"Gezien onze resultaten dit kwartaal," begon de brief van David Einhorn aan investeerders van Greenlight Capital, "dit is een goed moment om ons proces te bespreken." Greenlight Capital is het hedgefonds Einhorn, opgericht in 1996, en dat hij nog steeds beheert. Het fonds keerde in het derde kwartaal van 2015 14%, na aftrek van vergoedingen en kosten terug. Het totale rendement voor het jaar tot heden (YTD) bereikte 17,1%, waardoor het een zeer goed jaar werd.

Einhorn is een van de meest gerespecteerde beleggers ter wereld en een van de meest succesvolle long / short hedge fund-managers in de recente geschiedenis. Zijn naamsbekendheid en reputatie spitsten toe nadat hij het aandelenkapitaal van Lehman Brothers op de juiste manier had kortgesloten voordat het faillissement in 2008 uitbrak, en zijn fondsen herhaalden herhaaldelijk het marktgemiddelde.

Zijn beleggersbrief is een waardevol leermiddel voor het analyseren van aandelen en het lezen van financiële overzichten. Zoals met veel professionele beleggers kijkt Einhorn verder dan de onbewerkte gegevens en trekt hij zijn eigen conclusies. Deze hebben niet altijd gelijk, maar ze zijn altijd goed op de hoogte.

Waardebeleggers graven diep

"Eerst," gaat de brief verder, "wij zijn waardebeleggers, wat betekent dat we kopen waarvan we geloven dat ze bedrijven verkeerd interpreteren bij lage waarderingen ten opzichte van hun onderliggende activa en toekomstige kasstromen." Einhorn heeft eerder financiële verklaringen genoemd als puzzels die moeten worden opgelost. Hij suggereert dat goede beleggers een idee hebben van hoe om te gaan met onvolledige informatie.

Het is geen spannend werk om financiële overzichten te doorlopen, maar het zou het startpunt en het terugkerende referentiepunt moeten zijn bij het evalueren van een aandeel voor uw portefeuille. Er zijn winstmogelijkheden wanneer er prijsfouten in de markt zijn en diep graven is de beste manier om ze te herkennen.

Wanneer u financiële overzichten bekijkt om ontbrekende stukjes in te vullen, moet u erop vertrouwen dat ze geen absolute waarheid zijn. Bedrijven leggen zichzelf niet altijd correct uit. "Soms stellen we vast dat een beursgenoteerd of vermeend actief eigenlijk een verplichting is", schrijft Einhorn, suggererend dat dit soort fouten een kloof tussen waarde en prijs creëren.

Onbegrepen bedrijven

Einhorn verwijst vaak naar "verkeerd begrepen bedrijven" als uitgangspunt. Hij beweert dat dit anders is dan veel waardebeleggers, die eerst alleen op zoek zijn naar goedkope bedrijven. In plaats van te vragen waarom iets misschien goedkoop is, begint Einhorn "door een reden vast te stellen waarom iets misschien verkeerd wordt begrepen."

Dit proces houdt in dat beleggers rekening moeten houden met de economie van het bedrijf voordat ze financiële overzichten bekijken. Als de economie van het bedrijf complex of nieuw is, bestaat de kans dat de financiële overzichten ook complex en verwarrend zijn. Over het algemeen zijn meer gecompliceerde financials moeilijker te lezen en veroorzaken ze meer misverstanden.

Wanneer een verkeerd begrepen bedrijf zichzelf presenteert, gebruik dat dan als een teken dat er meer graafwerkzaamheden nodig zijn. Greenlight Capital heeft grote winsten geboekt bij bedrijven met een terugval die andere investeerders slecht begrepen. "Sommige beleggers zien eenvoudigweg een vallend mes en kijken niet verder", legt Einhorn uit. "Een oppervlakkige financiële analyse wekt geen vertrouwen." > SunEdison illustreert de strategie van Einhorn

SunEdison Inc. (NYSE: SUNE) is een uitstekend voorbeeld. Het was een moeilijk te begrijpen bedrijf in een nieuwe sector en had gecompliceerde financiën, dus Einhorn was geïntrigeerd. In zijn brief aan de investeerders legt Einhorn uit waarom veel van de verplichtingen van een bedrijf feitelijk activa kunnen zijn. Het is een geweldig venster in de geest van een investerend genie.

Einhorn verhoogde zijn SunEdison-positie toen de aandelenkoersen daalden. "De moeilijk te ontcijferen financiële verklaringen van SUNE voedden de ineenstorting van de voorraad," zei hij. "Wanneer SUNE een project verkoopt," waaronder wind- of zonne-energieproducten voor nutsbedrijven, "het draagt ​​de bedrijfskosten maar kan de opbrengsten van de verkoop niet boeken, met als resultaat een operationeel verlies." Einhorn geloofde dat SunEdison lang niet zo een hefboom had gekregen of zo slecht geopereerd was als de financiële staten suggereerden. Hij stelde vast dat SunEdison te goedkoop was en op het punt stond meer kapitaal op te halen om winstgevend uit te breiden.

Einhorn had echter ongelijk. SunEdison was geen geweldige kans en het bedrijf vroeg op 21 april 2016 om hoofdstuk 11. De complexiteit van de zaak was voor vrijwel iedereen verbluffend. Bloomberg rapporteerde de financiële structuur van het bedrijf "is zo ondoorzichtig dat zijn eigen werknemers vragen hebben gesteld, en het bedrijf wordt onderzocht door het Amerikaanse ministerie van Justitie."

Einhorn verkocht het grootste deel van zijn SunEdison-positie op 19 april 2016, twee dagen vóór het faillissement. Dit is een andere goede les voor beleggers. Als u een investering doet, blijf lezen en evalueren. Als je echt een slechte gok maakt, raak dan niet zo ontmoedigd dat je helemaal stopt.