"De Speciale Administratieve Regio Hongkong is een onvervreemdbaar deel van de Volksrepubliek China. "~ Artikel 1, Basiswet

De afbakening van de relatie tussen het Chinese vasteland en Hong Kong is complex. Hong Kong, een provincie van China sinds de oudheid, werd na de Opiumoorlog door Britten bezet en in 1898 door China aan de Britten verhuurd (samen met enkele andere gebieden) aan de Britten voor 99. Het proces van terugname van Hong Kong begon in de jaren tachtig en zoals gepland, werd het niet direct opgenomen in het vasteland in 1997 maar kreeg het een aantal buitengewone rechten en de status van een speciale bestuursregio (SAR) voor een periode van 50 jaar.

De Hongaarse Speciale Geboren Regio (HKSAR) wordt geregeerd door China volgens het basisprincipe van "één land, twee systemen"; één land verwijst naar het vasteland van China, waarbij een co-existentie bestaat van twee systemen i. e. kapitalisme in Hong Kong en socialisme in China. De grondwet, de de facto grondwet van Hong Kong, is het leidende document over de status van Hong Kong en zijn beperkte autonomie. (Zie: Wat u moet weten over Hongkong SAR )

The Economics: Separate Yet Interwoven

Het principe van "één land, twee systemen" staat het naast elkaar bestaan ​​van socialisme en kapitalisme toe onder "één land", dat het vasteland van China is. Dit principe heeft Hong Kong de vrijheid gegeven om door te gaan met zijn kapitalistische systeem, in plaats van samen te smelten in de socialistische structuur in China. Hong Kong heeft onafhankelijke financiën en de Volksrepubliek China (VRC) mengt zich niet in zijn belastingwetgeving of heft belasting op Hong Kong. De regio heeft zijn eigen beleid met betrekking tot geld, financiën, handel, douane, valuta en valuta (Hong Kong Dollar). (Zie: De Hongkongse dollar: wat elke Forex handelaar moet weten )

Hong Kong, dat wordt beschouwd als de "meest vrije economie van de wereld", kan ook worden getagd als een "diensteneconomie", aangezien ongeveer 93% ( schatting van 2013 ) van de Het BBP wordt gevormd door deze sector. De economie van Hong Kong zag het afgelopen decennium een ​​enorme transitie toen de diensten het voortouw namen in de regio met een verschuivende basis naar het vasteland. De bijdrage van de industrie (6,9%) aan het bbp is in de loop van de jaren kleiner geworden, terwijl de landbouw niet bijdraagt ​​aan het bbp, omdat Hongkong niet rijk is aan natuurlijke hulpbronnen en afhankelijk is van invoer voor voedsel en grondstoffen. De service-export omvat services die te maken hebben met reizen, handel, financiën en transport. Het BBP van het vasteland van China daarentegen heeft een hoge bijdrage van 10% aan de landbouw, wat veel meer is dan de meeste ontwikkelde landen over de hele wereld.De resterende 90% is verdeeld over secundaire industrie (inclusief productie, elektriciteit, mijnbouw, water en gas) en tertiaire industrie (diensten), de eerste is een solide en consistente bijdrage aan de groei, terwijl de laatste sneller groeit. (Zie: China's BBP onderzocht: een sectorbreuk )

Volgens het ministerie van Handel en Industrie, HKSAR ( statistieken van 2013 ), is het vasteland van China de belangrijkste bestemming van Hongkong voor binnenlandse export (45,6%) en voor wederuitvoer (54,9%). Het is ook de grootste leverancier van invoer voor Hong Kong (47,8%) en de belangrijkste oorsprong voor wederuitvoer (61,9%). Volgens het ministerie van Handel, PRC, is Hong Kong de op drie na grootste handelspartner van het land en een van zijn belangrijkste exportmarkten.

Zelfs in tijden van verwrongen diplomatieke betrekkingen zijn de economische banden tussen het vasteland en zijn SAR sterk gebleven. Enerzijds wordt ongeveer 60% van de uitgaande buitenlandse rechtstreekse investeringen van het vasteland ontvangen door Hong Kong en in ruil daarvoor dient het ook als de grootste bron van buitenlandse directe investeringen voor China ( 2013 ).

