De manier waarop uw beleggingsfondsbelegging wordt behandeld voor belastingdoeleinden heeft veel te maken met het soort beleggingen in de portefeuille van het fonds. Over het algemeen moeten de meeste uitkeringen die u ontvangt van een beleggingsfonds, worden gedeclareerd als beleggingsinkomsten op uw jaarlijkse belastingen. Het type ontvangen distributie, de duur van de belegging en het type investering zijn echter allemaal belangrijke factoren om te bepalen hoeveel inkomstenbelasting u betaalt voor elke dollar van een uitbetaling. In sommige gevallen zijn uitkeringen onderworpen aan uw normale inkomstenbelastingtarief, het hoogste tarief, maar in andere gevallen kunt u in aanmerking komen om het lagere belastingtarief voor meerwaarden te betalen. Toch kunnen andere distributies volledig belastingvrij zijn.

Gewoon inkomen Vs. Meerwaarden

Het verschil tussen het inkomen uit gewone inkomsten en inkomsten uit vermogen kan een groot verschil maken voor uw belastingaanslag. Kortom, alleen beleggingsopbrengsten die u behaalt uit beleggingen die gedurende een jaar of langer worden aangehouden, worden beschouwd als meerwaarden. Dit concept is vrij eenvoudig als het gaat om beleggen in individuele aandelen. De wereld van beleggingsfondsen is echter iets gecompliceerder.

Beleggingsfondsen zijn gewoon beleggingsondernemingen die de collectieve bijdragen van hun duizenden aandeelhouders beleggen in tal van effecten die portefeuilles worden genoemd. Als het gaat om uitkeringen, heeft het verschil tussen gewone inkomsten en vermogenswinsten niets te maken met hoe lang u aandelen in een beleggingsfonds heeft gehouden, maar hoe lang dat fonds een individuele belegging in portefeuille heeft gehouden.

Als u een uitkering ontvangt van een fonds die voortvloeit uit de verkoop van een effect dat het fonds slechts zes maanden aanhoudt, wordt die uitkering belast tegen uw normale inkomstenbelastingtarief. Als het fonds de zekerheid echter meerdere jaren aanhoudt, zijn die fondsen in plaats daarvan onderworpen aan de vermogenswinstbelasting. Wanneer een beleggingsfonds langetermijnmeerwaarden toekent, rapporteert het de winst op formulier 1099-DIV, dividenden en uitkeringen en geeft het u het formulier vóór belasting af.

Waarom is dit belangrijk?

Het verschil tussen uw normale inkomstenbelastingtarief en uw overeenkomstige belastingtarief voor vermogenswinst kan behoorlijk groot zijn. Het is dus belangrijk om bij te houden welk inkomen onderhevig is aan het lagere tarief. Voor 2015 zijn de personen in de inkomstenbelastingen van 10 en 15% niet verplicht inkomstenbelasting te betalen op langetermijnwinst. Personen in de 25 tot 35% belastingschijven moeten slechts 15% belasting betalen op vermogenswinsten. Degenen in de hoogste belastingschijf van 36,9% zijn onderworpen aan een vermogenswinstbelasting van 20%.

Aandelen van beleggingsfondsen verkopen: uw winsten en verliezen bepalen

Als u uw aandelen in een beleggingsfonds verkoopt, is elk bedrag van de opbrengst dat een rendement op uw oorspronkelijke belegging is, niet belastbaar, aangezien u al inkomstenbelastingen op die beleggingen hebt betaald. dollars toen je ze verdiend.Daarom is het belangrijk om te weten hoe u het bedrag van uw distributie kunt berekenen dat wordt toegeschreven aan winsten in plaats van investeringen.

Om te bepalen hoeveel van uw beleggingsinkomsten winst of verlies is, moet u eerst weten hoeveel u hebt betaald voor de aandelen die zijn geliquideerd, de basis genoemd. Omdat beleggingsfondsenaandelen vaak op verschillende tijdstippen worden gekocht, in verschillende bedragen en tegen verschillende prijzen, is het soms moeilijk om te bepalen hoeveel u voor een bepaald aandeel hebt betaald. Er zijn twee manieren waarop de IRS de belastingbetalers toestaat om de basis van hun beleggingsinkomsten te bepalen: kostenbasis en gemiddelde basis.

