We hebben allemaal die alomtegenwoordige waarschuwing gehoord: "Prestaties uit het verleden vormen geen garantie voor toekomstige resultaten. "Maar kijkend naar een menu van beleggingsfondsen in, laten we zeggen, je 401 (k) -plan, is het moeilijk om degenen te negeren die de concurrentie de laatste jaren hebben verprutst.

Op één niveau is het logisch dat het rendement op een jaar of vijf jaar van een fonds de neiging heeft om veel gewicht te dragen. Tenzij beleggers de tijd en de middelen hebben om elk mandje met effecten afzonderlijk te onderzoeken, zullen ze waarschijnlijk vertrouwen op de informatie die binnen handbereik is.

Maar zijn historische resultaten een goede indicatie voor de resultaten verderop? De gegevens lijken anders aan te geven. In één studie werd gekeken naar gegevens over beleggingsfondsen over een periode van 16 jaar en bleek dat slechts 7% van de top 100 fondsmanagers in een bepaald jaar dat onderscheid het jaar daarop behield.

Uit een afzonderlijk rapport van Standard & Poor's bleek dat slechts 21% van de binnenlandse aandelen in het topkwartiel van artiesten in 2011 daar in 2012 verbleven. En iets meer dan 7% bleef twee jaar later in het bovenste kwartiel.

Latere prestaties van beleggingsfondsen in het topkwartiel in 2011

Bron: Standard & Poor's

Geschiedenis is vaak niet herhaald

Waarom zijn resultaten uit het verleden zo onbetrouwbaar? Moeten Star Fund-managers jaar na jaar hun prestaties niet repliceren?

Zeker, sommige actief verhandelde fondsen verslaan de concurrentie vrij regelmatig gedurende een lange periode. Maar de inherente onvoorspelbaarheid van de markt betekent dat zelfs de beste geesten in het bedrijf geen jaren meer zullen hebben.

Een onderzoek door investeringsmaatschappij Robert W. Baird & Co. heeft dit fenomeen onderzocht. Wat het bedrijf ontdekte was dat, zelfs bij fondsbeheerders die de markt over een periode van 10 jaar overtroffen, veel ervaren twee- of driejaarlijkse trajecten waarbij ze achterbleven bij het pakket.

Vertaling: als u kijkt naar de recente uitkomsten van een fonds en de cijfers niet indrukwekkend lijken, is het moeilijk te zeggen of het een slechte manager is met een slecht jaar of een goed manager een slecht jaar hebben.

Er is een nog fundamentelere reden om geen hoog rendement na te streven. Als u een aandeel koopt dat sneller is dan de markt, bijvoorbeeld een aandeel dat in de loop van een jaar steeg van $ 20 naar $ 24 per aandeel, kan het zijn dat het slechts $ 21 waard is. En zodra de markt zich realiseert dat de beveiliging overbought is, zal een correctie de prijs waarschijnlijk weer verlagen.

Hetzelfde geldt voor een fonds, dat gewoon een korf van aandelen of obligaties is. Als je direct na een opleving koopt, is het heel vaak zo dat het evenwicht op het punt staat om het weer naar beneden te halen.

Wat er echt toe doet

In plaats van te kijken naar wat er in het verleden is gebeurd, kunnen beleggers beter rekening houden met de verschillende factoren die van invloed zijn op toekomstige resultaten.In dit opzicht zou het kunnen helpen om een ​​lesje te leren van Morningstar, een van de toonaangevende beleggingsonderzoeksbureaus van het land.

Het bedrijf stamt uit de jaren tachtig en heeft aan elk fonds een sterbeoordeling toegekend op basis van voor risico gecorrigeerde rendementen. Uit onderzoek bleek echter dat deze scores weinig correlatie vertoonden met toekomstig succes.

Morningstar heeft sindsdien een nieuw beoordelingssysteem ingevoerd op basis van vijf P's: proces, prestaties, mensen, ouders en prijzen. Met het nieuwe ratingsysteem bekijkt het de beleggingsstrategie van het fonds, de levensduur van zijn managers, de kostenratio's en andere relevante factoren. De fondsen in elke categorie verdienen een Gold-, Silver-, Bronze- of Neutral-rating.

De jury twijfelt nog of deze nieuwe methode beter zal presteren dan de oorspronkelijke. Hoe dan ook, het is een erkenning dat historische resultaten op zich maar een klein deel van het verhaal vertellen.

Als er één factor is die consistent correleert met sterke prestaties, zijn dit de kosten. Dit verklaart de populariteit van indexfondsen en ETF's, die tegen veel lagere kosten dan actief verhandelde fondsen een weerspiegeling vormen van een marktindex.

Volgens Vanguard heeft maar liefst 68% van de large-cap value-fondsen de afgelopen 10 jaar hun benchmark achter de rug. Wat dit laat zien, is dat, gezien de complexiteit van voorraadbewegingen, het zelfs voor ervaren managers moeilijk is om genoeg winnaars te kiezen om het hogere prijskaartje van hun fondsen goed te maken.

De bottom line

Het is verleidelijk om een ​​beleggingsfonds te beoordelen op basis van de recente rendementen. Maar als je echt een winnaar wilt kiezen, kijk dan hoe goed het klaar is voor toekomstig succes, niet hoe het in het verleden heeft gewerkt. Raadpleeg voor achtergrondinformatie onze Fundament voor Mutual Fund-basis en 3 strategieën voor het handelen in beleggingsfondsen .