In de loop der jaren heeft Wall Street een groot aantal schandalen gekend, waarvan er velen wanhoop en verlies hebben achtergelaten. Deze omvatten alles van handel met voorkennis tot fraude die investeerders miljoenen dollars kost. Om de impact van deze kromme individuen op de financiële geschiedenis volledig te begrijpen, moeten we de mensen zelf onderzoeken, wat ze hebben gedaan en de nalatenschap die hun misdaden hebben achtergelaten. Hoewel geen twee hetzelfde zijn, is wat deze mannen delen de blijvende gevolgen van hun misdaden, die nog steeds worden gevoeld door

AD:

hoofdstraat

vele jaren later. Dit artikel gaat in op vier van de meest bekende en gewetenloze Wall Streeters: Michael de Guzman, Richard Whitney, Ivan Boesky, Michael Milken en Bernard Ebbers.

Tutorial : Investment Scams

De Canadese mijnwerker: Michael de Guzman Michael de Guzman was de man die volgens velen de dader was van het beroemde Bre-X debacle. De Guzman was de hoofdgeoloog voor Bre-X en hij had toegang tot kernmonsters die hij uit een mijn in Indonesië had gehaald. Toen de goudstorting een beetje onder het gemiddelde kwam, hielp De Guzman bij te dragen aan de grootste mijnfraude in de moderne geschiedenis door de monsters te vervalsen om een ​​massale goudvondst aan te duiden. Naarmate de tijd verstreek, werden de schattingen verhoogd tot wel 200 miljoen ounces. Om greep te krijgen op dit aantal heeft het Amerikaanse ministerie van Financiën ongeveer 250 miljoen ounces goud in zijn reserves.

AD:

Deze fraude werd bereikt door goud in de monsters te steken om het te laten lijken alsof er veel meer goud in de Indonesische mijn was dan er werkelijk was. Als gevolg daarvan steeg de 4 cent centen snel naar zo hoog als C $ 250 (gecorrigeerd voor splitsingen). Voor beleggers betekende dit dat een investering van $ 200 zou zijn gestegen tot $ 1. 25 miljoen.

Onafhankelijke geologen stonden echter argwanend tegenover de vermeende rijkdom van de mijn, en de Indonesische regering begon te verhuizen. De Guzman kon de hitte niet opnemen en sprong uiteindelijk uit een helikopter. De Bre-X-aandelen deden hetzelfde en kostten de beleggers $ 6 miljard.

AD:

The Unlucky Gambler: Richard Whitney Richard Whitney was de president van de New York Stock Exchange (NYSE) van 1930 tot 1935. Op 24 oktober 1929 (Black Thursday), fungeerde hij als een agent voor een pool van bankiers, kocht hij aandelen in veel bedrijven, waardoor een dramatische ommekeer in de markt ontstond. Hierdoor werd hij ten onrechte begroet als een held voor de markt, maar de opgeblazen aandelen stortten onvermijdelijk vijf dagen later in. (Lees voor meer informatie over deze periode: What Caused The Great Depression? and The Crash Of 1929 - Could It Happen Again? )

Ondanks zijn verliezen, bleef hij een weelderige levensstijl leiden. Toen hij niet langer meer geld kon lenen, begon hij het te verduisteren van zijn klanten en van een organisatie die weduwen en wezen hielp. Zijn fraude werd perverser toen hij het NYDS Gratuity Fund plunderde, dat bij de dood $ 20.000 moest betalen aan de nalatenschap van elk lid.