Als u weet welke prijs u hebt betaald voor de aandelen die u hebt verkocht, kunt u de specifieke methode voor de identificatie van de aandelenkosten gebruiken. Als u echter veel aandelen bezit die op verschillende tijdstippen zijn gekocht, kan deze methode zeer tijdrovend zijn. U kunt ook de methode first-in-first-out kostenbasis gebruiken, waarbij u de prijs gebruikt van het eerste gekochte aandeel als basis voor het eerste verkochte aandeel, enzovoort.

Als u de prijs die u voor bepaalde aandelen hebt betaald niet kunt bepalen, kunt u ervoor kiezen de gemiddelde basismethode te gebruiken, waarbij u de totale kosten van al uw aandelen kunt gebruiken als de kostenbasis voor elk verkocht aandeel. Al uw aandelen in beleggingsfondsen moeten echter identiek zijn om deze methode te gebruiken, wat betekent dat u de gemiddelde basismethode niet kunt gebruiken om uw winsten te berekenen als sommige van uw aandelen deel uitmaken van een dividendherinvesteringsplan en sommige niet.

Zoals inkomsten uit de verkoop van een andere belegging, als u de aandelen in beleggingsfondsen gedurende een jaar of langer in bezit hebt gehad, wordt de winst of het verlies als gevolg van de verkoop van die aandelen belast als vermogenswinsten. Anders wordt het beschouwd als gewoon inkomen.

Dividenduitkeringen

Naast de uitkering van inkomsten uit de verkoop van activa, maken beleggingsfondsen ook dividendenuitkeringen uit wanneer onderliggende activa dividenden of rente uitkeren. Dit gebeurt meestal wanneer een fonds dividenden of obligaties aanhoudt, die doorgaans jaarlijks een vast bedrag aan rente betalen, een coupon genaamd. Over het algemeen worden dividendinkomsten belast als gewoon inkomen. Er zijn echter twee zeer belangrijke uitzonderingen.

Gekwalificeerde dividenden

Dividenduitkeringen ontvangen van uw beleggingsfonds kunnen onderworpen zijn aan de vermogenswinstbelasting als ze door de IRS als gekwalificeerde dividenden worden beschouwd. Om gekwalificeerd te zijn, moet het dividend worden betaald door een aandeel dat is uitgegeven door een Amerikaanse of een gekwalificeerde buitenlandse onderneming. Bovendien moet uw beleggingsfonds de aandelen gedurende ten minste 60 dagen hebben aangehouden binnen de periode van 121 dagen die 60 dagen vóór de ex-dividenddatum begint. De ex-dividenddatum is de datum waarna de eigenaars van nieuw gekochte aandelen niet in aanmerking komen voor de dividendbetaling. Als de ex-dividenddatum bijvoorbeeld 12 april is, ontvangen beleggers die aandelen kopen op of na deze datum het verwachte dividend niet.

Deze gecompliceerde eis is bedoeld om beleggers te ontmoedigen om vlak voor de betalingen dividenden te kopen en ze vervolgens opnieuw te verkopen.Dit betekent in feite dat uw fonds de betreffende aandelen gedurende 60 dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum of een combinatie van dagen vóór en na die datum die in totaal ten minste 60 dagen heeft, in bezit had. Als uw fonds gekwalificeerde dividenden uitkeert, worden deze dividenden aan u gerapporteerd op formulier 1099-DIV.

Belastingvrije rente

De andere manier om uw inkomstenbelasting te minimaliseren, is door te beleggen in zogenaamde belastingvrije beleggingsfondsen. Deze fondsen beleggen in overheids- en gemeentelijke obligaties, munis genaamd, die belastingvrije rente betalen. Geldmarktfondsen bijvoorbeeld, beleggen voornamelijk in kortlopende overheidsobligaties en worden algemeen beschouwd als stabiele en veilige beleggingen.

Hoewel gemeentelijke obligaties rente betalen die is vrijgesteld van federale inkomstenbelasting, is deze niet vrijgesteld van uw staats- of lokale inkomstenbelasting. In sommige gevallen kan de rente op obligaties uitgegeven door overheden in uw staat of woning drievoudig belastingvrij zijn, wat betekent dat de obligaties zijn vrijgesteld van alle inkomstenbelasting. Verifieer bij uw fonds echter welke obligaties in de portefeuille belastingvrij zijn en in welke mate om te voorkomen dat u wordt verrast door onverwachte belasting.

De belasting op inkomsten en uitkeringen van beleggingsfondsen kan buitengewoon complex zijn. Tenzij u slechts een handvol aandelen bezit en een zorgvuldige administratie bijhoudt, kan het nodig zijn om een ​​belastingprofessional te raadplegen om ervoor te zorgen dat u al uw beleggingsinkomsten correct rapporteert.