a:

Cadeaubonnen zijn onderhevig aan de escheat-wetgeving in de meeste staten, waar na een bepaalde periode niet-geclaimde kaarten worden overgedragen aan de afdeling Treasury van de staat. In de meeste staten kunnen eigenaars van cadeaubonnen ze terugvorderen met behulp van een speciaal aanvraagproces met bepaalde beperkingen. Sommige staten beschouwen cadeau-kaarten echter niet als een mogelijkheid.

Escheat-wetten

Volgens de federale wetgeving van de Verenigde Staten moeten cadeaubonnen en verschillende loyaliteitsprogramma's een looptijd van ten minste vijf jaar hebben. Zodra een cadeaubon verloopt, wordt deze niet-geclaimd eigendom. Omdat detailhandelaren en franchisenemers gewoonlijk cadeaubonnen uitgeven onder de jurisdictie van een specifieke staat, zijn deze kaarten onderworpen aan de wetten van de escheat-staat. Deze wetten regelen niet-opgeëiste eigendommen en variëren sterk van staat tot staat. Escheat-wetten zorgen ervoor dat het niet-geclaimde eigendom, zoals een cadeaubon, terecht wordt bewaard totdat de eigenaar het terug claimt. Niet-geclaimde cadeaubonnen zijn dus doorgaans in de meeste staten voor beslag vatbaar en kunnen niet als opbrengsten worden opgenomen en worden overgeheveld naar de bottom line van een emittent.

Cadeaukaarten en Escheat-wetten

Geschenken kunnen onderhevig zijn aan escheat-wetten, afhankelijk van de regelgeving van een specifieke staat. Bijvoorbeeld, staten zoals Delaware, Illinois, Alaska, North Carolina en het District of Columbia hebben escheat wetten die de overdracht van cadeaukaartwaarden vereisen naar hun Schatkistafdelingen. Veel staten met escheat-wetten beschouwen een cadeaubon als niet-opgeëiste eigenschap na een bepaald aantal jaren na het verlopen van de kaart. Andere staten zoals Indiana, Kentucky, Arizona en Arkansas beschouwen cadeaubonnen niet als eigendom of sluiten cadeaubonnen specifiek uit van hun escheat-wetten. Consumenten moeten nagaan of de wet van toepassing is op een cadeaubon in een staat waarin de kaart is uitgegeven.