"De interpretatie van financiële overzichten" is het klassieke boek van Benjamin Graham. Algemeen beschouwd als de grondlegger van value investing, hebben Benjamin Graham's principes van waardebelegging invloed gehad op tientallen personen van Warren Buffett tot Bruce Berkowitz. Geschreven in 1937, "De interpretatie van financiële overzichten" gidst de lezer door de kernbegrippen te vinden in balansen, baten en lasten en financiële ratio's.

We zullen kijken naar de zeven kernpunten van advies in deze essentiële gids over beleggen.

Werkkapitaalratio

Het werkkapitaal wordt berekend door de kortlopende verplichtingen af ​​te trekken van de vlottende activa. Deze ratio geeft het vermogen van een bedrijf aan om zijn uitgaven in de nabije toekomst te betalen. Dit vereist bijzondere aandacht omdat, zoals Benjamin Graham opmerkt, het nuttig is om de sterkte van de financiële positie van een bedrijf te bepalen. Een gezond werkkapitaal beschermt het bedrijf tegen het niet kunnen voldoen aan eisen, het financieren van noodverliezen en helpt bij het snel betalen van facturen.

Graham adviseert de persoon verder om het werkkapitaal over meerdere jaren te analyseren om de overeenkomstige helling of dalende niveaus te bekijken.

Current Ratio

De current-ratio kan worden berekend door de kortlopende verplichtingen te delen door de vlottende activa. Graham stelt: "Wanneer een onderneming in een gezonde positie verkeert, overtreffen de vlottende activa de kortlopende schulden ruimschoots, wat aangeeft dat het bedrijf geen moeite zal hebben om de lopende schulden af ​​te handelen naarmate ze ouder worden. "Elke industrie is anders in termen van wat een goede stroomratio vormt.

"Snelle activa", dat wil zeggen geldmiddelen en vorderingen, met uitzondering van voorraden, zullen naar verwachting over het algemeen hoger zijn dan kortlopende verplichtingen. Een snelle activaratio wordt berekend door de huidige activa minus de voorraden gedeeld door de kortlopende schulden te nemen. Een snelle ratio van één op één wordt als een redelijk aantal beschouwd.

Immateriële activa

Wanneer u naar immateriële activa op de balans van een onderneming kijkt, let dan vooral op hoe een bedrijf dit cijfer presenteert. Er moet worden erkend hoe hoog de waarde van goodwill wordt gepresenteerd of helemaal niet wordt gepresenteerd. Graham legt verder uit dat bedrijven sterk variëren in hoe ze goodwill presenteren op hun balans. Vaak hebben bedrijven de neiging om de waarde die aan het cijfer van de goodwill is verbonden te overdrijven. Dit kan veelzeggend zijn. Conservatieve boekhoudpraktijken kunnen worden onthuld door het presenteren van een lage goodwill. (Zie voor meer: ​​ Goodwill versus andere immateriële vaste activa: wat is het verschil? )

Graham adviseert in essentie om niet naar de balanswaardering van immateriële activa te kijken, maar naar hun bijdrage aan het verdienvermogen van het bedrijf.

Cash

Het is opmerkelijk om te kijken hoe bedrijven hun geldrekening samenstellen. De sleutel is, in deze gevallen, om te kijken hoe de kasrekening wordt weergegeven.

In sommige gevallen kunnen bedrijven een groot deel van de voorraad en het te ontvangen deel van hun activa liquideren om meer geld op hun kasrekening te storten. Als een bedrijf een aanzienlijke geldrekening heeft, kan dit erg aantrekkelijk zijn voor beleggers. Waarom? Dit overschot aan contanten kan worden uitgekeerd aan de aandeelhouders of gunstig worden geïnvesteerd in het bedrijf. (Zie voor meer informatie: Cash: kan een bedrijf te veel hebben? )

Notes Payable

Graham informeert de belegger dat de te betalen biljetten het belangrijkste item is dat moet worden bekeken bij de kortlopende verplichtingen. Hier zijn bankbiljetten meestal bankleningen of leningen van andere bedrijven of particulieren. In het geval dat de te betalen bankbiljetten sneller zijn gestegen dan de verkopen over de jaren, zou dit een negatief signaal kunnen zijn voor het bedrijf omdat het een overmatige afhankelijkheid van leningen van de bank aangeeft.

Liquidatiewaarde en netto actuele activawaarde

Een hoog percentage van vlottende activa ten opzichte van vaste activa kan een goed teken zijn bij het beoordelen van de liquidatiewaarde, of netto-inventariswaarde van een bedrijf. De netto-inventariswaarde wordt berekend door de vlottende activa van een bedrijf te nemen en de totale verplichtingen en preferente aandelen daarvan af te trekken.

Waarom dit belangrijk is, is omdat vaste activa doorgaans een groter verlies lijden dan een gemakkelijk te vereffenen contant geld of het equivalent daarvan in de huidige activacategorie. Graham herinnert de lezer eraan: "Wanneer een aandeel veel minder verkoopt dan zijn netto actuele waarde, is dit feit altijd van belang, hoewel het geenszins sluitend bewijs is dat de kwestie ondergewaardeerd is. Winstonderdeel

Als cruciaal onderdeel van value-beleggen, kan de winstmarge (ook wel de veiligheidsmarge genoemd) worden berekend door het bedrijfsresultaat te delen door de omzet. Waarom de winstmarge belangrijk is, is omdat deze de belegger informeert over de efficiëntie van het bedrijf. Voor een gegeven ratio van 7,4% laat het bijvoorbeeld zien dat het bedrijf nog 74 cent over heeft nadat alle bedrijfskosten voor elke dollar zijn afbetaald. Hier zou je een bedrijf van $ 1 kopen voor 74 cent. Een sterke winstmarge is gunstig en voegt een concurrentievoordeel toe aan het bedrijf.

Dit is misschien een van de meest essentiële principes die de beleggingsprincipes van Graham onderstrepen. Het helpt niet alleen het neerwaartse risico van een investering te minimaliseren, maar heeft ook een hoger dan gemiddeld rendement opgeleverd, omdat de markt uiteindelijk de reële waarde van het bedrijf realiseert. Seth Klarman, een legendarische waardebelegger, zei: "Er zijn maar een paar dingen die beleggers kunnen doen om risico's te ondervangen: voldoende diversifiëren, hedgen wanneer nodig en investeren met een zekere mate van veiligheid. Het is precies omdat we niet alle risico's van een belegging kennen en die we met een korting kunnen beleggen. Het koopjeselement helpt om een ​​buffer te bieden voor wanneer er iets misgaat."(Voor gerelateerde informatie, zie:

De 3 meest tijdloze beleggingsprincipes .) De bottom line

Bij het analyseren van financiële overzichten zijn de kerncijfers waarnaar moet worden gezocht bij het bepalen van de sterkte van een bedrijf: zijn verdienvermogen, activawaarde, hoe het bedrijf zich verhoudt tot zijn sector en de winsttrends van het bedrijf over een aantal jaren. Het doel van "De interpretatie van financiële overzichten" is om de belegger te tonen hoe deze factoren moeten worden beoordeeld, met het doel om intelligente en redelijke resultaten te bereiken.