Een van de manieren waarop bedrijven willen groeien en uitbreiden, is door fusies en overnames (M & A). Deze deals helpen bedrijven om voordelen te behalen, zoals het verkrijgen van een groter klantenbestand, een mondiale voetafdruk, toegang tot distributiekanalen of leveranciers, en technische knowhow, onder andere. Als de deals volgens plan verlopen, geven ze de onderneming een voorsprong op de concurrentie en vergroten ze de waarde voor de aandeelhouders. Soms gaat het echter gewoon niet door. En als dat gebeurt, zijn er veel kosten aan verbonden, direct en indirect. We hebben het hier over een van de directe kosten die worden genoemd als de opbreek- of beëindigingsvergoeding (en een vergoeding voor het terugdraaien of beëindigen van beëindiging). (Zie: Grootste fusies van overnames en overnames )

In het geval dat de deal niet doorgaat, wordt een beëindigingsvergoeding betaald door de doelentiteit aan de overnemende partij (koper), terwijl een vergoeding voor het beëindigen van beëindiging door de overnemende partij aan de doelentiteit wordt betaald. Het doel van dit bedongen bedrag is om alle partijen de deal serieus te laten nemen en om de tijd, moeite en kosten op te nemen die een partij heeft gemaakt in het geval de deal niet is voltooid.

Volgens een rapport van Paxton Law Group, tussen 1 januari 2010 en 30 juni 2014: "De gemiddelde omvang van de beëindigingsvergoedingen als percentage van de transactiewaarde bedroeg 2. 91% in openbare fusieovereenkomsten, 3. 00% bij private fusie-overeenkomsten, 4. 49% in stock-aankoopovereenkomsten en 3. 76% bij overeenkomsten inzake activa-inkoop, terwijl de gemiddelde omvang van vergoedingen voor tegenboeking als percentage van de transactiewaarde 4,4% bedroeg in openbare fusieovereenkomsten, 4. 28% in private fusie-overeenkomsten, 5. 22% in stock-aankoopovereenkomsten, en 5. 20% in overeenkomsten voor aankoop van activa. “

Hier zijn enkele van de voorbeelden waarbij fusies niet goed zijn verlopen en er sprake was van compensatie in de vorm van een beëindigings- of omgekeerde beëindigingsvergoeding, zoals in het geval. In 2011, onder de brede oppositie van het Amerikaanse ministerie van Justitie (DoJ) en de Amerikaanse telecommunicatieregelgever (FCC), beëindigden AT & T Inc. en Deutsche Telekom de overeenkomst over de verkoop van T-Mobile USA aan AT & T (T < TAT & T Inc32. 86-1.32%

1. Created with Highstock 4. 2. 6 ). Als gevolg hiervan kreeg Deutsche Telekom een ​​opsplitsingvergoeding van AT & T zoals overeengekomen in het contract. Het omvatte een contante betaling van $ 3 miljard aan Deutsche Telekom door AT & T, evenals een groot pakket aan mobiel communicatiespectrum en een langetermijnovereenkomst inzake UMTS-roaming binnen de VS voor T-Mobile USA. Staples, Inc. (SPLS) en Office Depot, Inc. hebben onlangs hun plan aangekondigd om de $ 6 te beëindigen. 3 miljard fusieovereenkomst na U. S. District Court voor de recente uitspraak van het District of Columbia, waarin het verzoek van de Federal Trade Commission om een ​​voorlopig bevel wordt gegeven om de acquisitie volgens het persbericht te blokkeren.Als de fusie mislukt, moet Staples het kantoordepot een afkoopvergoeding van $ 250 miljoen betalen. De voorgestelde deal tussen Halliburton Company (HAL
2. HALHalliburton Co45. 08 + 4. 28%
3. Created with Highstock 4. 2. 6 ) en Baker Hughes Incorporated (BHI) werd beëindigd met ingang van 30 april , 2016. De twee bedrijven hadden een fusieovereenkomst van $ 34 gesloten. 5 miljard in november 2014. In verband met de beëindiging van de fusieovereenkomst, betaalt Halliburton Baker Hughes de beëindigingsvergoeding van $ 3. 5 miljard volgens de verklaring van het bedrijf.
   De opsplitsings- of reverse break-up fees maken niet altijd deel uit van een fusieovereenkomst. Blijkbaar was een van de deals die geen opsplitsingsvergoeding had, die van Comcast Corporation (CMCSA

CMCSAComcast Corp35. 54-0 39%

gemaakt met Highstock 4. 2. 6 ) en tijd Warner Cable, Inc. (TWC).