Hoewel de wereld van futures en handel in opties opwindende mogelijkheden biedt om aanzienlijke winsten te maken, moet de toekomstige futures- of optiehandelaar zich vertrouwd maken met ten minste een basiskennis van de belastingregels rondom deze derivaten. Dit artikel zal een korte inleiding zijn tot de complexe wereld van opties belastingregels en de niet-zo-complexe richtlijnen voor futures. Belastingbehandelingen voor beide typen instrumenten zijn echter ongelooflijk ingewikkeld en de lezer wordt aangemoedigd om een ​​belastingprofessional te raadplegen voordat hij zijn handelsreis begint.

Fiscale behandeling van futures

Futures-traders profiteren van een gunstiger fiscale behandeling dan handelaars in aandelen volgens sectie 1256 van de Internal Revenue Code (IRC). 1256 vermeldt dat elk futures-contract dat wordt verhandeld op een Amerikaanse beurs, een contract in vreemde valuta, een optie op een dealer, een dealernuturescontract of een index futures-contract, belast wordt op lange termijn vermogenswinsten van 60 procent en kortetermijn vermogenswinsten van 40 procent - ongeacht hoe lang de handel werd geopend. Aangezien het maximale langetermijnwinst van de vermogenswinst 15 procent is en het maximale kortetermijnwinst voor de meerwaarde 35 procent is, bedraagt ​​het maximale belastingtarief 23 procent.

De contracten van sectie 1256 zijn ook aan het einde van elk jaar aan het einde van de looptijd gemarkeerd; handelaren kunnen alle gerealiseerde en niet-gerealiseerde winsten en verliezen rapporteren en zijn vrijgesteld van de regels voor verkoop.

In februari van dit jaar kocht Bob bijvoorbeeld een contract ter waarde van $ 20.000. Als op 31 december (laatste dag van het belastingjaar) de reële marktwaarde van dit contract $ 26.000 is, zal Bob een $ 6000 herkennen meerwaarde op zijn aangifte 2015. Deze $ 6000 wordt belast tegen het tarief van 60/40.

Als Bob nu zijn contract in 2016 verkoopt voor $ 24.000, zal hij een verlies van $ 2000 herkennen op zijn belastingaangifte voor 2016, die ook belast zal worden op basis van 60/40.

Indien een futures-handelaar enige verliezen wenst terug te dragen op grond van sectie 1256, mag hij dit maximaal drie jaar doen, op voorwaarde dat de terug te betalen verliezen niet hoger zijn dan de nettowinsten van dat voorgaande jaar, noch kan het een operationeel verlies vanaf dat jaar verhogen. Het verlies wordt teruggevoerd naar het vroegste jaar en de resterende bedragen worden overgedragen naar de volgende twee jaar. Zoals gebruikelijk is de 60/40 regel van toepassing. Omgekeerd, als eventuele niet-geabsorbeerde verliezen na de carry-back blijven bestaan, kunnen deze verliezen worden overgedragen.

Fiscale behandeling van opties

Fiscale behandeling van opties is veel complexer dan futures. Zowel schrijvers als kopers van telefoongesprekken en putten kunnen zowel langetermijn- als kortetermijnwinsten behalen, evenals onderworpen zijn aan regels voor het gebruik van de 'sale-and-straddle'-regels.

Optieshandelaren die hun opties kopen en verkopen tegen winsten of verliezen, mogen op korte termijn worden belast als de transactie minder dan een jaar duurde, of een langetermijnbasis als de transactie langer dan een jaar duurde.Als een eerder gekochte optie niet-uitgeoefend verloopt, wordt de koper van de optie geconfronteerd met een kapitaalverlies op korte of lange termijn, afhankelijk van de totale periode van bewaring.

schrijvers van opties zullen winsten op korte of lange termijn opnemen, afhankelijk van de omstandigheden waarin zij hun posities beëindigen. Als de optie die ze hebben geschreven wordt uitgeoefend, kunnen er verschillende dingen gebeuren:

• Als de geschreven optie een blanco oproep was, werden de aandelen weggehaald en werd de ontvangen premie gekoppeld aan de verkoopprijs van de aandelen. Aangezien dit een naakte optie was, zou de transactie op korte termijn worden belast.
• Als de geschreven optie een gedekte call was en als de stakingen uit of tegen het geld waren, dan zou de call-premie worden toegevoegd aan de verkoopprijs van de aandelen en zou de transactie worden belast als een korte of lange termijn -term kapitaalwinst, afhankelijk van hoe lang de schrijver van de gedekte call de aandelen bezat voorafgaand aan de optie-oefening.
• Als de covered call werd geschreven voor een staking in geld, was het mogelijk dat de schrijver, afhankelijk van of de call een gekwalificeerde of een niet-gekwalificeerde covered call was, op korte of lange termijn kapitaalwinsten moest claimen. Hier is een lijst met gekwalificeerde behandelde oproepspecificaties.
• Als de geschreven optie een put was en de optie wordt uitgeoefend, trekt de schrijver eenvoudigweg de ontvangen premie voor de put van hun gemiddelde aandelenkosten af. Nogmaals, afhankelijk van hoe lang de transactie opengehouden wordt vanaf het moment van uitoefening van de optie / aandelen werden verworven tot wanneer de schrijver de aandelen terugkoopt, kan de handel op lange of korte termijn worden belast.