Nadat een audit de misdaad ontdekte, werd hij beschuldigd van twee tellingen van verduistering en veroordeeld tot vijf tot tien jaar gevangenisstraf. Als gevolg van zijn wandaden heeft de nieuw gevormde Securities and Exchange Commission (SEC) bepaald hoeveel schulden bedrijven kunnen hebben en scheidt ze klantenrekeningen van makelaarskantoren. (Ontdek hoe deze regelgevende instantie de rechten van beleggers beschermt in

Policing The Securities Market: een overzicht van de SEC .) De marktmanipulator: Ivan Boesky

De carrière van Ivan Boesky op Wall Street begon in 1966 als een aandelenanalist. In 1975 startte hij zijn eigen arbitragefirma en in de jaren tachtig van de vorige eeuw werd zijn nettowaarde geschat op honderden miljoenen. Boesky zocht naar bedrijven die overnamekandidaten waren. Hij zou dan een belang in die bedrijven kopen op basis van speculatie dat nieuws over een overname zou worden aangekondigd, en vervolgens de aandelen na de aankondiging verkopen voor winst. Gedurende de jaren tachtig waren fusies en overnames van bedrijven enorm populair. Volgens een artikel van 1 december 1986 in

Time Magazine waren er alleen al in dat jaar bijna 3 000 fusies ter waarde van $ 130 miljard. Het alarmerende succes van Boesky in deze strategie was echter niet alles: voordat de deals werden aangekondigd, zouden de koersen van de aandelen stijgen doordat iemand die op voorwetenschap handelde, een overname of leveraged buyout (LBO) zou aankondigen. Dit is een teken van illegale handel met voorkennis en Boesky's betrokkenheid bij deze illegale activiteit werd ontdekt in 1986 toen Maxxam Group aanbood om Pacific Lumber te kopen; drie dagen voordat de deal werd aangekondigd, had Boesky 10.000 aandelen gekocht. Als gevolg van deze en andere handel met voorkennis werd Boesky beschuldigd van voorraadmanipulatie op basis van voorwetenschap op 14 november 1986. Hij stemde erin toe een boete van $ 100 miljoen te betalen en tijd in de gevangenis te dienen. Hij werd ook verbannen om professioneel te handelen voor het leven. Hij werkte samen met de SEC en legde zijn gesprekken vast met bedrijven die zich bezighielden met junk-obligaties en overnamekunstenaars. Dit leidde ertoe dat zowel investeringsbank Drexel Burnham Lambert als zijn topsprofiel, Michael Milken, beschuldigd werden van effectenfraude.

Als gevolg van de acties van Boesky heeft het Congres de Insider Trading Act van 1988 aangenomen. De wet verhoogde de straffen voor handel met voorkennis, biedt geldbeloningen aan klokkenluiders en biedt individuen de mogelijkheid om te procederen voor schade veroorzaakt door schendingen van voorkennis. (Voor achtergrondinformatie, zie

Definiëren van illegale handel met voorkennis en Onthulling van handel met voorkennis .) The Junk Bond King: Michael Milken

In de jaren tachtig was Michael Milken bekend als de junk bond-koning.Een junk-obligatie (ook wel een high-yieldobligatie genoemd) is niets meer dan een schuldinvestering in een bedrijf met een hoge kans op wanbetaling, maar biedt een hoog rendement als het het geld wel terugbetaalt. Als je via deze obligaties geld wilde ophalen, was Milken de persoon om te bellen. Hij gebruikte ze om fusies en overnames (M & As) te financieren, evenals leveraged buyouts (LBO's) voor bedrijfsovervallers. (Ondanks hun reputatie kunnen de schuldeffecten die bekend staan ​​als 'junk bonds' het risico in uw portefeuille daadwerkelijk verminderen. Meer informatie in Hoog rendement of Hoog risico? ) Maar wat hij aan het doen was, was niets meer dan het maken van een complex piramidespel. Wanneer een bedrijf in gebreke zou blijven, zou hij dan wat meer schuld herfinancieren. Zowel Milken als Drexel Burnham Lambert zouden hun vergoedingen blijven betalen als gevolg van dit gedrag. Het bedrijf verdiende minstens de helft van zijn winst uit het werk van Milken. (Overweegt u om lid te worden van een "investeringsclub" die fenomenaal rendement op uw inschrijfgeld belooft? Lees

Wat is een piramidesysteem? ) Later kocht Milken ook aandelen in bedrijven waarvan hij wist dat het zou werken potentiële overnametermargets worden. Boesky, die in 1986 werd beschuldigd van handel met voorkennis, heeft zowel het bedrijf als Milken geïmpliceerd in verschillende schandalen over handel met voorkennis. Dit leidde tot strafrechtelijke aanklachten tegen het bedrijf en meer dan 70 aanklachten tegen Milken, die schuldig pleitte, werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf en betaalde 1 miljard dollar aan boetes.

