Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) werd in 1944 opgericht met een primaire missie om het monetaire systeem te bewaken, wisselkoersstabiliteit te garanderen en beperkingen te elimineren die handel verhinderen of vertragen. Dit gebeurde omdat veel landen economisch werden verwoest door de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog. In de loop der jaren heeft het IMF landen geholpen bij het doorstaan ​​van veel verschillende uitdagende economische situaties. De organisatie blijft ook evolueren en zich aanpassen aan de steeds veranderende wereldeconomie. We zullen kijken naar de rol die het IMF heeft gespeeld, maar ook naar economische kwesties, de mate van invloed die sommige landen hebben op deze organisatie, en de successen en mislukkingen.

AD:

Rol in mondiale economische vraagstukken
Voor veel landen was het IMF de organisatie waar het in moeilijke economische tijden om draaide. Door de jaren heen heeft deze organisatie een sleutelrol gespeeld bij het helpen van landen om zich om te draaien door het gebruik van economische hulp. Dit is echter slechts een van de vele rollen die het IMF speelt in mondiale economische vraagstukken.

Hoe het wordt gefinancierd Het IMF wordt gefinancierd door een quotasysteem waarbij elk land betaalt op basis van de omvang van zijn economie en zijn politieke betekenis in de wereldhandel en financiën. Wanneer een land toetreedt tot de organisatie, betaalt het gewoonlijk een kwart van zijn quota in de vorm van Amerikaanse dollar, euro, yen of pond sterling. De andere drie kwartalen kunnen in de eigen valuta worden betaald. Over het algemeen worden deze quota om de vijf jaar herzien. Het IMF kan de quota van de economisch sterke landen gebruiken als hulp aan ontwikkelingslanden.

AD:

Het IMF wordt ook gefinancierd door middel van contributie-trustfondsen waarbij de organisatie optreedt als trustee. Dit komt voort uit de bijdragen van leden in tegenstelling tot quota, en wordt gebruikt om landen met lage inkomens leningen met lage rente en schuldverlichting te bieden.

Kredietverlening Wanneer een land een lening aanvraagt, zal het IMF het land het geld geven dat nodig is om zijn valuta te herbouwen of te stabiliseren, de economische groei te herstellen en door te gaan met de import. Verschillende van de aangeboden soorten leningen zijn:

AD:

• Leningen voor armoedebestrijding en groei (PRGF). Dit zijn leningen tegen lage rente voor landen met lage inkomens om de armoede te verminderen en de groei voor deze landen te verbeteren.
• Exogene leningenfaciliteit (ESF) leningen . Dit zijn leningen aan landen met een laag inkomen die leningen verstrekken voor negatieve economische gebeurtenissen buiten de macht van de overheid. Deze kunnen zijn: grondstofprijswijzigingen, natuurrampen en oorlogen die de handel kunnen onderbreken.
• Stand By Arrangements (SBA). Deze worden gebruikt om landen met kortetermijnbalansproblemen te helpen. (Vernieuw uw begrip van de betalingsbalans met ons artikel: Kapitaal en financiële rekeningen in de betalingsbalans begrijpen. )
• Extended Fund Facility (EFF). Dit wordt gebruikt om landen met betalingsbalansproblemen op lange termijn te helpen die economische hervormingen vereisen.
• Aanvullende reservefaciliteit (SRF). Dit wordt verstrekt om op grote schaal aan kortetermijnfinanciering te voldoen, zoals het verlies van beleggersvertrouwen tijdens de Aziatische financiële crisis die enorme uitstroom van geld veroorzaakte en leidde tot massale IMF-financiering.
• Leningen voor noodhulp. Deze zijn bedoeld om hulp te bieden aan landen die een natuurramp hebben doorgemaakt of die uit een oorlog komen.

Surveillance Het IMF let op het economische en economische beleid van zijn leden. Er zijn twee hoofdcomponenten van surveillance, landtoezicht en multilateraal toezicht. Door middel van landtoezicht bezoekt het IMF eenmaal per jaar het land om zijn economisch beleid te beoordelen en waar het naartoe gaat. Het rapporteert zijn bevindingen in de Public Information Notice. De tweede manier, multilateraal toezicht, is wanneer het IMF onderzoek doet naar wereldwijde en regionale economische trends. Het rapporteert deze twee keer per jaar in de World Economic Outlook en het Global Financial Stability Report. Deze twee rapporten wijzen op problemen en potentiële risico's voor de wereldeconomie en de financiële markten. Het Regional Economic Outlook Report geeft meer details en analyse.

Technische assistentie Het IMF helpt landen bij het beheren van hun economische en financiële zaken. Deze service wordt aangeboden aan elk land dat om hulp vraagt ​​en wordt meestal verstrekt aan landen met een laag of middelgroot inkomen. Door middel van technische assistentie kan het IMF nuttige bewaking en leningen verstrekken om het land te helpen economische valkuilen te vermijden die duurzame economische groei creëren. Technische bijstand helpt landen hun economisch beleid, fiscaal beleid, monetair beleid, wisselkoerssysteem en stabiliteit van het financiële stelsel te versterken.

