Een converteerbare obligatie is een hybride beveiliging die kenmerken van schuldinstrumenten en aandeleninstrumenten combineert. Zoals de naam al aangeeft, is het in feite een obligatie die onder bepaalde voorwaarden kan worden omgezet in gewone aandelen van de emittent. Een converteerbare obligatie (of "converteer") kan worden beschouwd als een combinatie van een obligatie plus een call-optie op de onderliggende aandelen van de emittent. Het primaire voordeel van een converteerbare obligatie aan een belegger is dat het als schuldinstrument een lager volatiliteitsniveau en een hogere mate van veiligheid heeft dan de onderliggende gewone aandelen, met behoud van een deel van het opwaartse potentieel van de gewone aandelen. Converteerbare obligaties en converteerbare obligaties zijn synoniemen, omdat het enige verschil tussen een obligatie en een obligatie is dat de laatste wordt gedekt door de algemene kredietwaardigheid van de emittent in plaats van door specifieke activa of onderpand.

AD:

Waarom geven bedrijven converteerbare obligaties uit?
Bedrijven geven converteerbare obligaties of obligaties uit om twee belangrijke redenen:

• Om de couponrente op schuld te verlagen - zullen beleggers over het algemeen een lagere couponrente op een converteerbare obligatie accepteren, vergeleken met de couponrente op een overigens identieke coupon regelmatige band vanwege de conversiefunctie. Hierdoor kan de emittent besparen op rentelasten, wat aanzienlijk kan zijn in het geval van een grote obligatie-uitgifte. Bijvoorbeeld Intel (Nasdaq: INTL INTLIntl FCStone Inc42. 22 + 0 98% Created with Highstock 4. 2. 6 ) heeft $ 1 uitgegeven. 6 miljard converteerbare obligaties in december 2005 met een couponrente van 2.95%, vervallend in december 2035. De chipgigant noteert in zijn jaarverslag van 2012 dat de effectieve rentevoet - wat het percentage is voor een soortgelijk instrument dat geen een conversiefunctie - is 6. 45%. De converteerbare obligatie bespaart daarom Intel $ 56 miljoen aan jaarlijkse rentelasten, of een duizelingwekkende $ 1. 68 miljard meer dan het 30-jarige bestaan ​​van de obligatie.

AD:

• Verdunning vertragen : door kapitaal te verhogen door uitgifte van converteerbare obligaties in plaats van eigen vermogen, kan de emittent de verwatering bij zijn aandeelhouders uitstellen. Een onderneming bevindt zich mogelijk in een situatie waarin zij op middellange termijn een schuldbewijs uitgeeft (deels omdat rentelasten fiscaal aftrekbaar zijn), maar is op de langere termijn tevreden met verwatering, omdat zij verwacht dat haar netto-inkomsten en aandelenkoers aanzienlijk gegroeid gedurende dit tijdsbestek. In dit geval kan het conversie forceren tegen de hogere aandelenkoers (ervan uitgaande dat de aandelen inderdaad boven dat niveau zijn gestegen).

AD:

Converteerbare obligatievoorwaarden
Alle converteerbare obligaties hebben gemeenschappelijke voorwaarden die het best kunnen worden verklaard aan de hand van een voorbeeld. Laten we het voorbeeld van de eerder genoemde Intel-obligatie gebruiken.