Er wordt beweerd dat de spaar- en kredietcrisis (S & L) aan het einde van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig plaatsvond omdat zoveel instellingen grote hoeveelheden Milken-rommelobligaties bezaten. Nadat hij uit de gevangenis was vrijgelaten, richtte Milken zijn aandacht op zijn stichting, die kankeronderzoek ondersteunt.

De financiële verklaring Fraudeur: Bernard Ebbers

Bernard "Bernie" Ebbers was de CEO van een langeafstands telecommunicatiebedrijf genaamd WorldCom. In minder dan twee decennia nam hij het bedrijf over aan een machtspositie in de telecommunicatie-industrie, maar kort daarna, in 2002, vroeg het bedrijf om het grootste faillissement in de geschiedenis van de Verenigde Staten. (Zodra u in een bedrijf investeert, loopt u dit risico. Zoek uit wat het betekent in Een overzicht van bedrijfsfaillissement .) Gedurende een periode van zes jaar heeft het bedrijf 63 overnames gedaan, de grootste daarvan was MCI in 1997. Al deze overnames veroorzaakten problemen voor het bedrijf omdat het moeilijk was om het oude bedrijf met elke nieuwe te integreren. De overnames wierpen ook enorme bedragen op de balans van de onderneming. Om de inkomsten te laten groeien, zou het bedrijf miljoenen dollars afschrijven in verliezen die het in het huidige kwartaal had opgelopen en daarna kleinere verliezen opschuiven om de perceptie te creëren dat het bedrijf meer geld verdiende dan het in werkelijkheid was. Dit gaf WorldCom de mogelijkheid om ieder jaar kleine kosten in rekening te brengen tegen de winst en de grote verliezen over decennia te spreiden. Dit schema werkte totdat het Amerikaanse ministerie van Justitie de verwerving door het bedrijf van Sprint in 2000 ontkende, uit angst dat de gecombineerde bedrijven de telecommunicatie-industrie van het land zouden domineren.Dit dwong WorldCom om de eerdere fusies voor hen te laten werken, en betekende dat het slechts een kwestie van tijd zou zijn voordat alle verliezen die ze zouden nemen van andere overnames de groei van het bedrijf zouden beïnvloeden. (Zie voor gerelateerde literatuur

Cooking the Books 101 .) Toen WorldCom faillissement aanvraagde, gaf het toe dat het ten onrechte de verliezen van zijn overnames van 1999 tot 2002 had geboekt. Ebbers nam ook persoonlijke leningen van de bedrijf. Hij nam ontslag als CEO in april 2002 en werd later veroordeeld voor fraude, samenzwering en het indienen van valse documenten bij de SEC. Hij werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.

De nalatenschap van Ebbers leidde tot strengere rapportagenormen met de oprichting van de Sarbanes-Oxley-wet van 2002, evenals het verbieden van persoonlijke leningen aan bedrijfsfunctionarissen en strengere boetes voor financiële misdaden. (Meer informatie over hoe een bedrijf het beheer onder controle houdt, kan van invloed zijn op de bottom line in

Governance betaalt .) De bottom line

Sinds de eerste dagen van Wall Street zijn er criminelen geweest die hebben geprobeerd om vermommen zichzelf als eerlijke zakenmensen. Veel van deze oplichters zijn snel aan de macht gekomen om uiteindelijk een harde landing te krijgen. Dit was precies het geval met Ivan Boesky, Michael Milken, Bernard Ebbers en Richard Whitney. Wat hun voorbeelden laten zien, is dat ondanks regelgeving mensen nog steeds proberen manieren te vinden rond de wetten of deze gewoon voor één doel negeren: hebzucht ten koste van alles. Lees voor meer informatie over dit onderwerp

Handboeien en rookwapens: de criminele elementen van Wall Street , The Ghouls And Monsters on Wall Street and Tales From Wall Street's Crypt .