Voor zowel put- als call-schrijvers geldt dat als een optie niet-uitgeoefend wordt of wordt gekocht om deze af te sluiten, deze wordt behandeld als een kortetermijnwaarde meerwaarde.

Omgekeerd, wanneer een koper een optie uitoefent, zijn de processen iets minder gecompliceerd, maar ze hebben nog steeds hun nuances. Wanneer een call wordt uitgeoefend, wordt de premie die voor de optie is betaald, gekoppeld aan de kostenbasis van de aandelen waar de koper nu lang in is. De transactie wordt belast op korte of lange termijn, afhankelijk van hoe lang de koper in bezit is de aandelen alvorens ze terug te verkopen.

Een put-koper moet er daarentegen voor zorgen dat hij de aandelen ten minste een jaar lang heeft gehouden voordat hij een beschermende put koopt, anders worden ze belast op vermogenswinsten op korte termijn. Met andere woorden, zelfs als Sandy haar aandelen elf maanden lang heeft aangehouden, als Sandy een putoptie koopt, wordt de volledige houdperiode van haar aandelen genegeerd en moet ze nu vermogenswinst op korte termijn betalen.

Hieronder vindt u een tabel van de IRS, waarin de belastingregels voor zowel kopers als verkopers van opties worden samengevat:

Regels voor verkoopuitverkoop

Terwijl futureshandelaren zich geen zorgen hoeven te maken over de regels voor het wassen van artikelen, optiehandelaren zijn niet zo gelukkig. Volgens de Wash-Sale-regel kunnen verliezen op "substantieel" identieke waardepapieren niet binnen een periode van 30 dagen worden overgedragen. Met andere woorden, als Mike een verlies op sommige aandelen verwerft, kan hij dit verlies niet binnen 30 dagen na het verlies naar een calloptie van dezelfde aandelen dragen.In plaats daarvan begint de bewaartermijn van Mike op de dag dat hij de aandelen heeft verkocht, en worden de callpremie en het verlies uit de oorspronkelijke verkoop toegevoegd aan de kostenbasis van de aandelen bij uitoefening van de calloptie.

Evenzo, als Mike een verlies zou nemen op een optie en een andere optie zou kopen van dezelfde onderliggende aandelen, zou het verlies worden toegevoegd aan de premie van de nieuwe optie.

Belemmeringsregels

Belangenbrieven voor fiscale doeleinden omvatten een breder concept dan de opties voor gewoon vanille. De IRS definieert straddles als het nemen van tegengestelde posities in vergelijkbare instrumenten om het risico van verlies te verminderen, aangezien verwacht wordt dat de instrumenten omgekeerd zullen variëren met marktbewegingen. Kort gezegd, als een straddle voor belastingdoeleinden als 'basic' wordt beschouwd, worden de verliezen die zijn toegebracht aan één tak van de transactie alleen gerapporteerd over de belastingen van het lopende jaar, in de mate dat deze verliezen een niet-gerealiseerde winst op de tegenovergestelde positie compenseren. Met andere woorden, als Alice in 2015 een straddle-positie op XYZ ingaat en de aandelen vervolgens kelderen, en zij besluit haar call-optie terug te betalen voor een verlies van $ 8, met behoud van haar put-optie (die nu een niet-gerealiseerde meerwaarde van $ 5 heeft), onder de straddle-regel kan ze alleen een verlies van $ 3 herkennen op haar aangifte 2015, en niet de $ 8 volledig van de call-optie. Als Alice ervoor had gekozen om deze ruilhandel te 'identificeren', wordt het volledige verlies van $ 9 op de call gekoppeld aan de kostenbasis van haar putoptie. De IRS heeft een lijst met regels die betrekking hebben op de identificatie van een straddle.

Meer informatie over de regel om te spreiden is te vinden in Hoe de regel voor doorzeggingen belastingmogelijkheden creëert voor handelaren in opties.

De bottom line

Hoewel het belastingrapportageproces van futures schijnbaar eenvoudig is, kan hetzelfde niet worden gezegd over de fiscale behandeling van opties. Als u overweegt om te handelen in of beleggen in een van deze derivaten, is het absoluut noodzakelijk dat u op zijn minst een voorbijgaande vertrouwdheid bouwt met de verschillende belastingregels die op u wachten. Veel belastingprocedures, met name die welke betrekking hebben op opties, vallen buiten het bestek van dit artikel en deze lezing dient alleen als vertrekpunt voor verdere due diligence of raadpleging van een belastingprofessional.