a:

Termijncontracten zijn niet gereguleerd, zoals de meeste andere derivaten zoals futures of opties. Vergeleken met andere financiële instrumenten zijn termijncontracten relatief eenvoudig en oncontroversieel; er is niet veel te regelen. In plaats daarvan vallen termijncontracten onder het privaatrecht van contracten.

Het is niet meteen duidelijk hoe termijncontracten moeten worden gereguleerd. Ze worden niet verhandeld op openbare beurzen, alleen voor particulieren en alleen voor over-the-counter en verkopen niet op marge. De Securities and Exchange Commission, of SEC, heeft geen duidelijk belang bij een termijntransactie. Bovendien is elk termijncontract uniek en in hoge mate aanpasbaar; dit is een van de meest aantrekkelijke functies. Anders dan gestandaardiseerde effecten, kunnen individuele handelaren termijncontracten opstellen op basis van hun eigen specifieke behoeften. Regulering beperkt deze gunstige kneedbaarheid.

Hoewel er risico's zijn verbonden aan termijncontracten, is regulering niet in staat om dit risico te verminderen of te elimineren zonder volledig afstand te doen van voorwaartse doelen. Forward-contracten hebben dezelfde risico's die inherent zijn aan bijna alle financiële transacties.

Tegenpartijrisico

Geen geld verandert van eigenaar wanneer een termijncontract wordt overeengekomen, maar alleen beloftes. Dit creëert tegenpartijkredietrisico, net zoals een lening op afbetaling zonder aanbetaling. Stel dat een manager van een sapbedrijf ermee instemt om in zes maanden 10.000 appels van de eigenaar van een boomgaard te kopen voor 50 cent per appel. Elke partij wordt geconfronteerd met tegenpartijrisico. Het sapbedrijf neemt het risico over dat de eigenaar van de appelboomgaard niet in staat of niet bereid is om 10.000 appels op tijd te produceren. De eigenaar van de appelboomgaard neemt het risico aan dat het sapbedrijf de $ 5, 000 niet betaalt. Dit is een groot probleem in termijncontracten omdat de toekomstige prijs van het actief onbekend is.

Overweeg bijvoorbeeld wat er zou kunnen gebeuren als de spotprijs van appels daalt nadat het termijncontract is getekend. Als de sapcentrifuge appels voor 35 cent per stuk kan vinden als de looptijd van het contract nadert, kan hij 30 procent van zijn aankoop besparen. Omgekeerd kan de eigenaar van de appelboomgaard een andere koper willen vinden als de prijs van appels hoger is dan 50 cent.

Regelgevende instanties hebben in dit vak weinig ruimte om te werken. Als het sapbedrijf of de appelboomgaard zijn contractuele verplichtingen niet nakomt, kan de andere partij een beroep doen op het recht inzake onrechtmatige daad om de schade terug te verdienen.

Termijncontract beëindigen voor verval

Een belangrijk onderscheidend kenmerk tussen futures-contracten en termijncontracten is dat termijncontracten een defaultrisico lopen. Als een partij faalt, is de andere partij nog steeds verantwoordelijk voor het uitvoeren van het einde van het contract. Dit maakt vroege beëindiging moeilijk.Om uit een termijncontract te komen, moeten handelaren een omruilactie maken voordat de eerste termijn is verstreken. De enige andere optie is om de oorspronkelijke tegenpartij te overtuigen om een ​​omkeerpositie in te nemen, maar het is onwaarschijnlijk dat de economie een stimulans is voor beide partijen om af te sluiten.