Doelgroep beleggingsfondsen kunnen een alternatief zijn voor obligaties en cd's voor beleggers die hun spaargeld niet actief willen beheren. Dit komt omdat deze fondsen hun posities periodiek opnieuw toewijzen aan een meer conservatieve mix in de loop van de tijd wanneer de fondshouder de streefdatum nadert - meestal met pensioen. Deze relatief nieuwe categorie van fondsen is een steunpilaar geworden in de professioneel beheerde productmarkt vanwege het gemak en de algemene correlatie met fiduciaire standaarden. Beleggers die op zoek zijn naar een investeringsalternatief op de automatische piloot, moeten kennis maken met deze unieke voertuigen.

AD:

Geschiedenis van doeldatum Fondsen

Doeldatumfondsen verschenen voor het eerst in november 1993 toen Barclay's wereldwijde iShares haar LifePath-portefeuille introduceerden. Hun marktaandeel werd aanzienlijk uitgebreid toen de Pensioenbeschermingswet van 2006 bepaalde dat goedgekeurde standaardinvesteringen binnen alle gekwalificeerde pensioenplannen moeten worden aangeboden. Omdat de structuur van doeldatumfondsen voldeed aan alle fiduciaire vereisten die in deze wetgeving waren vastgelegd, werden ze voor veel geldmanagers een voertuig bij uitstek. Automatische planinschrijving door veel werkgevers verhoogde de geldstroom naar deze fondsen verder. Tussen 2006 en 2013 steeg het totaal aan middelen in de doeldatumfondsen van iets meer dan $ 110 miljard tot bijna $ 600 miljard.

AD:

Hoe ze werken

Streefdatumfondsen worden meestal geconstrueerd als fondsen die beleggen in andere fondsen die verschillende categorieën van activa dekken, waaronder schulden, aandelen en zelfs alternatieve beleggingen in sommige gevallen. Zoals eerder vermeld, zijn deze fondsen ontworpen om geleidelijk over te schakelen van een op groei gerichte portefeuilleallocatie bij uitgifte naar conservatievere posities wanneer de streefdatum nadert. De meeste fondsen met een doeldatum worden hoofdzakelijk gebruikt als pensioenfondsen, hoewel ze ook in ongeveer 529 plannen voorkomen. Sommige doeldatumfondsen worden actief beheerd, terwijl anderen passief in verschillende marktindexen beleggen. De snelheid waarmee deze fondsen hun activa verplaatsen, staat bekend als hun 'glijdende pad' en alle fondsen vallen in een van de twee categorieën. "Naar" fondsen hun glijdende koers structureren om het meest conservatieve toewijzingsrecht op de streefdatum te bereiken, terwijl "via" fondsen hun meest conservatieve allocatie niet zullen bereiken tot na de streefdatum om een ​​hedge tegen inflatie te bieden.

AD:

Morningstar rangschikt nu meer dan 600 fondsen voor doeldatum, waarvan ongeveer een derde wordt ingedeeld in gouden, zilveren en bronzen niveaus. Sommige doeldatumfondsen zijn alleen beschikbaar binnen bepaalde plannen, zoals de Lifecycle Funds die exclusief beschikbaar zijn voor werknemers van de federale overheid in het Thrift Saving Plan (TSP).Anderen worden aangeboden aan het grote publiek via makelaarskanalen, zoals die aangeboden door T. Rowe Price.

Een voorbeeld van hoe doeldatumfondsen werken, wordt weergegeven met behulp van de Lifecycle Funds:

De Lifecycle (L) -fondsen in de TSP worden beheerd door BlackRock Capital Advisors. Ze vormen een samensmelting van de andere vijf kernfondsen in de TSP:

• G Fund - Belegt in een niet-verhandelbare overheidsobligatie met een garantie voor de hoofdsom.
• F Fund - belegt in het Capital Aggregate Bond Fund van Barclay, dat bestaat uit beursgenoteerde overheidseffecten, zakelijke en enkele buitenlandse obligaties (laag risico).
• C Fonds - Fonds met grote kapitalisatie. Belegt in de Standard & Poor's 500-index (gemiddeld risico).
• S Fonds - Fonds voor kleine kapitalisaties. Belegt in de Dow Jones Total Stock Market Return Index, die bestaat uit de overige 4500 bedrijven in de Wilshire 5000-index (hoog risico).
• I Fonds - Internationaal Fonds. Belegt in het Morgan Stanley Europe, Australazië en Far East Fund, dat aandelen aanhoudt in bedrijven in 22 andere ontwikkelde landen buiten de Verenigde Staten (hoog risico).

