"Blauwe kraag" en "witte kraag" zijn twee termen in de Engelse taal die heel verschillende afbeeldingen oproepen. De arbeider wordt geacht minder te zijn dan de bediende. De bediende werkt mogelijk achter een bureau in de dienstverlenende sector, terwijl de arbeider zijn handen vies maakt door handenarbeid of in een productie-afdeling. Misschien heeft de bediende een meer afgeronde opleiding dan de arbeider. De onderscheidende kenmerken tussen de twee soorten werknemers gaan door, en toch is er geen woordenboekdefinitie die meer beknopte taal kan bieden over wat de zinnen betekenen, anders dan om in onnauwkeurige termen de verschillen in klasse aan te geven.

AD:

Het kan te maken hebben met gebruik en context aanwijzingen. Er is een andere manier om deze twee uitdrukkingen te definiëren dat de bediende niet alleen meer geld verdient dan de arbeider, maar hij vult een andere sociale klasse. Toch, om te suggereren dat de bediende in een andere sociale klasse bestaat dan de arbeider, voldoet hij nog steeds niet aan vragen over de kwantitatieve verschillen in jaarinkomen, het aantal jaren van post-secundair onderwijs dat elk heeft of de vaardigheden die elke arbeider bezit.

AD:

Collararbeiders niet-zweten

De verschillen in connotatie tussen bedienden en arbeiders hebben veel meer te zeggen over de manier waarop Engelstaligen de dienstensector beschouwen in vergelijking met productie en landbouw. De verplaatsing van de arbeidsmarkt van een natie naar de dienstensector en weg van banen in de landbouw betekent groei, vooruitgang en ontwikkeling. Als de infrastructuur van een land zo is ontwikkeld dat het zijn werknemers veilige bureaubanen biedt in administratieve of bestuurlijke capaciteiten die mentale aandacht vereisen in plaats van lichamelijk uitputtende banen van lichamelijke inspanning, dan is de natie bevoegd geworden om de last van lichamelijkheid van de vereisten van het verdienen te verwijderen een loon.

AD:

De waarde van de tijd van een werknemer

In zijn meest elementaire gebruik, om te zeggen dat een persoon een witte-boorden-baan aan het werk is en een ander een blauwe-boorden-baan aan het werk is, draagt ​​het de betekenis van de salarisomvang. De arbeider kan helemaal geen salaris verdienen, hij kan werken voor uurlonen, of hij kan worden betaald voor elk geproduceerd of geassembleerd item. De arbeider kan de bescherming van een vakbond nodig hebben om de veiligheid van uren en toekomstige werkzaamheden te behouden. Evenzo kan er onzekerheid zijn over de stabiliteit van de taak van de arbeider, of deze afhankelijk is van een contractuele overeenkomst met een derde partij of van tijdelijke aard is.

De bediende kan daarentegen zijn baan hebben gekregen via een strenger rekruteringsproces en is om die reden moeilijker te vuren.Als hij geen salaris verdient, kan het inkomen afhankelijk zijn van het onderhouden van een klantenbestand, zoals geldt voor advocaten en artsen uit de particuliere praktijk. De functie die een bediende bekleedt, kan stabiel zijn, omdat werk met een bediende specifieke vaardigheden met zich meebrengt.

Als de verwijzing naar een blauwe klus niet naar werk in de landbouw verwijst, kan dit een andere fysiek uitputtende taak zijn, zoals de bouw. De omgeving kan buiten zijn of interactie vereisen met zware machines of dieren. De arbeider kan bekwaam of ongeschoold zijn. Als hij bekwaam is, zijn zijn vaardigheden mogelijk behaald op een vakschool in plaats van via een bacheloropleiding aan een hogeschool of universiteit.

De historische basis voor de twee termen is mogelijk niet radicaal veranderd ten opzichte van hun oorsprong. Arbeiders kunnen met vuil op hun shirts wegkomen door buiten te werken of op een fysieke manier vanwege de kleur van het uniform. De blauwe kleurwerker heeft misschien een spijkerbroek of overall gedragen. Amerikaanse schrijver Upton Sinclair is gedeeltelijk verantwoordelijk voor het moderne begrip van de term witte kraag, omdat hij de uitdrukking gebruikt in combinatie met administratief werk.