Conglomeraten of bedrijven die zich bezighouden met verschillende industrieën en bedrijven hebben het potentieel om hun inkomsten in een snel tempo te laten groeien. Opkomende beleggers moeten zich echter realiseren dat er ook aanzienlijke risico's zijn die samengaan met beleggen in een conglomeraat. Lees verder om de risico's te leren die gepaard gaan met het investeren in deze gecompliceerde reuzen.

Problemen verkrijgen
Door meerdere bedrijven in handen te hebben, kan een conglomeraat zijn potentieel vergroten om inkomsten te genereren voor zijn aandeelhouders en in sommige gevallen zijn algehele winstcycli verlagen. Soms raken conglomeraten echter betrokken bij zo veel bedrijven - elk met meerdere disciplines, waardoor het voor het management moeilijk is om zijn armen te slaan in alle bedrijven die het onder zijn paraplu heeft. (Zie voor meer informatie De stijgingen en dalen van beleggen in cyclische aandelen .)

AD:

Het kan ook moeilijk zijn voor een gecentraliseerd managementteam grip te krijgen op wat elk bedrijf drijft in termen van voorkeursleveranciers, bedrijfskosten, de dynamiek van die sector, enzovoort. Bij uitbreiding kan dat een probleem zijn, want om de groei van het totale conglomeraat te maximaliseren en uiteindelijk aandeelhouderswaarde te creëren, moet het management een goed inzicht hebben in elk segment en het vermogen om "hands-on" te zijn.

AD:

Dit wil niet zeggen dat conglomeraten voorbestemd zijn om mislukkingen te zijn. Integendeel, er zijn veel conglomeraatbedrijven die het in de loop der jaren goed hebben gedaan, zoals General Electric Co. (NYSE: GE), die actief is op gebieden als medische apparatuur, industriële generatoren, motoren en zonnepanelen.

Maar zelfs gerespecteerde bedrijven die bekend staan ​​om hun due diligence en integratiesuccessen zijn verstrikt geraakt in bedrijven die ze niet goed konden integreren. (Zie Inleiding tot diversificatie en De gevaren van overdiversificatie voor meer informatie.)

AD:

Personeelsproblemen
De meest waardevolle hulpbron van een organisatie is meestal het menselijk kapitaal - de mensen die de producten maken, de diensten verkopen en uiteindelijk bijdragen aan het genereren van inkomsten. Daarom zullen bedrijven, meer bepaald menselijke hulpbronnen, hun uiterste best doen om ervoor te zorgen dat de rangen altijd goed bemand zijn.

Met meerdere bedrijven en operationele segmenten is het personeel bij conglomeraten echter niet zo eenvoudig. Het kan zelfs nog moeilijker worden als een acquisitie-hongerig conglomeraat een reputatie ontwikkelt voor het afvuren van zwaden van mensen na het sluiten van een deal. In feite is het niet ongewoon voor sommige werknemers om te springen als ze eenmaal weten dat een conglomeraat zijn vizier op zijn bedrijf heeft.

Dit probleem heeft niet alleen betrekking op menselijke hulpbronnen. Houd er rekening mee dat het werven, aannemen en trainen van individuen veel kan kosten in termen van de totale tijd en het geld van een organisatie.

Boekhoudkwesties
Elk bedrijf heeft zijn eigen manier om inkomsten en boekingskosten te erkennen. Dat gezegd hebbende, kan het uiterst moeilijk zijn om die boekhoudmethoden te combineren en kan het moeilijk maken voor analisten van Wall Street die bedrijven van het conglomeraattype volgen om alle gebruikte methoden te begrijpen.

Maar zelfs buiten de problemen van meerdere boekhoudmethoden valt de kwestie van veiligheid en overzicht. Met andere woorden, wanneer een organisatie meerdere locaties verspreid over het hele land of over de hele wereld heeft, is het moeilijk om ervoor te zorgen dat de individuen die de boeken van elk segment bijhouden eerlijk zijn en de juiste boekhoudmethoden gebruiken.

Zelfs als we naar GE kijken, hebben analisten vaak kritiek geuit op het vermogen van het management om de bedrijfsresultaten van de talloze bedrijven van het bedrijf duidelijk te vermelden. Het wordt gewoon een tijdrovende inspanning om elk bedrijfssegment op zijn eigen merites te evalueren, te vergelijken met relevante branchegenoten en te bepalen of managers middelen in die divisie toewijzen op de meest optimale manier voor aandeelhoudersgroei.

Moeilijk om de beste te zijn
Een 'manusje van alles' zijn hoeft niet per se slecht te zijn. Nogmaals, wanneer een organisatie meerdere bedrijven in handen heeft, heeft deze het potentieel om de cycliciteit van de nettowinst te verminderen.

Wanneer een organisatie echter verschillende bedrijven heeft, kan het voor het management moeilijk zijn om zich te concentreren op het uitbouwen van een bepaald bedrijf. Dit kan er bij uitbreiding voor zorgen dat het bedrijf in geen enkel bedrijf de beste wordt (of blijft).

Beleggers trekken vaak naar bedrijven die de beste in hun klasse zijn, geen secundaire of tertiaire spelers.

Moeilijk te evalueren
Op Wall Street worden analisten getraind en belast met het volgen van een bepaalde sector of sector. Sommige analisten volgen bijvoorbeeld autofabrikanten, terwijl anderen de staalfabrikanten volgen.

Omdat analisten zich over het algemeen op dergelijke manieren specialiseren, is het weinig toegestaan ​​om conglomeraten te volgen.
Sommige bedrijven worden bijvoorbeeld gewaardeerd op basis van prijs-tot-verkoopwaarde of prijs-naar-boekwaarde, zoals detailhandelaren. Andere bedrijven, zoals game- en entertainmentbedrijven, gebruiken de populaire prijs-tot-cashflow-statistiek. Maar wat gebeurt er als het conglomeraat veel verschillende soorten bedrijven onder zijn paraplu heeft? Wat is de beste methode voor het hele bedrijf? En hoe vergelijkt u de waarde met die van andere conglomeraten?

Ook dit kan een groot struikelblok zijn als het gaat om het verzamelen van Wall Street-sponsoring, maar aan de positieve kant houdt de enorme omvang en het deal-making vermogen van conglomeraten meestal de investeringsbanken in staat om hun diensten te verlenen.

De werkelijke waarde kan worden gerealiseerd door een uiteenvallen
Omdat het voor een conglomeraat moeilijk kan zijn om analistensponsoring te behalen en / of om ooit de volledige waarde van zijn activa te laten realiseren door de beleggingsgemeenschap, kan het weinig keuze hebben maar om uit elkaar te gaan en elk segment als een afzonderlijke entiteit te laten handelen.

Dit kan een positieve ervaring zijn voor aandeelhouders, maar het management neemt vaak jaren de tijd om deze strategie te waarderen en volledig uit te werken.

Bottom Line
Conglomeraten hebben het potentieel grote sommen geld te genereren voor hun aandeelhouders, maar samen met die kans zijn er risico's waaraan alle potentiële beleggers zich moeten houden.

Zie Conglomeraten: geldkoeien of zakelijke chaos voor meer informatie over dit onderwerp?