De L-fondsen kunnen worden geclassificeerd als passief beheerde 'naar' fondsen die zijn ontworpen om op de streefdatum te worden uitbetaald. Elk L-fonds rijpt aan het begin van een kalender-decennium. De huidige L-fondsen zijn de L2020, L2030, L2040 en L2050. Er is ook een L-inkomstenfonds voor diegenen die nu of vóór 2015 een pensioen moeten ontvangen. De andere fondsen zijn aanvankelijk met een sterke voorkeur voor de drie aandelenfondsen bestemd. De portefeuillemanagers van Blackrock Capital zullen vervolgens een klein percentage van het geld in de drie aandelenfondsen opnieuw toewijzen aan de twee obligatiefondsen om de 90 dagen tot de streefdatum, op welk moment 80% van de fondsactiva worden toegewezen aan de obligatiefondsen met de rest verdeeld over de aandelenfondsen.

Voors en tegens

De hands-offbenadering van doeldatumfondsen geeft beleggers die actief beleggingsbeheer schuwen, een eenvoudige manier om hun pensioen of andere investeringsbesparingsplannen op de automatische piloot te zetten. Maar de beperkingen die bij deze fondsen horen, moeten ook begrepen worden om er het maximale uit te halen. Deze fondsen kunnen ook aanzienlijk verschillen wat betreft hun risiconiveau en toewijzing van activa, zelfs onder die met dezelfde streefdatum. Weinig tot geen bieden enige vorm van garantie voor de hoofdsom, ondanks hun huidige status als standaard spaargeld voor gekwalificeerde pensioenplannen.

Aandeelhouders moeten de toewijzing van hun doeldatumfondsen periodiek controleren om te zien hoe zwaar gewogen zij zijn in aandelen; een fonds dat vijf jaar voor de streefdatum nog steeds 40% van zijn vermogen in aandelen heeft, is misschien geen ideale keuze voor conservatieve beleggers. Degenen die er niet zeker van zijn hoe hun fonds er uit kan zien wanneer het tijd is om uitbetalingen te doen, moeten kijken naar de streefdatum die wordt geboden door hun vervoerders die al hun looptijd hebben bereikt.

De 'hands-off'-benadering van doeldatumfondsen geeft beleggers die actief beleggingsbeheer schuwen, een eenvoudige manier om hun pensioen of andere investeringsbesparingsplannen op de automatische piloot te zetten.Maar de beperkingen die horen bij deze fondsen moeten begrepen worden om er het maximale uit te halen. Deze fondsen kunnen ook aanzienlijk verschillen wat betreft hun risiconiveau en toewijzing van activa, zelfs onder die met dezelfde streefdatum. Weinig tot geen bieden enige vorm van garantie voor de hoofdsom, ondanks hun huidige status als standaard spaargeld voor gekwalificeerde pensioenplannen. Als de toewijzingen van een fonds te riskant lijken, kan een ander alternatief meer geschikt zijn.

Sommige fondsen heffen forse verkoopkosten en beheerskosten, terwijl andere worden verkocht als onbelast aanbod met minimale lopende kosten. En veel beleggers hebben duidelijk niet de moeite genomen om hun huiswerk te maken over de fondsen waarin ze hun geld stoppen. Uit een onderzoek van 2012 door de SEC bleek dat slechts een derde van de respondenten begreep dat deze fondsen tijdens hun pensionering geen gegarandeerd inkomen zullen bieden. Omdat zij een brede en veranderende productmix hebben, moeten mensen met andere activa die buiten deze fondsen worden geïnvesteerd bovendien onthouden om hun doelfondsposities op te nemen wanneer zij assetallocatie uitvoeren en te bekijken hoe hun portefeuilles in evenwicht zijn.

De bottom line

De hoeveelheid geld die in de fondsen voor de doeldatum stroomt, vertoont geen tekenen van vertraging. Eén managementadviesbureau schat dat de totale activa in deze fondsen in 2020 kunnen oplopen tot bijna $ 4 triljoen - ongeveer de helft van alle geld dat is geïnvesteerd in enige vorm van pensioen of pensioenplan in de VS. Investeerders die ze gebruiken, moeten hun huiswerk doen om ervoor te zorgen fonds kiezen ze echt overeenkomt met hun risicotolerantie, beleggingsdoelstellingen en tijdshorizon. Neem voor meer informatie over fondsen met een streefdatum contact op met uw effectenmakelaar of financieel adviseur.