a:

Vermogende particulieren (HNWI's) geven vaak de voorkeur aan op beloningen gebaseerde beleggingsrekeningen om redenen die minder belangenconflicten, transparantie, efficiënt portefeuillebeheer en besparingen op commissies en andere kosten omvatten. Er zijn verschillende interpretaties van wat 'high-net-worth individual' eigenlijk betekent, maar een gemeenschappelijk gegeven is een belegger met meer dan $ 1 miljoen aan liquide financiële activa. HNWI's kunnen geloven dat op commissie gebaseerde financiële adviseurs inherente belangenconflicten hebben en meer geïnteresseerd zijn in het verdienen van commissies voor zichzelf dan in het verstrekken van gedegen beleggingsadvies aan hun klanten.

Veel HNWI's denken dat alleen-financiële adviseurs met een vergoeding minder intrinsieke belangenconflicten hebben en daarom betere en uitgebreidere financiële richtsnoeren bieden. De meeste op honorarium gebaseerde adviseurs hebben een fiduciaire relatie met hun klanten, wat betekent dat zij een ethische plicht hebben om te handelen in het beste belang van hun cliënten. Commission-based brokers hebben niet noodzakelijkerwijs een soortgelijke fiduciaire plicht. Veel op honorarium gebaseerde adviseurs hebben professionele aanwijzingen die een opleiding en examens vereisen. Als zodanig kunnen deze op honorarium gebaseerde adviseurs in staat zijn meer holistisch financieel advies te geven aan klanten over een breder scala van problemen. Aldus kunnen adviseurs op basis van vergoedingen het totale financiële plaatje van hun cliënten in overweging nemen. Een commissie-gebaseerde adviseur zal eerder gefocust zijn op het bedrag aan commissies dat kan worden verdiend met investeringen gedaan door de HNWI.

Op vergoedingen gebaseerde adviseurs verschillen in de manier waarop zij hun beheerskosten aan klanten in rekening brengen. Sommige adviseurs brengen een percentage van het beheerde vermogen in rekening. Typische kosten kunnen variëren van 0,5 tot 2%. Andere adviseurs kunnen elk uur financieel advies vragen. Deze vergoedingsstructuren kunnen vereenvoudigen waarvoor HNWI's betalen, in plaats van op commissie gebaseerde adviseurs die veel verschillende soorten vergoedingen en onkosten aanrekenen. HNWI's kunnen in staat zijn om beheerskosten af ​​te trekken voor belastingdoeleinden, in tegenstelling tot commissie-gebaseerde rekeningen, waarbij de commissie wordt opgenomen in de kostenbasis voor de investering.

Financiële adviseurs met een Commissie hebben een aantal inherente belangenconflicten met hun cliënten, met name HNWI's met aanzienlijke activa. Hoe vaker cliënten handelen, hoe meer commissies die adviseurs verdienen. Bovendien pushen die financiële adviseurs vaak fondsen met front-end loads of rear-loaded fees. Deze investeringsvehikels zijn mogelijk niet in het belang van hun klanten. De belastingen worden als commissies aan de beleggingsadviseurs betaald. De uitleg voor de commissie is dat de belegger de raad van adviseur krijgt bij het selecteren van een geschikt fonds om in te beleggen.

Deze belastingen worden echter in mindering gebracht op het investeringsbedrag en teruggebracht in de mogelijke opbrengsten van de investering. Met de ruime beschikbaarheid van 'no-load funds' en geen bewijs van verhoogde prestaties van load funds, heeft een HNWI vaak weinig voordeel om te beleggen in fondsen met een hoge belasting.