Voedsel is een belangrijk en fundamenteel economisch product, maar slechts een handjevol landen blinkt uit in voedselproductie. De meeste landbouwproducten hebben veel land nodig, dat alleen de grootste landen in overvloed hebben. In feite staan ​​de vier dominante voedselproducerende landen van de wereld allemaal in de top vijf voor de totale geografische omvang.

De Verenigde Staten zijn al lange tijd een supermacht op de voedselmarkten - en het is nog steeds 's werelds grootste voedselexporteur - maar het valt naar de derde plaats wanneer de totale output wordt gemeten. China en India produceren meer voedsel dan de VS, maar ze consumeren uiteindelijk veel meer van hun eigen producten. Dit is logisch, want China en India hebben de grootste populaties ter wereld in een ruime marge.

AD:

Deze drie landen (de VS, China en India) produceren elk meer voedsel dan de hele Europese Unie samen. Op de vierde plaats staat Brazilië; de voedselindustrie kantelt zwaar naar suikerriet en sojabonen.

Eén land dat opvallend ontbreekt in de lijst is Rusland, het grootste land ter wereld en de thuisbasis van de negende grootste bevolking. Rusland is gedeeltelijk het slachtoffer van zijn eigen harde noordelijke klimaat. Een groot percentage van het Russische grondgebied is niet bebouwbaar en niet bezaaiend. Rusland heeft ook een geschiedenis van bedrijven met een laag rendement.

AD:

1. China

Gemakkelijk bovenaan de lijst staat China, 's werelds grootste producent, importeur en consument van voedsel. Een groot deel van het Chinese land is te bergachtig of te droog voor landbouw, maar de rijke bodems in de oostelijke en zuidelijke regio's zijn uiterst productief. China heeft ook 's werelds grootste voedselarbeiders, met sommige schattingen zo hoog als 315 miljoen arbeiders. Ter vergelijking: de US is 's werelds derde meest bevolkte land, met 320 miljoen mensen.

AD:

China is de meest productieve producent van een indrukwekkende lijst van voedingsmiddelen: rijst, tarwe, aardappelen, sla, uien, kool, groene bonen, broccoli, aubergine, spinazie, wortels, komkommers, tomaten, pompoenen , peren, druiven, appels, perziken, pruimen, watermeloenen, schapenmelk, kip, varkensvlees, schapen, geiten, pinda's, eieren, vis en honing.

2. India

Wat betreft het totale caloriegehalte is India het op een na meest productieve voedingsland in de wereld. Gemeten naar de totale waarde van de landbouwproductie daalt India naar de vierde plaats en produceert minder dan de helft van de totale productie van China.

India heeft nog een probleem: veel van zijn burgers zijn te arm om het voedsel te kopen dat het produceert. Er zijn grote vooruitgang geboekt in de 21ste eeuw toen de Indiase economie opkwam, maar veel deskundigen vrezen dat de Indiase bevolking nog sneller groeit. Bij 1. 2 miljard mensen met een zeer hoog geboortecijfer, wordt verwacht dat India China zal verduisteren als 's werelds grootste bevolking.

De productiviteit van landbouwbedrijven in India is ook veel lager dan in China, de Verenigde Staten of Brazilië. In 2010 schetste analist en auteur Somini Sengupta drie stappen om de Indiase voedselefficiëntie te stimuleren: voedselachterstandbederf verminderen, infrastructuur verbeteren en beperkingen voor producenten beperken.

3. De VS

Geen enkel land produceert even efficiënt als de VS Ondanks dat het een kleiner personeelsbestand heeft dan China, is het totale Amerikaanse landbouwproduct bijna net zo hoog. De voedselproductie is verspreid over een groot deel van het land, maar de grootste voedselproducerende staten zijn Californië, Iowa, Texas, Nebraska en Illinois.

Amerikaanse bedrijven domineren de voedselexportmarkt; de tweede plaats Nederland exporteert nog steeds 35% minder dan de VS en is qua internationaal product dichter bij de 10e plaats China. De VS is al heel lang de grootste exporteur van voedsel ter wereld dankzij een steeds productievere landbouwsector. In feite is de totale voedselproductie in de VS meer dan verdubbeld in de naoorlogse periode (van 1948 tot 2015).

4. Brazilië

De Braziliaanse economie is historisch gezien voornamelijk gebaseerd op landbouw, met name suikerriet, daterend uit zijn tijd als Europese kolonie. Eenendertig procent van Brazilië wordt gebruikt als akkerland, grotendeels om koffie, suikerriet, sojabonen en maïs te produceren.

Brazilië is ook een belangrijke producent van sinaasappelen, ananassen, papaja en kokosnoten dankzij het warme, fruitvriendelijke klimaat. Het land staat op de tweede plaats (achter de US) in totale rundvleesoutput.