a:

De rente stijgt zelden tijdens een recessie. Het tegendeel lijkt eigenlijk te gebeuren; naarmate de economie krimpt, dalen de rentevoeten tegelijk.

De Federal Reserve heeft hulpmiddelen om de rentetarieven te beheersen. Tijdens een recessie probeert de Fed meestal tarieven naar beneden te halen om de economie te stimuleren. Wanneer een recessie aan is, worden mensen schichtig over het lenen van geld en zijn ze meer geneigd om te sparen wat ze hebben. Na de basisvraagcurve drijft de lage kredietvraag de prijs van het krediet - oftewel de rentetarieven - naar beneden.

De Federal Reserve

De Federal Reserve oefent grote invloed uit op de rentetarieven. Het kan de rente omhoog of omlaag duwen door de federal funds rate aan te passen. Dit is de rentevoet waartegen banken elkaar geld lenen om te voldoen aan reserve-reserve-eisen en door staatsobligaties (T-bonds) te kopen of verkopen. Wanneer een recessie toeslaat, geeft de Federal Reserve er de voorkeur aan dat de koersen laag zijn. De heersende logica is dat lage rentetarieven het lenen en uitgeven bevorderen, wat de economie stimuleert.

Vraag en aanbod

In een slechte economie zijn consumenten geneigd om kieskeuriger te worden met de financiën van hun huishouden. Ze letten meer op lenen en meer gemotiveerd om het overgebleven geld na het voldoen aan de kosten te sparen. Deze dynamische vraag en aanbod creëert een omgeving voor lage rentetarieven om te gedijen. Wanneer iedereen geld wil lenen, stijgt de rente; de grote vraag naar krediet betekent dat mensen bereid zijn er meer voor te betalen. Tijdens een recessie gebeurt het tegenovergestelde. Niemand wil krediet, dus de prijs van het krediet daalt om het lenen te verlokken.