Afgezien van het feit dat de Chinese aandelenmarkten beperkend zijn, is de Hong Kong Stock Exchange de favoriete keuze geweest voor de meeste Chinese bedrijven die kapitaal willen aantrekken van de markten. Het aantal Chinese bedrijven dat aan het einde van 2013 in Hong Kong aan de beurs genoteerd staat, bedroeg 797, wat goed was voor 48,5% van het totale aantal beursgenoteerde ondernemingen in Hongkong. In termen van marktkapitalisatie, deze bedrijven goed voor 56. 9% van de aandelenmarkt in Hong Kong.

Halverwege november 2014 werd een programma gelanceerd met de titel "Shanghai-Hong Kong Stock Connect", dat een grensoverschrijdend kanaal voor toegang tot aandelenmarkten en investeringen inricht. Dankzij deze regeling kunnen beleggers in deze regio's bepaalde beursgenoteerde bedrijven verhandelen via hun lokale effectenfirma. Met dit plan zullen ongeveer 568 bedrijven op het vasteland beschikbaar zijn via Hong Kong. Tot nu toe was er geen directe toegang voor individuele beleggers in Hong Kong (of overzees) tot Chinese aandelen. Deze individuele beleggers zouden indirect kunnen participeren via bepaalde fondsen en beleggingsproducten zoals door Renminbi Qualified Foreign Institutional Investor (RQFII) gefinancierde fondsen, Qualified Foreign Institutional Investor (QFII) -fondsen en RQFII A-aandelen Exchange Traded Funds (ETF's). Dus in de toekomst zullen individuele investeerders in Hong Kong en in het buitenland in staat zijn om in Shanghai genoteerde A-aandelen van meer dan 500 bedrijven te verhandelen naast deze fondsen. Op dezelfde manier krijgen individuele beleggers op het vasteland directe toegang tot aandelen van bedrijven in Hong Kong. Deze stap is een grote stap voorwaarts, vooral bij het openstellen van de Chinese aandelenmarkt en het versterken van de financiële banden in de regio.

Andere aspecten

De Speciale Administratieve Regio Hongkong wordt geleid door de Chief Executive, die volgens de Basiswet de regio regeert en ook verantwoording schuldig is aan de Centrale Volksregering.De termijn van de Chief Executive is voor vijf jaar en elke persoon kan voor maximaal twee opeenvolgende termijnen dienen. De regio was getuige van massale protesten en demonstraties die wrok tegen het voorgestelde mechanisme van China voor het kiezen van de Chief Executive toonden. De SAR is verantwoordelijk voor het interne onderhoud van zijn recht en orde; het heeft zijn eigen politiemacht, juridisch, juridisch systeem, districtsorganisaties (zonder politieke macht) en ambtenaren.

De verdediging van Hong Kong is de verantwoordelijkheid van China en Hong Kong onderhoudt geen reguliere militaire strijdmacht. Evenzo verzorgt de Volksrepubliek China via haar kantoor van de commissaris van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Hongkong de buitenlandse zaken voor Hong Kong. Vasteland China verleent de HKSAR de vrijheid om deel te nemen aan internationale overeenkomsten en organisaties (gerelateerd aan handel en financiën) om zijn eigen exportquota, voorkeuren over tarieven, enz. Uit te werken met de naam "Hong Kong, China".

The Bottom Line

De relatie tussen Hong Kong en China is veel complexer dan de meeste mensen zich realiseren. Het gaat om politiek, economie, handel, wetten en vooral de mensen. Hong Kongers die jarenlang onder de Britse invloed en manieren hebben geleefd, zijn op hun hoede voor de intenties van China en verontwaardigd over de bemoeienis van het vasteland met zijn politieke aangelegenheden. Het systeem dat bij de overdracht in 1997 werd uitgewerkt, heeft de kwestie van de definitieve regeling tot het jaar 2047 uitgesteld en met nog vele jaren vóór het verstrijken van de 50-jarige geschiedenis zal er veel veranderen. Praten over het heden, China en Hong Kong werken aan het opbouwen van sterke banden (vooral economische) temidden van periodes van intermitterende diplomatieke spanningen. (Zie: Zes economische redenen voor protest tegen de onafhankelijkheid van Hong Kong )