Er zijn twee prijzen die voor elke belegger van cruciaal belang zijn om te weten: de huidige prijs van de investering die hij of zij bezit of van plan is te bezitten, en zijn toekomstige verkoopprijs. Desondanks houden beleggers zich constant bezig met het beoordelen van de geschiedenis van het verleden en het gebruik ervan om hun toekomstige investeringsbeslissingen te beïnvloeden. Sommige beleggers kopen geen aandeel of index dat te sterk is gestegen, omdat ze aannemen dat het moet worden gecorrigeerd, terwijl andere beleggers een dalende voorraad vermijden, omdat ze vrezen dat het zal blijven verslechteren.

Zelfstudie: Analyse van marktbreedte

Ondersteunt academisch bewijs dit soort voorspellingen op basis van recente prijzen? In dit artikel bekijken we vier verschillende visies op de markt en leren we meer over het bijbehorende academische onderzoek dat elke visie ondersteunt. De conclusies zullen u helpen om beter te begrijpen hoe de markt functioneert en misschien enkele van uw eigen vooroordelen elimineren.

Momentum

"Bestrijd de tape niet." Dit algemeen aangehaalde stukje wijsheid op de aandelenmarkt waarschuwt beleggers om de markttendensen niet in de weg te staan. De veronderstelling is dat de beste gok over marktbewegingen is dat ze in dezelfde richting zullen blijven. Dit concept heeft zijn wortels in gedragsfinanciën. Met zoveel aandelen om uit te kiezen, waarom zouden beleggers hun geld houden in een voorraad die daalt, in tegenstelling tot een die aan het klimmen is? Het is klassieke angst en hebzucht. (Zie de tutorial Gedragsfinanciering voor meer informatie.)

Uit studies is gebleken dat de instroom van beleggingsfondsen positief gecorreleerd is met het marktrendement. Momentum speelt een rol bij de beslissing om te investeren en wanneer meer mensen investeren, gaat de markt omhoog en worden nog meer mensen aangemoedigd om te kopen. Het is een positieve feedbacklus.

[Momentumindicatoren zijn een geweldige manier om trends te vinden en aan te houden, maar er zijn veel andere technische indicatoren die handelaren zouden moeten overwegen om kansen te vinden. De technische analysecursus van Investopedia introduceert handelaren in veel verschillende soorten technische indicatoren en laat zien hoe ze deze kunnen gebruiken om winstgevende transacties te vinden en uit te voeren.]

Een onderzoek uit 1993 door Narasimhan Jagadeesh en Sheridan Titman, "Terug naar winnaars kopen en verliezers verkopen" suggereert dat individuele aandelen een momentum hebben. Zij hebben geconstateerd dat aandelen die de afgelopen maanden goed hebben gepresteerd, waarschijnlijk beter zullen presteren volgende maand. Het omgekeerde is ook van toepassing; aandelen die slecht hebben gepresteerd, zullen eerder hun slechte prestaties voortzetten.

Deze studie keek echter slechts één maand vooruit. Over langere perioden lijkt het momentumeffect om te keren. Volgens een onderzoek uit 1985 van Werner DeBondt en Richard Thaler: "Is de aandelenmarkt overmatig?" aandelen die de afgelopen drie tot vijf jaar goed hebben gepresteerd, zullen in de komende drie tot vijf jaar waarschijnlijk minder goed presteren dan de markt en omgekeerd.Dit suggereert dat er iets anders aan de hand is: mean reversion.

Gemiddelde terugval

Ervaren beleggers die veel ups en downs in de markt hebben gezien, zijn vaak van mening dat de markt in de loop van de tijd gelijk zal worden. Historisch ontmoedigen historisch hoge marktprijzen deze beleggers vaak om te beleggen, terwijl historisch lage prijzen een kans kunnen vormen.

De neiging van een variabele, zoals een aandelenkoers, om in de loop van de tijd op een gemiddelde waarde te convergeren, wordt mean reversion genoemd. Het fenomeen is gevonden in verschillende economische indicatoren, waaronder wisselkoersen, groei van het bruto binnenlands product (bbp), rentetarieven en werkloosheid. Gemiddelde terugkeer kan ook verantwoordelijk zijn voor zakelijke cycli. (Voor meer informatie, kijk op Economische indicatoren voor en economische indicatoren voor de doe-het-mijel investeerder .)

Het onderzoek is nog niet doorslaggevend over de vraag of de aandelenkoersen terugkeren naar de betekenis. Sommige onderzoeken laten gemiddelde snelheden in sommige gegevensverzamelingen zien in sommige perioden, maar vele anderen doen dit niet. Bijvoorbeeld, in 2000 vonden Ronald Balvers, Yangru Wu en Erik Gilliland enig bewijs van een mean reversion over lange beleggingshorizons, in de relatieve aandelenindexprijzen van 18 landen, die ze beschreven in het 'Journal of Finance'.

, zelfs zij waren niet volledig overtuigd, zoals ze in hun onderzoek schreven: "Een ernstig obstakel bij het detecteren van mean reversion is de afwezigheid van betrouwbare lange termijn series, vooral omdat mean-reversion, als het bestaat, wordt verondersteld traag te zijn en kan alleen over lange horizonten worden opgepikt. "

Aangezien de academische wereld toegang heeft tot ten minste 80 jaar beursonderzoek, suggereert dit dat als de markt de neiging heeft om terug te vallen, het een fenomeen is dat langzaam en bijna onmerkbaar, gedurende vele jaren of zelfs tientallen jaren.

