Cash is de levensader van een bedrijf. Als deze reddingslijn verslechtert, neemt ook het vermogen van het bedrijf om activiteiten te financieren toe, herinvesteert en voldoet het aan kapitaalvereisten en betalingen. Het begrijpen van de cashflow-status van een bedrijf is essentieel voor het nemen van investeringsbeslissingen. Een goede manier om de kasstroomvooruitzichten van een bedrijf te beoordelen, is naar het werkkapitaalbeheer (WCM) te kijken.

Wat is werkkapitaal?
Werkkapitaal verwijst naar de contanten die een bedrijf nodig heeft voor de dagelijkse activiteiten, of, meer specifiek, voor de financiering van de conversie van grondstoffen naar afgewerkte producten, die het bedrijf verkoopt voor betaling. Een van de belangrijkste items van werkkapitaal zijn voorraadniveaus, debiteuren en crediteuren. Analisten bekijken deze items op tekenen van de efficiëntie en financiële kracht van een bedrijf. (Lees meer, in Gratis cashflow: gratis, maar niet altijd eenvoudig .)

Neem een ​​eenvoudige casus: een bedrijf met spaghettisaus gebruikt $ 100 om zijn voorraad tomaten, uien, knoflook, kruiden enz. Op te bouwen. Een week later assembleert het bedrijf de ingrediënten in saus en verzendt deze . Een week later komen de cheques van klanten. Die $ 100, die twee weken vastzit, is het werkkapitaal van het bedrijf. Hoe sneller het bedrijf de spaghettisaus verkoopt, des te eerder kan het bedrijf uitgaan en nieuwe ingrediënten kopen, die worden omgezet in meer saus die met winst wordt verkocht. Als de ingrediënten een maand lang in de inventaris zitten, is het bedrijfsgeld gebonden en kan het niet worden gebruikt om de spaghettibusiness te laten groeien. Erger nog, het bedrijf kan worden vastgebonden voor contant geld wanneer het zijn rekeningen moet betalen en investeringen moet doen. Werkkapitaal raakt ook in de val als klanten hun facturen niet op tijd betalen of leveranciers te snel of niet snel genoeg worden betaald.

Hoe beter een bedrijf zijn werkkapitaal beheert, hoe minder geld het bedrijf nodig heeft om te lenen. Zelfs bedrijven met kasoverschotten moeten werkkapitaal beheren om ervoor te zorgen dat die overschotten worden geïnvesteerd op een manier die een passend rendement voor investeerders oplevert. (Krijg meer achtergrondinformatie, in The Working Capital Position .)

Niet alle bedrijven zijn hetzelfde
Sommige bedrijven zijn inherent beter geplaatst dan andere. Verzekeringsmaatschappijen ontvangen bijvoorbeeld vooraf premiebetalingen voordat ze betalingen moeten doen; verzekeringsmaatschappijen hebben echter een onvoorspelbare kasuitstroom als claims binnenkomen.

Normaal gesproken hoeft een grote winkelketen als Wal-Mart (NYSE: WMT) zich weinig zorgen te maken over debiteuren: klanten betalen ter plekke voor goederen. Voorraden vormen het grootste probleem voor retailers; als zodanig moeten ze rigoureuze voorraadvoorspellingen uitvoeren of lopen ze het risico in korte tijd failliet te gaan.

Timing en klontering van betalingen kunnen ernstige problemen opleveren.Productiemaatschappijen maken bijvoorbeeld aanzienlijke vooraf gemaakte kosten voor materialen en arbeid aan alvorens betaling te ontvangen. Veel van de tijd dat ze meer contant eten dan ze genereren. (Ontdek hoe u een analyse moet uitvoeren in De kapitaalstructuur van een bedrijf evalueren .)

Bedrijven evalueren
Beleggers moeten bedrijven bevoordelen die de nadruk leggen op supply chain management om ervoor te zorgen dat handelsvoorwaarden worden geoptimaliseerd . Uitstaande dagen, of kortweg DSO, zijn een goede indicatie van werkwijzen voor werkkapitaalbeheer. DSO geeft een ruwe indicatie van het aantal dagen dat een bedrijf neemt om de betaling te innen na een verkoop. Hier is de eenvoudige formule:

Vorderingen / Jaarlijkse omzet / 365 dagen

Opgaande DSO is een teken van problemen omdat het laat zien dat een bedrijf meer tijd nodig heeft om zijn betalingen te innen. Het suggereert dat het bedrijf niet genoeg liquide middelen zal hebben om kortetermijnverplichtingen te financieren omdat de cashcyclus langer wordt. Een piek in DSO is nog zorgwekkender, vooral voor bedrijven die al weinig geld hebben.

De omloopsnelheid van de voorraad biedt nog een goed instrument voor het beoordelen van de effectiviteit van WCM. De voorraadratio laat zien hoe snel / vaak bedrijven hun goederen volledig uit de schappen kunnen halen. De voorraadratio ziet er als volgt uit:

Kosten van verkochte goederen (COGS) / Voorraad

Over het algemeen genomen is een hoge omloopsnelheid van omzet goed voor bedrijven. Producten die op de plank liggen, verdienen geen geld. Toegegeven, een verhoging van de ratio kan een positief teken zijn, wat aangeeft dat het management, in de verwachting dat de omzet zal stijgen, de inventaris van tevoren aan het opbouwen is.

Voor beleggers is de omzetratio van een bedrijf het best te zien in het licht van zijn concurrenten. In een bepaalde sector, waar het bijvoorbeeld normaal is dat een bedrijf zes keer per jaar volledig uitverkocht en opnieuw bevoorraadt, is een bedrijf dat een omzetratio van vier haalt, een underperformer.

Computergigant en aandelenmarktkampioen, Dell (Nasdaq: DELL), erkende al vroeg dat een goede manier om aandeelhouderswaarde te versterken was om het werkkapitaalbeheer te verbeteren. Het supply chain managementsysteem van wereldklasse zorgt ervoor dat de DSO laag blijft. Verbeteringen in voorraadomzet verhogen de cashflow, alles behalve het elimineren van het liquiditeitsrisico, waardoor Dell meer cash op de balans heeft om te verdelen aan aandeelhouders of om groeiplannen te financieren. (Lees meer, in Laat u niet verrassen door het brandrisico .)

De uitzonderlijke WCM van Dell overtreft zeker die van de topbestuurders die zich niet druk genoeg maken over de kern van het werkkapitaalbeheer. Sommige CEO's zien vaak het lenen en aantrekken van eigen vermogen als de enige manier om de cashflow te stimuleren. Andere tijden, in plaats van het bepalen van de omzetverhoudingen en het verlagen van de DSO, streven deze managementteams, wanneer ze worden geconfronteerd met een cashcrunch, door met buitensporige kostenbesparingen en herstructurering die later problemen kunnen verergeren.

Conclusie is koning - vooral in een tijd dat fondsenwerving moeilijker dan ooit is. Het laten wegglippen is een vergissing die beleggers niet mogen vergeven.Het analyseren van het werkkapitaal van een bedrijf kan uitstekend inzicht geven in hoe goed een bedrijf met contant geld omgaat, en of het waarschijnlijk aanwezig is om groei te financieren en bij te dragen aan aandeelhouderswaarde. (Lees meer, in
Z markeert het einde .)