas werd in 2015 zwaar getroffen door een combinatie van droogte en een tekort aan koud weer, en de "huiveringwekkende uren" mannelijke en vrouwelijke bomen moeten hun bloeitijden op de juiste manier synchroniseren. De totale vangst bedroeg slechts 270 miljoen pond, de kleinste sinds 2006, toen de staat de helft van het landoppervlak aan de pistacheteelt wijdde.

Dit jaar kijken dingen echter omhoog. El Niño heeft de nodige voorwaarden voor een gewas van misschien 725 - 800 miljoen pond gebracht. U. S. pistacheboeren zouden moeten genieten van de goede tijden terwijl ze duren, omdat een ander nieuwsbericht de voorspellingen van hun bumperoogst in de war brengt. (Voor gerelateerde informatie, zie: Industrieën die zullen profiteren van het opheffen van Iran-sancties. )

AD:

Iran Sancties opgeheven

Iraanse pistachekwekers hebben nog een paar millennia aan ervaring dan hun Californische tegenhangers, en volgens de nut-connaisseurs kun je het verschil proeven. Een veteraan van het bedrijf vertelde Slate dat in vergelijking met Perzische pistachenoten, Californische noten smaken als "karton. "Maar sinds de omverwerping van de Shah heeft de meeste tijd er weinig toe bijgedragen aan Amerikaanse consumenten, die vanwege Amerikaanse sancties geen Iraanse pistachenoten hebben kunnen kopen.

AD:

Maar nadat de meeste Amerikaanse sancties tegen Iran in januari ten einde liepen, kunnen de 'veruit superieure' groene noten van Kerman en Rafsanjan een kans krijgen om zich een weg te banen naar de Amerikaanse markten. Er bestaat veel onzekerheid over de precieze staat van de handelsbetrekkingen tussen de VS en Iran, omdat niet alle sancties zijn opgeheven en een aantal nieuwe zijn ingesteld nadat een showprogramma van ballistische raketten de toewijding van Iran aan de geest van de overeenkomst in twijfel trekken. Maar de Schatkist noemde pistachenoten een item dat niet langer onderhevig zou zijn aan sancties.

AD:

Dit is goed nieuws voor Iran, waar pistachenoten de op een na grootste export achter olie zijn, maar minder voor telers in de VS. De twee landen produceren over het algemeen 70% van de totale hoeveelheid pistaches in de wereld, met Iran neemt ongeveer 50% van het aandeel en de VS 20%. Hoewel deze percentages redelijk stabiel zijn gebleven, hebben beide landen de afgelopen jaren de productie aanzienlijk verhoogd, waarbij de oogst van Iran verdrievoudigde en de VS verviervoudigden tussen 1990 en 2013.

Californische telers zijn niet alleen kwetsbaar voor Iraans rivalen op het kwaliteitsfront. De prijs van Californische pistachenoten is gestegen van minder dan $ 3 per pond in 2004 - 2005 tot meer dan $ 5 per pond momenteel. Als de recente daling van andere boomnootprijzen een indicatie is, kan buitenlandse concurrentie een echte uitdaging zijn.Californische pistachekwekers kijken vooral naar de walnotenkwekers in de volgende vallei en vinden het misschien niet leuk wat ze zien. De afnemende vraag vanuit China, de sterke dollar en de aanhoudende schaarste van water in hun thuisstaat laten hen allemaal bloot aan buitenlandse concurrentie. (Zie voor meer informatie:

Iran Sanctions begrijpen door de Amerikaanse ) Niet alle slechte nieuws

Californische pistachetelers kunnen waarschijnlijk hun tijd nemen en het gewas vieren dat nu onderweg is. Gezien de vragen rond de uitvoering van sancties opluchting, hebben ze een beetje ademruimte.

De eerste vraag is: zal de invoer van pistaches uit Iran terugkeren naar de status van de pre-sancties status quo? Want als dat zo is, bevat dat een antidumpingrecht van 300%, dat de Californische boeren hebben gezworen te verdedigen.

Dan hangt de vraag over elk aspect van het nieuwe sanctieregime: zullen banken zaken doen in Iran? Bankieren is het belangrijkste knelpunt geworden voor hernieuwde betrokkenheid, omdat geen enkele bank zich wil tegoed doen aan ijverige Amerikaanse toezichthouders. Verschillende Britse en Europese banken zijn beboet voor het zakendoen met gesanctioneerde entiteiten, en aangezien er nog zoveel beperkingen overblijven, wil geen van hen de eerste zijn die hierin inspringt.

Er is ook een bezorgdheid over de veiligheid. De pistachenoten van Iran smaken misschien beter dan die van Californië, maar ze hebben een veel hoger risico op blootstelling aan aflatoxine, een chemische stof die wordt veroorzaakt door schimmel. Californië is niet vrij van de plaag, maar ze hebben een betere reputatie dan Iran.

Eindelijk is er het weer. Terwijl Californië op zijn knieën is geweest als gevolg van ernstige droogte, heeft Iran het niet veel beter gedaan. Afnemende regenval is verergerd door een kortzichtig overheidsbeleid. Dammen en irrigatieprojecten hebben voormalige wetlands veranderd in woestijnen, met het Urmia-meer, ooit het grootste meer van het Midden-Oosten (hoewel wel een zoutwatermeer), alles behalve verdwijnend. Het land gebruikt ongeveer 70% van zijn hernieuwbare zoetwaterbronnen; 40% wordt beschouwd als de duurzame bovengrens.

De bottom line

Moeten de pistachetelers in Californië zich zorgen maken? Misschien nog niet. Iraanse pistachenoten zullen de supermarkten van 2016 waarschijnlijk niet overweldigen, gezien alle problemen rond sancties die nog moeten worden opgelost. Op de lange termijn zal het grotere en betere gewas van Iran waarschijnlijk Californische noten verslaan, ervan uitgaande dat aflatoxine niet al te veel veiligheidsrisico's met zich meebrengt. Beide gebieden hebben te kampen met chronische watertekorten, maar pistachenoten zijn in dat opzicht zwaarder dan de meeste gewassen - om nog maar te zwijgen over winstgevender - dus de teelt zal waarschijnlijk relatief ongeschonden blijven. Al met al lijkt het erop dat Iran de overhand heeft.