4 Krachten achter de inkomensongelijkheid in Amerika

Nationalism vs. globalism: the new political divide | Yuval Noah Harari (Mei 2024)

Nationalism vs. globalism: the new political divide | Yuval Noah Harari (Mei 2024)
4 Krachten achter de inkomensongelijkheid in Amerika

Inhoudsopgave:

Anonim

Verschillende factoren zijn samengekomen om de inkomensongelijkheid in de Verenigde Staten te stimuleren. Hoewel veel marktwaarnemers deze toenemende ongelijkheid hebben onderzocht, heeft het McKinsey Global Institute een andere benadering gevolgd door mensen van wie het inkomen vlak bleef of daalde, te vergelijken met personen uit het verleden die vergelijkbare inkomens of demografische profielen hadden. Tussen 2005 en 2014 zag twee derde van de Amerikaanse huishoudens dat hun reële marktinkomsten afnemen of dalen.

In het verslag werd bijzondere aandacht besteed aan deze periode van tien jaar, omdat deze in contrast stond met de inkomensgroei die huishoudens in geavanceerde economieën over het algemeen sinds de Tweede Wereldoorlog genoten.

Hoewel uit het verslag naar voren kwam dat de financiële crisis van 2007-2009 en het daaropvolgende langzame herstel een sleutelrol speelden in deze verslechtering, werd deze gebeurtenis verergerd door verschuivingen in de arbeidsmarktsituatie en demografische trends. Het dalende aandeel van het bruto binnenlands product (BBP) naar de lonen, de opkomst van werkplekautomatisering en verschuivende demografische gegevens hebben allemaal hun rol gespeeld.

Financiële crisis en herstel

Na de financiële crisis heeft de wereldeconomie een van de zwaarste recessies geleden sinds de Grote Depressie. Toen de naties van de wereld eenmaal uit deze recessie waren gekomen, ervoeren velen herstelacties die nogal traag waren.

De Verenigde Staten kenden bijvoorbeeld een bbp-groei die gemiddeld slechts 2% bedroeg tussen het einde van de recessie in juni 2009 en eind 2014. Dit is de zwakste uitbreiding van het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog. Het cijfer van 2. 2% was meer dan 0,5% lager dan het percentage dat werd ervaren tijdens het op een na zwakste herstel van de afgelopen 70 jaar.

Naast deze bescheiden groei zijn de gecorrigeerde lonen tijdens het herstel zeer weinig gestegen. Het gemiddelde uurloon van privé-lonen steeg gemiddeld met ongeveer 1% per jaar, maar na correctie voor inflatie zijn de reële lonen nauwelijks gegroeid, aldus het Centre on Budget and Policy Priorities.

Falling Wage Share

Het loonaandeel, het aandeel van het nationale inkomen dat wordt betaald in de lonen, heeft een sterke verandering doorgemaakt na de financiële crisis. Vóór dit evenement ging gemiddeld 18% van de bbp-groei van het VK naar de mediane groei van het gezinsinkomen, zo blijkt uit de cijfers van het rapport.

Dit cijfer daalde tot 4% in de zeven jaar na de recessie, extra gegevens in het rapport toonden. Naast deze scherpe daling werd het deel van het nationaal inkomen dat naar de lonen ging ondermijnd door veranderingen in de arbeidsmarkt en demografische trends.

Demografische verschuivingen

Hoewel de inkomens van de meeste segmenten van de bevolking tussen 2002 en 2012 vastliepen of daalden, hadden sommige demografische groepen een grotere impact, constateerde het McKinsey-rapport.Laaggeschoolde werknemers, met name jongere, hebben een grotere klap gekregen dan die in andere demografieën. Het rapport meldde ook dat vrouwen, en alleenstaande moeders, vaker in lagere decielen voorkwamen.

Arbeidsmarktverschuivingen

De arbeidsmarkt heeft tussen 2005 en 2014 enkele structurele veranderingen ondergaan. Een belangrijke variabele die deze markt beïnvloedde, was automatisering. Door het toenemende gebruik van personal computers zijn veel administratieve functies geëlimineerd en hebben robots de plaats ingenomen van veel machinebedrijven in fabrieken. In het verleden hebben 'slimme' machines het mogelijk gemaakt om veel taken te automatiseren die voorheen buiten de automatisering vielen.

McKinsey's rapport schatte dat bedrijven met mogelijk beschikbare of aangekondigde technologieën taken zouden kunnen automatiseren die verantwoordelijk zijn voor 30% van de uren besteed door 60% van de Amerikaanse werknemers.

Samenvatting

Verschillende variabelen hielpen de ongelijkheid tussen de inkomensongelijkheid tussen 2005 en 2014 te verhogen, een ontwikkeling die plaatsvond omdat tweederde van de Amerikaanse huishoudens hun inkomen ofwel plat of achteruit zag gaan. Naast een financiële crisis en een matte heropleving hielpen de verschuivingen van de arbeidsmarkt, demografische trends en het dalende loonaandeel allemaal de groeiende ongelijkheid aan te wakkeren.