Het is nooit leuk om geld te verliezen in een investering, maar in veel gevallen kan het declareren van een kapitaalverlies op uw belastingaangifte een effectieve troostprijs zijn. Kapitaalverliezen hebben een beperkte impact op het beroepsinkomen in volgende belastingjaren, maar ze kunnen volledig worden toegepast op toekomstige meerwaarden. Beleggers die de regels van kapitaalverliezen begrijpen, kunnen vaak nuttige conclusies trekken met een paar eenvoudige strategieën.

AD:

De grondbeginselen
Kapitaalverliezen zijn natuurlijk het tegenovergestelde van meerwaarden. Wanneer een effect of belegging wordt verkocht voor minder dan de oorspronkelijke aankoopprijs, wordt het verschil in dollarwaarde als een kapitaalverlies beschouwd. Voor belastingdoeleinden worden kapitaalverliezen alleen gerapporteerd voor items die zijn bedoeld om in waarde te stijgen. Ze zijn niet van toepassing op artikelen die voor persoonlijk gebruik worden gebruikt, zoals auto's (hoewel de verkoop van een auto met winst nog steeds als belastbaar inkomen wordt beschouwd).

AD:

Fiscale regels
Kapitaalverliezen worden gerapporteerd als aftrekposten op de belastingaangifte van de belegger, net zoals meerwaarden moeten worden gerapporteerd als inkomsten. In tegenstelling tot meerwaarden kunnen kapitaalverliezen in drie categorieën worden verdeeld. Gerealiseerde verliezen vinden plaats bij de feitelijke verkoop van het actief of de investering, terwijl niet-gerealiseerde verliezen niet te rapporteren zijn.

Voorbeeld
Een belegger koopt een aandeel in $ 50 per aandeel in mei. In augustus is de aandelenprijs gedaald tot $ 30. De belegger heeft een ongerealiseerd verlies van $ 20 per aandeel. Hij houdt vast aan de aandelen tot het volgende jaar, en de prijs stijgt naar $ 45 per aandeel. Hij verkoopt de aandelen op dat moment en realiseert een verlies van $ 5 per aandeel. Hij kan dat verlies alleen melden in het jaar van verkoop; hij kan het niet-gerealiseerde verlies van het voorgaande jaar niet rapporteren.

AD:

De derde categorie is herkenbare winst. Hoewel alle gerealiseerde meerwaarden in een bepaald jaar voor dat jaar moeten worden gerapporteerd, zijn er enkele limieten voor de hoeveelheid kapitaalverliezen die in een bepaald jaar in een bepaald jaar kunnen worden gedeclareerd. Hoewel enig verlies uiteindelijk kan worden gesaldeerd met enige gerealiseerde meerwaarde in hetzelfde belastingjaar, kan slechts $ 3, 000 aan kapitaalverlies worden afgetrokken van verdiende of andere soorten inkomsten in een bepaald jaar.

Voorbeeld
Frank realiseerde in 2013 een meerwaarde van $ 10.000, hij realiseerde ook een verlies van $ 30.000. Hij zal $ 10.000 van zijn verlies kunnen verdelen over zijn winst, maar kan alleen een extra $ 3, 000 verlies voor zijn andere inkomsten voor dat jaar. Hij kan de resterende $ 17.000 aan verliezen elk jaar in $ 3.000 in mindering brengen, totdat het volledige bedrag is afgetrokken. Als hij echter in een toekomstig jaar een meerwaarde realiseert voordat hij dit bedrag heeft opgebruikt, kan hij het resterende verlies aftrekken van de winst.Als hij daarom $ 3,000 van het verlies aftrekt voor de komende twee jaar en vervolgens een winst van $ 20.000 realiseert, kan hij de resterende $ 11.000 verlies in mindering brengen op die winst, waardoor een belastbare winst van slechts $ 9.000 overblijft. > De lange en korte termijn

Kapitaalverliezen weerspiegelen kapitaalwinsten in hun aanhoudingsperioden. Een actief of een investering die een jaar tot de dag of korter wordt aangehouden en met verlies wordt verkocht, genereert een kapitaalverlies op korte termijn. Een verkoop van activa die meer dan een jaar tot de dag worden gehouden en die met verlies worden verkocht, genereert een langetermijnverlies. Wanneer kapitaalwinsten en -verliezen worden gerapporteerd op de belastingaangifte, moet de belastingbetaler eerst alle winsten en verliezen tussen lange en korte termijn categoriseren en vervolgens de totale bedragen voor elk van de vier categorieën samenvoegen. Vervolgens worden de lange-termijnwinsten en verliezen tegenover elkaar gesaldeerd, en hetzelfde wordt gedaan voor winsten en verliezen op korte termijn. Vervolgens wordt de netto winst of het verlies op lange termijn gesaldeerd met de netto kortetermijnwinst of -verlies. Dit definitieve netnummer wordt vervolgens gerapporteerd op formulier 1040.
Voorbeeld