Niveaus van invloed
Met meer dan 185 leden hebben sommige leden van het IMF mogelijk meer invloed op haar beleid en beslissingen dan andere. De Verenigde Staten en Europa zijn de belangrijkste invloeden binnen het IMF.

Verenigde Staten - De Verenigde Staten hebben het grootste percentage stemrechten in het IMF met een aandeel van 16,8% en dragen het grootste quotum van elk afzonderlijk land bij. In de loop van de jaren zijn er vele klachten geweest dat de VS het IMF gebruiken als een manier om landen te ondersteunen die strategisch belangrijk voor hen zijn, in plaats van gebaseerd op economische behoefte. Veel leden zijn van mening dat zij meer belang moeten hebben bij wat de organisatie doet wanneer zij bepaalt hoe en op welke manieren de verschillende landen kunnen worden geholpen.

Europa - Veel Europese landen hebben zich verzet tegen de inspanningen om het stemrecht en de invloed bij het IMF bij te stellen. In het verleden was een Europeaan in het algemeen directeur van deze organisatie. Naarmate de wereld blijft veranderen, is er echter meer vraag om meer stem te geven aan nieuwe opkomende economische landen. Er is gesproken dat Europa zijn quota zou kunnen bundelen en in de toekomst een sterke stem zou kunnen behouden.Als de landen echter proberen de niveaus die ze hebben individueel te handhaven, kan hun stem van invloed blijven afnemen.

Successen en mislukkingen van het IMF
Het IMF heeft veel successen en mislukkingen gehad. Hieronder zullen voorbeelden van een eerder succes en falen worden besproken.

Jordanië - Jordanië werd getroffen door zijn oorlogen met Israël, burgeroorlog en een grote economische recessie. In 1989 had het land een werkloosheidscijfer van 30-35% en worstelde met zijn onvermogen om zijn leningen te betalen. Het land stemde in met een reeks hervormingen van vijf jaar die begonnen met het IMF. De Golfoorlog en de terugkeer van 230.000 Jordaniërs vanwege de invasie van Irak door Koeweit hebben de regering onder druk gezet, aangezien de werkloosheid bleef toenemen. In de periode van 1993 tot 1999 heeft het IMF drie uitgebreide leningen voor fondsfaciliteit verstrekt aan Jordanië. Als gevolg hiervan ondernam de regering massale hervormingen van privatisering, belastingen, buitenlandse investeringen en eenvoudiger handelsbeleid. In 2000 werd het land toegelaten tot de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en een jaar later tekende hij een vrijhandelsakkoord met de Verenigde Staten. Jordanië was ook in staat om de algehele schuldbetaling te verminderen en het op een beheersbaar niveau te herstructureren. Jordanië is een voorbeeld van hoe het IMF sterke, stabiele economieën kan bevorderen die productieve leden van de wereldeconomie zijn. (Voor een interessant perspectief op de WTO, neem een ​​kijkje op De duistere kant van de WTO .)

Tanzania - In 1985 kwam het IMF naar Tanzania met het doel een brak te maken, staat van de socialistische staat in een sterke bijdrage aan de wereldeconomie. Sinds die tijd is de organisatie niets anders tegengekomen dan wegversperringen. De eerste stappen waren om handelsbelemmeringen te verminderen, overheidsprogramma's te schrappen en de staatsbedrijven te verkopen. Tegen 2000 begon de eens-vrije gezondheidszorgindustrie patiënten te laden en het tarief van AIDS in het land schoot omhoog tot 8%. Het onderwijssysteem dat ooit gratis was, vroeg kinderen om naar school te gaan en de schoolinschrijving, die op 80% lag, daalde tot 66%. Als gevolg hiervan nam het analfabetisme van het land met bijna 50% toe. Ook daalde het BBP-inkomen per capita in de periode van 1985 tot 2000 van $ 309 tot $ 210. Dit is een voorbeeld van hoe de organisatie er niet in slaagde te begrijpen dat een one size fits all-strategie niet voor alle landen geldt.

Conclusie
Het IMF vervult een zeer nuttige rol in de wereldeconomie. Door het gebruik van leningen, toezicht en technische assistentie kan het een cruciale rol spelen bij het identificeren van potentiële problemen en het helpen van landen om een ​​bijdrage te leveren aan de wereldeconomie. Landen als de Verenigde Staten en Europa hebben echter historisch gezien het bestuursorgaan gedomineerd en het IMF heeft successen en mislukkingen geboekt. Hoewel geen enkele organisatie perfect is, heeft het IMF de doelen gediend waarvoor het was opgericht en blijft het zijn rol in een steeds veranderende wereld blijven ontwikkelen. (Als je meer wilt weten over een andere belangrijke internationale instelling, kijk dan op What Is The World Bank? )