De ultrarijke, ook wel ultra high-net worth-persons (UHNWI's), zijn mensen met een nettowaarde van minstens $ 30 miljoen. Het eigen vermogen van deze personen omvat normaliter aandelen in publieke en private ondernemingen, investeringen in onroerend goed en passiebeleggingen zoals kunst, vliegtuigen en persoonlijke eigendommen. Ultrarijke mensen hebben doorgaans vergelijkbare beleggingsmixen in hun beleggingsportefeuilles. De volgende zijn de top drie alternatieve investeringen die de ultrarijken meestal bezitten.

1. Onroerend goed in luxe

Luxe onroerend goed is een belangrijk onderdeel geweest in de portefeuilles van de ultrarijken. Dit type onroerend goed kan worden gedefinieerd als een marktniche, waar individuen meerdere huizen bezitten op verschillende locaties over de hele wereld. Met ingang van september 2015 wordt bijna $ 3 triljoen van de particuliere rijkdom van de wereld gehouden in door de eigenaar bewoonde woningen, en 79% van alle UHNWI's bezit twee of meer woonhuizen.

De Verenigde Staten zijn het meest populaire land voor welgestelde personen die op zoek zijn naar een tweede huis, waarvan New York City aangeeft dat ze het grootste aantal eigendommen in de wereld bezitten dat eigendom is van UHNWI's. Andere steden zoals Londen, Hong Kong, Los Angeles, San Francisco, Washington, Singapore en Parijs zijn ook populaire locaties voor investeringen in luxe onroerend goed.

De redenen waarom de ultrarijkenden in luxe onroerend goed op deze locaties investeren, zijn te wijten aan het feit dat deze steden een geconcentreerde zakelijke omgeving hebben, nabijheid hebben tot enkele van 's werelds grootste markten en Engelstalige vaardighe- den. Bovendien zijn deze vastgoedmarkten stabiel en hebben ze een geschiedenis van sterke economische prestaties, waardoor ze goede gebieden zijn voor langetermijninvesteringen.

2. Hedge Funds

Hedgefondsen zijn alternatieve beleggingsvehikels die alleen openstaan ​​voor de rijken en de ultrarijken. De Securities and Exchange Commission (SEC) heeft zeer specifieke vereisten om in hedgefondsen te beleggen, tenzij gemiddelde mensen profiteren van dit soort investeringen.

Om in een hedgefonds te beleggen, moeten mensen geaccrediteerde beleggers zijn, wat betekent dat ze ofwel een nettowaarde van meer dan $ 1 miljoen hebben, $ 200.000 hebben verdiend in elk van de afgelopen twee jaar of $ 300.000 in elk van de afgelopen jaren twee jaar indien getrouwd, en een redelijke verwachting hebben om hetzelfde bedrag in de toekomst te maken. Voor beleggingsinstellingen zoals pensioenfondsen, schenkingen en trusts is de primaire kwalificatie echter $ 5 miljoen aan activa.

In vergelijking kiezen veel hedgefondsen ervoor om strengere normen op te stellen dan de contouren van de SEC voor een gekwalificeerde belegger, normaal gesproken vergelijkbaar met de bovengenoemde fondsen. Deze soorten hedgefondsen zijn voor de ultrarijken en vereisen dat beleggers gekwalificeerde kopers zijn onder fondsspecifieke richtlijnen.Doorgaans vereisen deze richtlijnen dat individuen ten minste $ 5 miljoen aan belegbare activa hebben.

Mensen die aan deze hoge eisen voldoen, staan ​​bekend als de super-geaccrediteerde. Voor de hedgefondsen die niet over hun eigen normen beschikken, hebben ze gewoonlijk een minimuminvesteringsstandaard van tussen de $ 1 miljoen en $ 5 miljoen, waardoor ze alle behalve de ultrarijken worden geëlimineerd.

3. Private Equity Investments

Voor de ultrarijken is het gebruikelijk om eigenaar te zijn van een privébedrijf, hetzij als belegger of als oprichter. Dit type alternatieve investering is aantrekkelijk voor ultra-rijken vanwege het potentieel voor een hoger dan gemiddeld rendement.

Eigendom van private equity wordt normaal gesproken alleen aan ultra-rijken aangeboden, aangezien minimale investeringen gemiddeld beginnen bij $ 250.000. Bovendien kunnen personen met een laag eigen vermogen, vanwege het hoge risiconiveau van private equity-beleggingen, normaliter niet deelnemen; voor UHNWI's is het veel gemakkelijker om het verhoogde risico van private equity aan te gaan.

Private equity-beleggingen kunnen worden verkregen via particuliere fondsen waarvoor beleggers moeten worden geaccrediteerd. Private equity kan ook rechtstreeks worden gekocht bij particuliere bedrijven, zoals technologie-startups, maar de meeste vereisen dat beleggers worden geaccrediteerd.