Frank heeft de volgende winsten en verliezen uit zijn aandelenhandel voor het jaar:
Kortetermijnwinst - $ 6, 000
Lange termijn winsten - $ 4, 000
Kortlopende verliezen - $ 2, 000
Langlopende verliezen - $ 5, 000
Netto kortetermijnwinst / verlies - $ 4, 000 ST-winst ($ 6, 000 ST-winst - $ 2, 000 ST-verlies)
Netto lange-termijn winst / verlies - $ 1, 000 LT verlies ($ 4, 000 LT winst - $ 5, 000 LT verlies)
Uiteindelijke netto winst / verlies - $ 3, 000 korte termijn winst ($ 4, 000 ST winst - $ 1, LT verlies LT)
Nogmaals, Frank kan slechts $ 3, 000 van definitieve netto korte of langlopende verliezen aftrekken tegen andere soorten inkomsten voor dat jaar en moet alle resterende balans.

Belastingrapportage

Onlangs is een nieuw belastingformulier geïntroduceerd. Dit formulier biedt meer gedetailleerde informatie aan de IRS, zodat het de winst- en verliesinformatie kan vergelijken met de informatie die door makelaarsbedrijven en beleggingsmaatschappijen wordt gerapporteerd. Formulier 8949 wordt nu gebruikt om nettowinsten en -verliezen te rapporteren, en het uiteindelijke netto-nummer van dat formulier wordt vervolgens overgezet naar het onlangs herziene Schedule D en vervolgens naar het 1040.
Capital Loss Strategies

Hoewel beginnende beleggers vaak in paniek raken wanneer hun belangen nemen aanzienlijk af in waarde, ervaren beleggers die begrijpen dat de belastingregels snel hun verliezers liquideren, althans voor een korte tijd, om kapitaalverliezen te genereren. Slimme beleggers weten ook dat kapitaalverliezen in sommige situaties meer geld kunnen besparen dan andere. Kapitaalverliezen die worden gebruikt om lange termijn meerwaarden te compenseren, zullen de belastingbetalers niet zoveel geld besparen als verliezen die kortetermijnwinsten of ander gewoon inkomen compenseren. Rijke belastingbetalers zullen nu vermogensverliezen waardevoller dan ooit vinden vanwege de stijging van de meerwaarde voor die in de bovenste twee haakjes.
Regels voor verkoopverkoop

Beleggers die hun posities in de liquidatie liquideren, moeten ten minste 31 dagen na de verkoopdatum wachten voordat ze dezelfde zekerheid terugkopen als zij het verlies op hun belastingaangifte willen inhouden. Als ze vóór die tijd weer inkopen, wordt het verlies niet toegestaan ​​volgens de IRS-regel voor wash-out.Deze regel kan het onpraktisch maken voor houders van volatiele effecten om deze strategie te proberen, omdat de prijs van het effect opnieuw aanzienlijk kan stijgen voordat de tijdsperiode is bereikt.
Er zijn echter manieren om de regel voor het verkopen van was in sommige gevallen te omzeilen. Slimme beleggers vervangen vaak verloren effecten met zeer vergelijkbare of veelbelovende alternatieven die nog steeds aan hun beleggingsdoelstellingen voldoen. Een belegger die bijvoorbeeld een biotech-voorraad heeft die getankt is, zou deze holding kunnen liquideren en een ETF kunnen kopen die in deze sector als een vervanger belegt. Het fonds biedt diversificatie in de biotechsector met dezelfde mate van liquiditeit als de aandelen. Bovendien kan de belegger het fonds onmiddellijk kopen, omdat het een andere beveiliging heeft dan de aandelen en een ander tickersymbool heeft. Deze strategie is dus vrijgesteld van de wash-sale-regel, omdat deze alleen van toepassing is op verkopen en aankopen van identieke waardepapieren.

De bottom-line

Kapitaalverliezen maken het voor beleggers mogelijk om ten minste een deel van hun verliezen op hun belastingaangiften te compenseren door meerwaarden en andere inkomsten te compenseren. Download voor meer informatie over kapitaalverliezen de Schedule D-instructies van de IRS-website op www. irs. gov of raadpleeg uw financieel adviseur.