Martingales

Een andere mogelijkheid is dat verledenteruggave er gewoon niet toe doet. In 1965 bestudeerde Paul Samuelson de marktrendementen en ontdekte dat prijswijzigingen in het verleden geen effect hadden op de toekomstige prijzen en redeneerden dat in een efficiënte markt een dergelijk effect niet zou bestaan. Zijn conclusie was dat marktprijzen martingales zijn. (Zie voor meer informatie Werken via de efficiënte markthypothese .)

Een martingale is een wiskundige reeks waarin de beste voorspelling voor het volgende getal het huidige aantal is. Het concept wordt gebruikt in de kansrekening, om de resultaten van willekeurige bewegingen te schatten. Stel bijvoorbeeld dat je $ 50 hebt en het allemaal inzet op een toss. Hoeveel geld heb je na het gooien? Je hebt misschien $ 100 of je hebt $ 0 na de worp, maar statistisch gezien is de beste voorspelling $ 50; je originele startpositie. De voorspelling van je fortuin na de worp is een martingaal. (Zie Forex Trading The Martingale Way voor meer informatie hierover.)

Op aandelenoptiebepalingen kan worden aangenomen dat beursrendementen martingales zijn. Volgens deze theorie hangt de waardering van de optie niet af van de eerdere prijsstrend, of van een schatting van toekomstige prijsontwikkelingen.De huidige prijs en de geschatte volatiliteit zijn de enige aandelenspecifieke inputs.

Een martingale waarin het volgende aantal waarschijnlijk hoger ligt, staat bekend als een sub-martingale. In populaire literatuur staat deze beweging bekend als een willekeurige wandeling met opwaartse drift. Deze beschrijving is consistent met de meer dan 80 jaar geschiedenis van de aandelenmarktprijzen. Ondanks veel kortetermijnomkeringen, is de algemene trend consistent hoger geweest. (Lees Financial Concepts: Random Walk voor meer informatie.

.)

Als aandelenrendementen in wezen willekeurig zijn, is de beste voorspelling voor de marktprijs van morgen gewoon de prijs van vandaag, plus een zeer kleine stijging. In plaats van te focussen op trends uit het verleden en op zoek te gaan naar mogelijk momentum of mean reversion, moeten beleggers zich in plaats daarvan concentreren op het beheersen van het risico dat inherent is aan hun volatiele beleggingen.
Het zoeken naar waarde

Waardebeleggers kopen aandelen goedkoop in en verwachten later te worden beloond. Hun hoop is dat een inefficiënte markt de voorraad heeft ondergewaardeerd, maar dat de prijs zich in de loop van de tijd zal aanpassen. De vraag is of dit gebeurt en waarom zou een inefficiënte markt deze aanpassing maken?

Onderzoek wijst uit dat deze verkeerde prijzen en aanpassingen zich altijd voordoen, hoewel er maar heel weinig bewijs voor is waarom dit gebeurt. In 1964 bestudeerden Gene Fama en Ken French tientallen jaren geschiedenis van de aandelenmarkt en ontwikkelden het driefactorenmodel om de beurskoersen te verklaren. De belangrijkste factor bij het verklaren van het toekomstige prijsrendement was de waardering, gemeten aan de hand van de koers / boek-verhouding. Aandelen met lage koers / boek-ratio leverden aanzienlijk betere rendementen op dan andere aandelen. (Zie Value By The Book voor meer informatie over deze ratio.)

Waarderingsverhoudingen neigen in dezelfde richting te bewegen en in 1977 vond Sanjoy Basu vergelijkbare resultaten voor aandelen met lage koerswinst ( P / E) verhoudingen. Sindsdien is hetzelfde effect gevonden in vele andere onderzoeken op tientallen markten. (Voor meer informatie hierover, kijk op Understanding The P / E Ratio .)

Studies hebben echter niet uitgelegd waarom de markt consequent deze 'waarde'-aandelen verkeerd waardeert en vervolgens later aanpast. De enige conclusie die kan worden getrokken, is dat deze aandelen een extra risico hebben, waarvoor beleggers aanvullende compensatie eisen. (Lees voor meer informatie over dit fenomeen De aandelenrisicopremie: meer risico op hogere rendementen en Berekening van het aandelenrisico Premium .)

Prijs is de drijvende kracht achter de waardering ratio's, daarom ondersteunen de bevindingen het idee van een gemiddeld teruglopende aandelenmarkt. Naarmate de prijzen stijgen, worden de waarderatio's hoger en zijn de voorspelde rendementen in de toekomst lager. De P / E-ratio van de markt is echter sterk in de tijd blijven schommelen en is nooit een consistent koop- of verkoopsignaal geweest.

De bottom line

Zelfs na tientallen jaren van onderzoek door de intelligentste geesten in financiën, zijn er geen gedegen antwoorden. De enige conclusie die kan worden getrokken, is dat er op korte termijn wat momentumeffecten kunnen zijn en een zwak mean reversion-effect op de lange termijn.

De huidige prijs is een belangrijk onderdeel van waarderingsverhoudingen zoals P / B en P / E, waarvan is aangetoond dat ze enige voorspellende waarde hebben voor het toekomstig rendement van een aandeel. Deze ratio's mogen echter niet worden gezien als specifieke koop- en verkoopsignalen, alleen factoren waarvan is aangetoond dat ze een rol spelen bij het verhogen of verlagen van het verwachte rendement op lange termijn.