De Verenigde Staten zijn minder afhankelijk geworden van de invoer van ruwe olie met een verhoogde productie thuis. De VS is op dit moment nog steeds een netto-importeur van olie, maar het geïmporteerde bedrag daalt op jaarbasis. Verder neemt de olie-export naar andere landen toe.

Een groot deel van de toegenomen productie is te wijten aan technologische ontwikkelingen die het boren van schalieolie gemakkelijker maken. Er is echter een verbod op de uitvoer van ruwe olie uit de VS, behalve op bepaalde markten. In het kielzog van de toegenomen productie proberen sommige wetgevers een einde te maken aan de al lang bestaande beperkingen. Dit zou de export van lichtzoete ruwe olie naar landen kunnen stimuleren en de energieonafhankelijkheid van de VS helpen vergroten.

Toegenomen productie

De productie van ruwe olie is de afgelopen vijf jaar aanzienlijk toegenomen. De Amerikaanse olieproductie bedroeg in 2009 gemiddeld 5. 35 miljoen vaten per dag. In 2014 is dat aantal gestegen tot ongeveer 8. 7 miljoen vaten, een stijging van ongeveer 62%. De Amerikaanse Energy Information Administration (EIA) verwacht dat dit aantal ook in de toekomst zal toenemen.

Een groot deel van deze verhoogde productie is afkomstig van hydraulisch fracken en horizontaal boren in gebieden zoals het oliegebied Bakken in North Dakota. Schalieolieboringen waren goed voor 300.000 vaten per dag in 2007. Tegen 2014 was dat aantal gestegen naar 2. 4 miljoen vaten per dag.

Vs importeren Uitvoer

De VS exporteert ruwe olie ondanks het exportverbod. De VS importeerden in 2009 11,7 miljoen vaten per dag, terwijl ze ongeveer 2 miljoen exporteerden. Dit was een netto-import van 9,6 miljoen vaten per dag. Tegen 2012 daalde de invoer licht tot 10. 6 miljoen vaten, terwijl de uitvoer licht groeide naar 3. 2 miljoen vaten. De netto-import daalde verder in 2014, met slechts 9,2 miljoen vaten per dag geïmporteerd in 2014 en een export van 4,1 miljoen. Dit was een netto-import van 5 miljoen vaten per dag. Van 2009 tot 2014 daalde de netto dagelijkse invoer met 51%. Deze trend zal zich waarschijnlijk in de toekomst voortzetten.

Einde van het exportverbod?

Het opheffen van het exportverbod voor ruwe olie zou de export drastisch stimuleren. Het congres heeft het verbod op de export van olie tijdens het Arabische olie-embargo vastgesteld. Het opheffen van het verbod zou meer vrij verkeer van olie over de grenzen heen mogelijk maken. Dit is misschien niet logisch, aangezien de VS nog steeds een netto-importeur van olie is. Dit roept de vraag op: Waarom zou je niet ruwer in het land blijven om te raffineren?

Niet alle olie is van dezelfde kwaliteit. Een groot gedeelte van de verhoogde productie is van lichtere of zoete ruwe olie. Amerikaanse raffinaderijen zijn niet geconfigureerd om dit type olie te verfijnen; ze zijn gebouwd om zwaardere ruwe olie te verfijnen. Hoewel ze lichtere ruwe olie kunnen verfijnen, vermindert het de efficiëntie van het produceren van aardolieproducten zoals stookolie, dieselolie en kerosine.Het is logisch dat de olieraffinaderijen hun raffinagecapaciteit aanpassen om de verwerking van zoete ruwe olie mogelijk te maken, maar dit vergt aanzienlijke kapitaalinvesteringen.

Raffinaderijen in Europa en Azië zijn beter geconfigureerd om dit type olie te verfijnen, dat op de wereldmarkt een prijsverhoging oplevert. Vanwege de mismatch van de raffinaderij verkoopt de VS het echter met korting. Als raffinagebedrijven meer geld kunnen krijgen voor de geraffineerde zoete olie, zou dit een stimulans zijn om de kapitaalinvesteringen te doen die nodig zijn om hun raffinaderijen bij te werken. Het toestaan ​​van de export van ruwe olie zou om die reden de maakeconomie in de VS ondersteunen.

Een groot deel van de nieuwe olieproductie moet momenteel per spoor worden verscheept, wat duurder is dan het per pijpleiding te verplaatsen. Nieuwe infrastructuur die het gemakkelijker maakt om lichte, zoete ruwe olie te verschepen, zou aantrekkelijker zijn als die olie zou kunnen worden geëxporteerd.