• Conversieratio of conversieratio - Dit is het aantal gewone aandelen dat kan worden verkregen bij de conversie van elke $ 1, 000 (of $ 100) hoofdsom (of nominale waarde) van het converteerbare probleem.De conversieratio of -ratio is vastgelegd in het obligatieprospectus of de indenture. De omwisselverhouding kan worden vastgesteld voor de duur van de obligatie, of deze kan variëren in overeenstemming met bepaalde voorwaarden zoals gespecificeerd in het prospectus. De effectieve prijs waartegen de gewone aandelen worden verkregen, wordt de conversieprijs genoemd. Conversieprijs = $ 1, 000 / conversieratio. De Intel-uitgifte had een initiële conversieratio van 31. 7162 aandelen per $ 1, 000 hoofdsom van de obligatie, voor een conversieprijs van ongeveer $ 31. 53 per gewoon aandeel. Dit conversiepercentage wordt aangepast voor bepaalde gebeurtenissen in het prospectus, zoals driemaandelijkse dividendbetalingen van meer dan 10 cent per aandeel aan houders van gewone aandelen. De conversieratio was dus 32. 94 (dat wil zeggen de conversieprijs = $ 30, 36) op 31 december 2011 en 33. 86 (conversieprijs = $ 29,53) op 31 december 2012. De conversiekoers vanaf augustus 2013 was 34 . 2385 (conversieprijs = $ 29, 21).
• Intrinsieke waarde (of pariteit) - De intrinsieke waarde van een converteerbaar probleem is simpelweg de conversieratio maal de huidige prijs van het gewone aandeel. Doorgaan met het Intel-voorbeeld, op basis van de aandelenprijs van $ 22. 70, de intrinsieke waarde van de 2. 95% converteerbare kwestie is $ 777. 21 (op basis van een hoofdbedrag van $ 1, 000). Als het hoofdbedrag of de nominale waarde die werd gebruikt $ 100 was in plaats van $ 1, 000, zou de intrinsieke waarde $ 77 zijn. 72.
• Premium - Premie voor een converteerbare uitgifte is het verschil tussen de prijs waartegen de converteerbare obligatie of obligatie kan worden gekocht op de open markt (dat wil zeggen de vraagprijs) en de intrinsieke waarde van het probleem. Het wordt zowel in dollar- als in procenten uitgedrukt. De converteerbare obligatie van Intel wordt aangeboden voor $ 106. 25 (voor een nominale waarde van $ 100) of $ 1062. 50 (voor $ 1, 000 nominale waarde) in 2013. Op basis van een hoofdsom of nominale waarde van $ 1, 000, is de premie in dollars $ 285. 29 ($ 1, 062. 50 - $ 777. 21) of ongeveer 36. 7%.
• Cashflow-terugverdientijd - Cashflow-terugverdientijd wordt uitgedrukt in jaren en vertegenwoordigt de tijdsperiode die nodig is om de betaalde premie voor de converteerbare uitgifte terug te vorderen, in tegenstelling tot beleggen in de gewone aandelen. Het wordt berekend door de conversiepremie (in dollars) te delen door het verschil tussen (a) de jaarlijkse rentebaten op $ 1, 000 van de converteerbare obligatie en (b) het jaarlijkse dividendinkomen op $ 1, 000 aan aandelen van de onderliggende gewone aandelen. Intel betaalt een kwartaaldividend van 22. 5 cent of 90 cent per jaar in 2013. Gebaseerd op de aandelenkoers van $ 22. 70, Intel heeft een aangegeven dividendrendement van 3. 96%. De cashflow terugverdientijd in het geval van de converteerbare obligatie van 2.95% wordt daarom als volgt berekend:
  Rentebaten op $ 1, 000 van de converteerbare obligatie van 2.95% = $ 29. 50
  Dividendinkomen op $ 1, 000 aan Intel gewone aandelen = ($ 1, 000 / $ 22, 70) x $. 90 = $ 39. 65
  Cashflow terugverdientijd = $ 285. 29 / ($ 29, 50 - $ 39, 65) = -28. 1 jaar
  De cashflow terugverdientijd is in dit geval negatief omdat Intel's gewone aandelen een hogere opbrengst hebben (3.96%) dan de converteerbare obligatie van 2.95% (met een huidige opbrengst van 2. 78% of een opbrengst van 2.58% tot de vervaldatum). Dit is een ietwat abnormale situatie die wordt veroorzaakt door het relatief hoge dividendrendement van Intel op de gewone aandelen en het lage rendement op de converteerbare obligatie.
  Als Intel slechts een jaarlijks dividend van 20 cent op zijn gewone aandelen uitkeert, zou de berekening van de cashflow-terugverdientijd er aanzienlijk anders uitzien = $ 285. 29 / ($ 29, 50 - $ 8, 81) = 13. 8 jaar. Dit cijfer van bijna 14 jaar geeft aan hoeveel tijd een belegger nodig zou hebben om de betaalde premie voor de converteerbare uitgifte terug te krijgen als de gewone aandelen van Intel slechts een jaarlijks dividend van 20 cent zouden betalen.
• Oproepfuncties : dit verwijst naar de omstandigheden waaronder de emittent het converteerbare probleem kan inwisselen of "callen". In het geval van de Intel 2. 95% obligaties, vanaf 15 december 2012, kan de onderneming de gehele uitgifte geheel of gedeeltelijk terugbetalen tegen 100% van de hoofdsom van de in te kopen obligaties, mits aan de volgende voorwaarde is voldaan . De standaardkoers moet ten minste 130% van de huidige conversieprijs bedragen gedurende ten minste 20 handelsdagen gedurende een periode van 30 opeenvolgende handelsdagen vóór de datum waarop Intel een terugkoopbericht indient. Gebaseerd op de conversieprijs van $ 29. 21 in 2013 betekent dit dat als Intel meer dan $ 37 handelt. 97 (130% van $ 29,21) gedurende ten minste 20 handelsdagen binnen een periode van 30 dagen, kan het bedrijf het probleem op par. Maar de kans dat Intel die drempel bereikt, lijkt vanaf 2013 vrij klein, omdat de aandelen bijna de hele tijd sinds de uitgifte van de obligaties verhandeld zijn onder de $ 28, behalve in april 2012.

Factoren die de waardering beïnvloeden > De volgende factoren zijn van invloed op de waardering van een converteerbare obligatie:
Conversieprijs

• - hoe dichter de prijs van de onderliggende aandelen bij de conversieprijs ligt, hoe duurder de converteerbare obligatie. Naarmate de koers de conversieprijs nadert, wordt de ingesloten call-optie waardevoller. Als de aandelen ver boven de conversieprijs worden verhandeld, handelt de convertible in lijn met de onderliggende aandelen. Omgekeerd, als de aandelenhandel ver onder de conversieprijs handelt (in welk geval de kwestie bekend staat als een "opgehaalde conversie"), zal de converteerbare obligatie worden verhandeld als een straight-obligatie, aangezien de ingesloten call-optie een waarde van nagenoeg nul zal hebben. Volatiliteit
• van de onderliggende aandelen - Net zoals een hogere volatiliteit de prijs van een call verhoogt en de onderliggende aandelen volatiel zijn, zal de embedded call-optie stijgen in prijs en de prijs van de convertible verhogen. Credit rating
• veranderingen - Aangezien een converteerbaar instrument in feite een schuldinstrument is, houden wijzigingen in de kredietwaardigheid direct verband met de prijs, vooral als het een kapotte convertible betreft. Bij upgrades van credit ratings zal de prijs van de converteerbare uitgifte stijgen, terwijl kredietverlagingen zullen leiden tot een prijsdaling. Rentewijzigingen
• - Vergelijkbaar met conventionele obligaties hebben convertibles een omgekeerde relatie met rentewijzigingen. Aanvragen van converteerbare obligaties

Hedgefondsen en geavanceerde beleggers hanteren een gemeenschappelijke arbitragestrategie waarbij de converteerbare obligatie wordt gekocht en de onderliggende aandelen worden kortgesloten. Hierdoor kunnen ze het verschil in rendement tussen de obligatie en de aandelen incasseren, terwijl ze een groot deel van het risico afdekken. Natuurlijk zou deze strategie niet werken als het opbrengstverschil negatief is, zoals het geval was met het eerder geciteerde Intel-voorbeeld.
Converteerbare obligaties zijn ook geschikt voor beleggers die een schuldinstrument willen dat een element van aandelenstijging behoudt. Hoewel converteerbare obligaties en obligaties doorgaans junior zijn of ondergeschikt aan senior debt, zijn ze nog altijd hoger dan common equity in termen van claims op de activa van een bedrijf. De belangrijkste reden voor hun aantrekkingskracht is dat ze goed presteren wanneer aandelen in een bullmarkt zitten, maar het neerwaartse risico tijdens aandelenbeurzen verminderen vanwege hun obligatiekarakteristieken.
Grote nadelen van converteerbare problemen zijn dat ze enigszins gecompliceerd zijn om te evalueren, en veel van hen worden uitgegeven door bedrijven met minder dan uitstekende ratings. Het is ook moeilijk om voor hen op te komen in periodes van abnormaal lage rentetarieven, wanneer talrijke aandelen een obligatierendement hebben dat lager is dan hun overeenkomstige dividendrendement.
Conclusie
Hoewel de meeste converteerbare uitgiften worden verhandeld op een beurs in Canada, handelen ze over het algemeen zonder recept in de VS Converteerbare obligaties hebben een plaats in de meeste gediversifieerde portefeuilles vanwege hun hybride karakter dat functies voor schulden en aandelen combineert .